Nieuwsgierige Thyler

In het topic over Marja's nieuwe stukje pad kwamen de reacties van paarden op veranderingen aan bod, en ik vond dit filmpje er wel een leuk voorbeeld van. Ik was van plan om Dibble te filmen, maar Thyler vond zichzelf blijkbaar een veel geschiktere hoofdpersoon. Hij had dat 'rare' statief met de camera in elk geval snel gespot! :<

Erg grappig.

Leuk om Dibble bezig te zien. En inderdaad grappig zo nieuwsgierig Thyler is naar dat ding wat daar staat.

Wat knap dat je die oefeningen zo in het gras kunt doen. Dat ze dan niet gelijk weer met de neus op de grond gaat.

Leuk bezig met Dibble, Wieteke ! Hoe heb je haar het steigeren geleerd? En dat ze haar voet op die witte dingen zet (kan niet zien wat het precies is), heb je haar dat ook geleerd of vindt ze dat zelf gewoon leuk ?
Thyler is in de wieg gelegd als filmster, "kijk mij eens, ben ik niet PRACHTIG ?"

Marja schreef:

Leuk bezig met Dibble, Wieteke ! Hoe heb je haar het steigeren geleerd? En dat ze haar voet op die witte dingen zet (kan niet zien wat het precies is), heb je haar dat ook geleerd of vindt ze dat zelf gewoon leuk ?
Thyler is in de wieg gelegd als filmster, "kijk mij eens, ben ik niet PRACHTIG ?"

Even overgenomen van een ander forum waar ik het had beschreven:

"dat steigeren is eigenlijk toevallig aangeleerd, hoor. Toen ze nog op de pensionstal stond was ze in de winter altijd erg hyper/gespannen. Ik liet haar toen in de roundpen op me af rennen en abrupt stoppen (bij haar een redelijk veilig spelletje, bij Thyler zou ik het minder snel doen). Bij die abrupte stops gooide ze haar hoofd in de lucht, en met de clicker was die reactie vrij gemakkelijk uit te bouwen tot het dusdanig hoog opgooien van haar hoofd dat er ook een voorbeen (en later twee voorbenen) van de grond kwam. Misschien technisch niet de beste manier van steigeren (gewicht naar achteren gooien), maar ik vond het voor haar wel goed dat ze zich wat 'dominanter' leerde uiten. Het duurde wel een tijd voor het er echt in zat; als mijn timing slecht was of als ze een keer schrok van mijn armbeweging, lukte het vaak die dag niet meer. Ook duurde het een tijd voor ze het buiten de roundpen (met minder adrenaline in haar lijf) deed. Na de verhuizing heeft ze het bijna een jaar niet gedaan (volgens mij een teken dat ze toen in een veel relaxtere omgeving stond). Volgens mij lukte het pas weer toen ze vorig jaar een keer een beetje hyper was door kouder weer in combinatie met harde wind. Nu doet ze het bijna altijd, al is ze bij warm weer een stuk minder expressief, hi hi. Maar ze vindt het nu echt leuk om te doen, en doet het nu dus ook als ze mentaal helemaal rustig"

Die witte dingen zijn markeringsschijfjes die vaak op sportvelden gebruikt worden (http://www.scheldesports.nl/nl?cm=575%2C577&pgPath=3219%2C3239%2C3793&action=Product&type=group&id=3796). Ik vind ze ideaal voor bij paarden: veel goedkoper dan pionnen en onverwoestbaar (ze zijn flexibel en je kunt ze zelfs als het ware binnestebuiten keren). Ze heeft inderdaad geleerd om daar haar voet op te zetten voor een beloning (gebruik ze dus o.a. als target). Bij zijn tweede poging om zich de camera toe te eigenen, gaat Thyler ook heel triomfantelijk op zo'n target staan (dat target ligt net onder het beeld) en kijkt daarna vragend om in de hoop op een beloning :< .

Blijkbaar snapt hij niet dat ik met Dibble bezig kan zijn terwijl het toch voor iedereen overduidelijk is dat HIJ het middelpunt van het universum is . Ik moest wel erg om hem lachen, het filmpje toont Thyler echt precies zoals hij is...

MoniqueBuu schreef:

Wat knap dat je die oefeningen zo in het gras kunt doen. Dat ze dan niet gelijk weer met de neus op de grond gaat.

Niet knap hoor, maar kwestie van handig timen . Het gras was erg kort afgegraasd, waardoor brokjes weer interessant voor haar waren. Vanochtend had ik de pony's weer op het pad gelaten (dat een tijdje heeft mogen bijgroeien), en dan lukt het me niet eens om Dibble haar hoofd te laten optillen

Je merkt ook duidelijk verschil bij ander weer. Met het koude en winderige weer van nu is ze veel 'loperiger' en nerveuzer dan normaal, en lijkt ze erg blij als ze haar energie op deze manier kan kanaliseren.

Wel erg grappig: inmiddels geeft ze vaak al een soort murmelhinnikje als ik aangeef dat ze deze oefening 'mag' gaan doen.

Dank voor je uitleg over het steigeren Wieteke, klinkt goed! Ik ben de laatste maanden af en toe bezig om Kría te leren liggen en dat is net zo'n proces als jij beschrijft met het steigeren; Kría gaat nu al vrij regelmatig liggen op mijn aanwijzing, maar dan moet wel alles kloppen, dus niet te veel afleiding, genoeg rust e.d. Ze kan héél goed 20 keer bíjna gaan liggen en dan op het allerlaatste moment toch maar niet omdat ze ineens iets in de verte ziet of zo . Het gaat nog wel een poosje duren voor ze het consequent zal gaan doen iedere keer als ik het vraag. Nu doet ze het in ieder geval al op verschillende plekken, niet alleen meer op haar favoriete zandplekje bij de poel, en ik hoef haar ook niet meer eerst nat te maken dus we gaan vooruit ! Ik houd het speels en vraag het van haar als ik het gevoel heb dat ze het misschien wel zal gaan doen :<.

Wat een slimme markeringsdingetjes! Jij hebt altijd zoveel goede ideeën Wieteke ! De prijs valt ook best mee, voor 40 van die dingen.

Wieteke schreef:

en dan lukt het me niet eens om Dibble haar hoofd te laten optillen

Ik heb mijn paarden geleerd om op het commando 'Op!' te stoppen met eten en hun hoofd omhoog te doen, en op het commando 'Ga maar eten' weer omlaag. Ik doe vaak oefeningetjes rondom voer, waarbij ze even mogen eten en dan weer even niet, en dan weer wel. Soms ook met twee paarden en één emmer met brokken. Het ene paard een hapje en dan weer stoppen met eten, en dan het andere paard enz. Filmpje: https://www.youtube.com/watch?v=CbQqUsj-OWw
De paarden leren zo ook rekening met elkaar te houden en elkaar met rust te laten. Als een van de twee de ander wegjaagt, dan jaag ik juist dat paard weg en geef de ander eten. Zo leren ze dat heel snel af en zo leert het paard dat lager in rang staat ook dat ik haar bescherm en dat geeft weer vertrouwen tussen haar en mij. Kría (de witte met zwart hoofd) joeg vroeger altijd Saegola (de schimmel) weg als er eten in het spel was maar dat is nu helemaal over.

leuk filmpje...en een fijne grote ruimte zeg... mooi.
wel grappig zo'n eigenwijsje die even komt snuffelen aan de camera