Welke 'slow feeders' gebruik jij?

Als 'slow feeders' gebruik ik palletbakken met draadmatten (5 x 5 cm mazen) op het hooi:





Ook heb ik nog niet zo lang geleden een fijnmazig hooinet aan de binnenafrastering van het pad bevestigd:



Ik ben heel benieuwd van welke 'slow feeders' jij gebruikmaakt. Heeft er ook iemand ervaring met het ophangen van heel veel kleine hooinetjes verspreid langs het pad? Ik ben benieuwd of de paarden dan nog meer gaan lopen.

Ik lees veel over 'slow-feeders', maar wij zijn daar dus niet zo'n voorstander van. Het is niet natuurlijk meer en de paarden eten toch altijd in een andere houding dan natuurlijk is. Wij geven de paarden dus verspreid over de track gewoon hoopjes hooi en dit werkt voor ons prima.

Je hebt wel gelijk Irene dat slow-feeding niet echt natuurlijk is, maar er zitten m.i. een paar kanten aan.
Paarden in het wild leven in gebieden met een heel karig voedselaanbod; schrale grassen, onbemest, meestal ook niet zo dicht 'gezaaid' als onze weelderige grasmatten. Vaak ook uitgestrekte terreinen waar nauwelijks iets te vinden is. Zodoende scharrelen ze echt hun kostje bij elkaar, niet te vergelijken dus met de situatie van onze gedomesticeerde paarden, die in een rijke wei staan of hun hooi voor hun neus hebben liggen.
Ik denk ook dat het per ras nogal verschilt hoe 'voedselzuinig' een paard is. Onze IJslanders worden van niets dik, echt om wanhopig van te worden soms ; als ik ze het hooi gewoon voorleg, ook al zou dat verspreid zijn over veel hoopjes langs het pad, en het zou zoveel zijn dat ze een groot deel van de dag kunnen blijven eten, dan worden ze moddervet. De 'langzame' bakken zorgen ervoor dat ze toch een behoorlijke tijd bezig zijn met hun hooi en enigszins slank blijven en daar kies ik dan liever voor. Het blijft altijd zoeken naar compromissen .
Verder vind ik een groot voordeel van de draadmatten en hooinetten dat het hooi niet meer wegwaait. Wij wonen hier in het open buitengebied waar het bijna altijd waait. Als ik het hooi hier los neerleg, eindigt het waarschijnlijk niet in de monden van onze paarden, maar ergens bij de buren :lol:.

Wat voor paarden heb jij en kun je ze zoveel hooi geven dat ze de hele dag (of een groot deel van de dag) lekker aan het eten kunnen blijven?

Wij hebben 8 KWPN'ers, 1 Arabier en een pony. Deze kunnen ook wel behoorlijk dik worden. Ze zijn bijvoorbeeld de laatste 2 maanden nog behoorlijk bijgevoerd op het land en toen ze thuis kwamen waren ze behoorlijk dik. We proberen dat nu wel wat te minderen. Wij hebben ook nog een stapmolen en daar lopen ze nu ook 1 a 2 uur per dag in. Dus dan gaat het op een gegeven moment wel weer de goede kant op.
We geven ze inderdaad de hele dag hooi en dit gaat heel goed. Ze zijn nu ook veel bezig met bladeren eten en we hebben veel takken liggen waar ze veel op knagen.
Ik begrijp jouw uitleg wel hoor en waarom je het zo doet bij jouw paarden. Dat scharrelen in de natuur is natuurlijk waar, maar dat is eigenlijk wel altijd van de grond. De bakken gaan dan op zich nog wel, maar eigenlijk is dat nog te hoog, iets waarop paarden niet gebouwd zijn. Hooinetten vind ik daarom nog minder, ze moeten elke keer een onnatuurlijk houding aannemen met hun hoofd.
Het wegwaaien kan een probleem zijn, maar tot nu toe hebben wij daar (in een winderige polder) nog geen last van.

Irene schreef:

Dat scharrelen in de natuur is natuurlijk waar, maar dat is eigenlijk wel altijd van de grond. De bakken gaan dan op zich nog wel, maar eigenlijk is dat nog te hoog, iets waarop paarden niet gebouwd zijn. Hooinetten vind ik daarom nog minder, ze moeten elke keer een onnatuurlijk houding aannemen met hun hoofd.

Toch klopt dat niet helemaal (ja, ik houd wel van een beetje discussiëren hoor , is alleen maar leerzaam). Natuurlijk staan paarden in de vrije natuur een groot deel van de dag met hun hoofd aan de grond, maar ze scharrelen veel meer voedsel bij elkaar dan alleen wat op de grond te vinden is. Ze eten nl. ook van struiken en bomen. Onze IJslanders zijn opgegroeid in gevarieerde natuurbegrazingsgebieden, bestaande uit grasland, heide, water en bos. Ik heb ze regelmatig aangetroffen met de hele kudde tussen de bomen, blaadjes van de takken trekkend, zover als ze er bij konden. Ook stonden ze een keer met z'n allen fanatiek jonge knoppen van struiken te eten. Ze wrongen zich daarbij in de gekste bochten, tot waar ze maar bij konden, erg leuk om te zien (had helaas geen camera bij me...). Ik denk daarom dat vooral afwisseling van belang is. Het zal een paard zeker kunnen schaden als hij alleen maar in een hoge houding zou eten, zoals heel vroeger alle stalpaarden de hele dag hooi aten uit een ruif hoog boven hun hoofd b.v. Maar de afwisseling in eethouding, dus aan de grond / iets hoger / met of zonder gedraaid hoofd of hals / hoog boven hun hoofd kan denk ik geen kwaad. Zolang het allemaal maar niet te lang duurt en elkaar afwisselt, dus net zoals het in de natuur gaat.

Kijk, zo houden ze bij ons het 'bladerdak-plafonnetje' bij , dat is dan ook altijd prachtig recht:

Ik houd ook wel van discussieren hoor, als het maar leuk gaat . Ik begrijp wat je bedoelt en afwisseling is hierin zeker heel belangrijk. Maar het eten van bomen en struiken gaat toch op een heel andere manier. Hier zie ik ze dat ook dagelijks doen (idd van die leuke houdingen als op die foto van jou ), maar dan is daarin veel afwisseling in hun houding wanneer ze knagen/eten. Wat ik veel zie als paarden van die bakken met hooi krijgen (of dus uit hooinetten) dat ze dan minimaal 1- 2 uur in dezelfde houding 'moeten' eten (of hele tijd gedraaid door de netten).
Het heeft ook invloed op het spijsverteringsstelsel. Wij hebben daarom ook op een gegeven moment zelfs de voer- en waterbakken op stal laag gehangen (echt bij de grond).

Het is niet altijd ideaal, dat ben ik met je eens, en te lang in een scheve/verdraaide houding lijkt me het meest nadelig. Als ik onze paarden uit het hooinet zie eten, waarvan ik hierboven een foto heb geplaatst, wisselen ze hun houding gelukkig wel af: dan eten ze weer aan de bovenkant, dan weer onder, dan weer links, dan weer rechts. Ze zorgen dus redelijk goed voor hun eigen 'gymnastiek' :lol:.
Het draait altijd om compromissen, b.v. tussen enerzijds zo lang mogelijk bezig zijn met hooi eten en anderzijds eten in een zo gunstig mogelijke houding. Ik ben wel tevreden met ons compromis van het hooinet en blijf steeds weer nadenken over weer andere mogelijkheden van slow feeding zodat ik ze met elkaar kan combineren, dat blijft de paarden ook weer uitdagen .

Inderdaad moet je weleens compromissen sluiten. Als je zelf maar tevreden bent over hoe de paarden het doen. Als je ziet dat het voor jouw paarden goed werkt. Dat hebben wij tenminste altijd, als de paarden tevreden zijn, dan zijn wij dat ook .

-

ik geef onbeperkt hooi, overjaars hooi van onbemest weiland bestaande uit goede energie-arme en cellulose-rijke grassoorten.
voor mijn oude ruin is dit te weinig (die krijgt dus elke dag een schep lijnzaad bij).
mijn jonge hengstje is ietstjes te dik maar is nog volop in de groei.
maar mijn tinker wordt hoe langer hoe ronder ...

ze krijgen het hooi nu uit fijnmazige hooinetten (mazen van 4x4 cm).
de hooinetten staan in 2 uithoeken van de weide, het water daar zo ver mogelijk vandaan.
heeft er iemand een idee hoe ik de toegang naar het hooi nog wat moeilijker zou kunnen maken?

Waarom wil je ze het dan nog moeilijker maken? Is dat vooral vanwege de Tinker?
Want als ik het goed begrijp heeft de oude ruin het echt wel nodig en bij jonge paarden in de groei vind ik het ook heel
belangrijk dat ze goed voldoende kunnen eten.

-

Lastig Mijke, als je paarden zo'n uiteenlopende voedselbehoefte hebben. Het is dan eigenlijk meer een kwestie van hoe zorg je ervoor dat de een meer en de ander minder te eten krijgt, en dat is niet eenvoudig te bedenken. Dan zou je eigenlijk al twee verschillende tracks moeten hebben, of je moet je paarden tijdelijk van elkaar scheiden zodat je de een kunt bijvoeren en de ander niet, of de een wel in de wei laten en de ander niet. Komen je paarden momenteel überhaupt nog op het gras?
In het andere topic over slow-feeders vertelt Tessa ook dat haar Haflinger sneller eet dan haar IJslanders. Maar ook bij mijn eigen paarden (allemaal IJslanders) merk ik dat de een heel snel dik wordt en de ander b.v. gerust veel meer gras mag krijgen. Dat heeft o.a. te maken met leeftijd, maar ook gewoon met individuele verschillen in de stofwisseling. Sommige van mijn paarden zijn precies goed en andere eeuwig te dik...

Schiet me ineens een gek idee te binnen: twee paden die naast elkaar lopen, daartussen hang je een groot fijnmazig hooinet met aan de ene kant grotere mazen dan aan de andere kant (moet je dan uiteraard zelf knutselen ). En dan natuurlijk het dunne paard aan de grote-mazen-kant en de dikke aan de fijne-mazen-kant.

geen paniek Irene, ze eten echt wel voldoende
ze eten samen dagelijks 2 pakken hooi.
het huidige hooi is erg los geperst, en daar eten ze zelfs 3 pakken van.
en ja, het gaat echt alleen over de tinker.

ze lopen de hele dag op de weide, maar daar is nauwelijks nog een sprietje gras op te vinden.
het stukje grond is maar 3600 m² in totaal.
de oppervlakte van de bak moet daar ook nog vanaf, stukje mesthoop, schuilstal, verhardingen, een berm waar ze niet op kunnen, ...
met veel geluk houd ik dan nog 2500 m² weide over, waar ze dag en nacht, dag in dag uit, weer of geen weer op lopen.
het gras doet zijn best, maar zonder veel succes

het idee met dat hooinet klinkt wel leuk, maar ik heb nu al een fijnmazig hooinet ... en een bolronde tinker.
een tijdje apart zetten kan natuurlijk, maar ik houd niet zo van het idee om ze zonder eten te zetten.
en ik vrees er een beetje voor dat hij daarna extra gaat eten om de verloren tijd in te halen :|

op bokt opperde iemand om de tinker wat meer beweging te geven, da's natuurlijk ook een goed idee.
al ben ik er niet zeker van dat hij dat ook vindt

fojoe schreef:

op bokt opperde iemand om de tinker wat meer beweging te geven, da's natuurlijk ook een goed idee.
al ben ik er niet zeker van dat hij dat ook vindt

En je moet een paard al behoorlijk veel beweging geven, wil hij er echt een beetje van afslanken. De beweging die wij als doorsnee recreatieruiters (ga ik voor het gemak maar even vanuit ) onze paarden geven zet meestal niet echt veel zoden aan de dijk.

ik? recreatieruiter?
nee, geintje, ik ben al blij als ik de tijd vind om 1 keertje per week te rijden :<

dus misschien toch maar een deel van het hooi vervangen door stro?
het oudje en het hengstje kan ik gemakkelijk wat meer van de bietenpulp/zemelen-mengeling geven voor wat extra energie.

Ik denk juist dat onze paarden veel meer bewegen, want ze staan buiten. Als je dat dan vergelijkt met sommige sportpaarden die 23 uur op stal staan en een uurtje per dag gereden....

fojoe schreef:

geen paniek Irene, ze eten echt wel voldoende

Geen paniek hier hoor , ik begreep wel dat ze al voldoende kregen. Het is gewoon heel lastig om alle paarden 'slank' te houden op deze manier. Wij lopen daar ook tegenaan.
Meer beweging is natuurlijk een hele goede oplossing, maar ja, als je weinig rijdt/weinig tijd hebt, kan ik me voorstellen dat dat wat lastig wordt.
Gelukkig hebben wij een stapmolen. Zal niet iedereen een fijn hulpmiddel vinden, maar wij zijn er heel blij mee.

MoniqueBuu schreef:

Ik denk juist dat onze paarden veel meer bewegen, want ze staan buiten. Als je dat dan vergelijkt met sommige sportpaarden die 23 uur op stal staan en een uurtje per dag gereden....

Da's natuurlijk helemaal waar, maar die beweging is grotendeels wel op hun dooie gemakkie. De echte inspannende training waar ze van af zouden vallen zoeken ze zelf niet zo snel op denk ik. Of je zou, zoals Jaime Jackson in zijn boek aanraadt, iedere dag je paarden in 'een ruimte' moeten zetten (niet in het PP, vindt JJ, maar ja, waar dan hè ...) waar je ze samen een uur flink aan het lopen en spelen zet. Waarschijnlijk val je daar zelf nog het meest van af .

Voor de speelbeweging hoef ik weinig te doen, die geven al die jongens zichzelf wel. Daar hoef ik alleen maar naar staan te kijken en genieten. Maar 'helaas' valt Omar daar niet echt van af. Alle Tennessee Walkers houden hun eigen figuur goed door gewoon te stoppen met eten als ze genoeg hebben. Is wel heel handig. En om Omar z'n figuur probeer ik me maar niet teveel zorgen te maken, ben al heel blij dat hij goed in z'n vel zit. Hoe ik het straks met de rusthuispaarden gaat zal ik over een poosje wel avonturen. Waarschijnlijk ook per paard verschillend, dus ik zal goed op hun behoefte gaan letten.

MoniqueBuu schreef:

Alle Tennessee Walkers houden hun eigen figuur goed door gewoon te stoppen met eten als ze genoeg hebben. Is wel heel handig.

Wat lijkt me dat zaaaalig Monique :j! Ik heb de illusie opgegeven dat het met onze IJslanders ooit zover zal komen ...

hier een aardig engels filmpje over hoe je kan zien of je paard te dik is of vetophopingen heeft.

Zelf heb ik een merrie met EMS dus een paardje dat vet opslaat op bepaalde plaatsen.
Ik heb tijden gehad dat je de ribben kon zien en slanke billen maar wel een kam in de nek en voelde je vet op het schouderblad.
Dit filmpje laat aardig zien hoe je een score voor je paard kan maken en waar je op moet letten bij
een dik paard. Ook valt mij vaak op dat veel mensen het verschil van een dikke buik (darmvulling met name van gras in de zomer)
en dik zijn door elkaar halen. Al met al best een aardig filmpje waarbij het meeste al bekend is
voor de mensen hier denk ik. De paddockparadise (hoewel niet met deze benaming) wordt ook nog even aangehaald.

www.worldhorsewelfare.org/help-tomorrow/right-weight

Bedankt voor de link Muriël , interessant onderwerp. Wie weet kan ik het filmpje op mijn site zetten, ik heb daar al een pagina gemaakt over overgewicht.
Ik ga het filmpje straks even verder kijken, het is nu halverwege maar begint steeds te haperen, dus het moet waarschijnlijk eerst even helemaal geladen worden.

Marja ik ben erg benieuwd naar de materiaaldikte van het net dat jij gebruikt.
Gevoelsmatig zou ik kiezen voor 5mm maar 3 of 4mm is goedkoper en als dat ook goed werkt....
Bijzonder is dat Huck een duits bedrijf is maar de nettten via de Duitse site veel duurder zijn dan in Nederland.

Wij hebben een soort ruif van gegalvaniseerd metaal met mazen van ± 5 x 5 op zich werkt dat erg goed maar ik wil meer voerplaatsen maken vandaar dat ik het hele net aan het afstruinen ben.
Ik zal er van de week even een foto van maken.

Zo'n aanhangernet ziet er ook niet gek uit die kan ik hier kopen voor 64 euro. De afmeting is 2 x 3 en de mazen zijn 4,5 x 4,5 de koord dikte is 3,5.

Lastig hoor al die keuzes, ik kan mijn geld tenslotte maar 1 x uitgeven :<

Ik ga altijd voor degelijkheid en daarom heb ik bij Huck het net besteld met touwdikte 5 mm (en maaswijdte 4,5 cm). Om precies te zijn: het is dit net.

Da's inderdaad apart, dat de netten van de Duitse Huck duurder zijn. Woon je trouwens in Duitsland (je plaatsnaam komt me niet bekend voor en zou zomaar Duits kunnen zijn ).

(Off-topic maar wel leuk: we schelen maar 2 dagen in leeftijd! Ik ben van 27-5-1961; en ook ik vind Monty Python en Draadstaal erg leuk .)

Das ook toevallig, tsja 1961 was een goed jaar
Ja ik neem ook liever goede kwaliteit hoor dus ik denk dat ik die van 5mm maar ga bestellen, ik moet alleen nog even over de afmeting nadenken.

Dit ding gebruiken we al jaren, en het bevalt best goed.
Ik had van een puppykenneldeel ook nog aan de bovenkant een rooster gemaakt maar dat beviel niet zo goed.
Dat lag bovenop het hooi en de bedoeling was dat alles naar beneden zou zakken naarmate het hooi op ging. maar ze kregen alleen het hooi dat echt tegen de kanten aanzat te pakken en er ontstond zo een toren van hooi met een "deksel" erop waar niemand meer bij kon
Ze kregen daardoor zo weinig te eten dat dat op mishandeling ging lijken en dat is nou ook weer niet de bedoeleing :<
Misschien dat een wat grootmaziger stukje betongaas o.i.d. wel voldoet, dat gaan we nog uitproberen.
De uitsparing waar Stelkur nu uit staat te eten is een makkelijke eetplek maar als er meer paarden omheen staan, wat meestal het geval is, schuiven ze steeds een plekje op zodat iedereen dan weer makkelijk en dan weer met meer moeite aan zijn hooi komt.
Waarschijnlijk aan het einde van deze week hebben we dan ook nog twee hooinetten zodat we op verschillende plekken kunnen voeren.