Ze lopen niet???

Pffft, ik kan nog wel wat hulp gebruiken...Ik heb dus nu een pad rondom de wei gemaakt met in de hoeken wat meer ruimte om te rollen/te liggen etc. Ook heb ik een opschuifwei gemaakt van het middenstuk waar ze 's morgens en 's avonds een stuk gras krijgen. Maar dat stuk dat al afgegeten is wordt nu al best wel groot en eigenlijk staan de paarden daar nu het grootste deel van de tijd op. Wat kan ik doen om te zorgen dat ze toch meer op het pad gaan lopen? Ik heb in één hoek een paar takken liggen, in een andere is een zanderige plek om te rollen, in ééntje staat de waterbak en in de vierde hoek is nog een kleinere waterbak en nog een liksteen.

Ik hoop dat jullie me wat meer over je ervaringen kunnen vertellen. Misschien is het pad te saai?

Kan je misschien een plattegrond tekenen van hoe de situatie nu is? Dat geeft even een duidelijker beeld .

De track klinkt verder goed, zeker niet saai. Heb je daar ook nog aanbod van voer?
Je kan de wei niet weer afsluiten? Dus bijvoorbeeld een uur op de wei en dan weer terug op de track?

Mijn ervaring is dat als je een groot gedeelte open laat (bijv. een wei of een rijbak), de paarden al snel minder gaan bewegen en minder gebruik maken van de track.

Irene schreef:

Kan je misschien een plattegrond tekenen van hoe de situatie nu is? Dat geeft even een duidelijker beeld .

De track klinkt verder goed, zeker niet saai. Heb je daar ook nog aanbod van voer?
Je kan de wei niet weer afsluiten? Dus bijvoorbeeld een uur op de wei en dan weer terug op de track?

Mijn ervaring is dat als je een groot gedeelte open laat (bijv. een wei of een rijbak), de paarden al snel minder gaan bewegen en minder gebruik maken van de track.

** Hoihoi,

Dit klopt dus helemaal! Onze track is best lang, en tamelijk breed (5 a 6 meter), maar als de bak toegankelijk is blijvn ze met z'n vijfjes daar hangen!
Het werkt dus ook absoluut niet als je track ergens "doodloopt" want dan snappen ze echt niet dat ze de hele weg terug moeten afleggen.
Hihi, heb trouwens gisteren wel gemerkt dat het ook best een eind sjouwen is. Was met de buitenomheining bezig, en had wat vergeten mee te nemen.
Dan is het een pokke end terug lopen naar het hek! Ook mijn conditie verbetert door de track

Helma

Irene schreef:

Kan je misschien een plattegrond tekenen van hoe de situatie nu is? Dat geeft even een duidelijker beeld .

De track klinkt verder goed, zeker niet saai. Heb je daar ook nog aanbod van voer?
Je kan de wei niet weer afsluiten? Dus bijvoorbeeld een uur op de wei en dan weer terug op de track?

Mijn ervaring is dat als je een groot gedeelte open laat (bijv. een wei of een rijbak), de paarden al snel minder gaan bewegen en minder gebruik maken van de track.

Ga ik doen, dat van die plattegrond. Bij het voorstel-topic heb ik al een luchtfoto geplaatst met hoe het er ongeveer uitziet.

Vandaag heb ik een achterdraadje neergezet zodat ze nu een soort 8 kunnen lopen: het pad rondom en dan een pad ergens ertussenin waar ze een grasstrookje erbij krijgen. Ik heb er inderdaad al over gedacht om de grasstrook weer dicht te doen na een bepaalde tijd, maar dat lijkt me zo'n gedoe om ze er af te krijgen. Ik vrees dat ik ze dan echt stuk voor stuk aan het halster weg moet gaan brengen. Dat betekent dan dus vier keer die berg op en af! Krijg je inderdaad een hele goede conditie van!

Anneke, voor de wei is het misschien een idee om vanuit het pad heel veel toegangspoorten te maken naar de wei, zoals in deze afbeelding:


(de oranje streepjes zijn toegangspoorten)

Je kunt dan echt een strook in de wei maken - dus met een voor- en achterdraad - die door de hele wei kan 'schuiven'. Zo hebben wij het in ons PP (toegangspoorten om de 15 m langs het hele pad) en het is dan heel gemakkelijk om de paarden uit de wei te krijgen omdat de afgezette weidestrook maar zo'n 15 à 20 m breed is. Bovendien spaar je je wei, want als je de paarden voortdurend op het al kort afgegeten gedeelte laat lopen zal je wei daar enorm van achteruit gaan (steeds meer onkruid door grondverdichting en kapotlopen van de grasmat).

Bij ons is de wei niet de hele dag open, maar alleen 's zomers tweemaal daags slechts 1 à 2 uurtjes. De rest van de tijd lopen de paarden in het pad en de paddocks en krijgen ze hooi bijgevoerd. Vooral het goed verspreid over de route plaatsen van meerdere hooibakken/-netten en het ver daarvandaan plaatsen van het water zorgt ervoor dat de paarden veel gaan lopen. Voedsel blijft toch de grootste motivator tot beweging, het is nu eenmaal de eerste levensbehoefte.

Anneke schreef:

Ik heb er inderdaad al over gedacht om de grasstrook weer dicht te doen na een bepaalde tijd, maar dat lijkt me zo'n gedoe om ze er af te krijgen. Ik vrees dat ik ze dan echt stuk voor stuk aan het halster weg moet gaan brengen. Dat betekent dan dus vier keer die berg op en af! Krijg je inderdaad een hele goede conditie van!

Wat Marja ook al aangeeft, ik bedoelde niet de gehele wei, tenzij je inderdaad aan conditie-training wilt doen . Als je kleine stroken maakt, dan kan je ze er makkelijker weer uit 'drijven'. Volgens mij moet het dan in 1 keer lukken die mooie berg van jou op en af .

Hai Marja en Irene,

Ik heb nu inderdaad een achterdraadje gemaakt en een paar toegangspoorten (had ik hier op de site over gelezen, dus een paar gemaakt, de rest komt in de komende weken wel). Toch blijven ze echt 'hangen' op dat stuk waar ze het gras krijgen, dus ik zal toch de wei dicht gaan doen na het 'ontbijt'. Vrees nog steeds dat ik vier keer heen en weer kan gaan lopen en die berg is echt hoog! maar goed, dat is ook wel weer best, ik houd wel van een beetje sporten...

Hooi bijvoeren op het pad wil ik wel graag, maar ik moet dat héél voorzichtig gaan brengen bij mijn lief, want die baalt ervan als we in de zomer ook nog geld moeten gaan uitgeven aan paardenvoer. Ik vrees dat ik zijn verwachtingen niet helemaal goed 'gemanaged' heb vantevoren. De afgelopen 13 jaar gaf ik zo'n beetje mijn halve salaris uit aan mijn (ene) paard, maar hij heeft blijkbaar nooit gedacht dat die vier paarden dan toch ook wel aardig wat zouden gaan kosten :-) Stom van mij natuurlijk, dus het heeft nog wat tijd nodig...

Hoeveel hooi geven jullie zo'n beetje per paard als ze ook gras krijgen eigenlijk?

Anneke schreef:

Hoeveel hooi geven jullie zo'n beetje per paard als ze ook gras krijgen eigenlijk?

Ik heb sobere C/D ponies die zomers 3 plakken hooi pp nodig hebben. De ponies die ongeveer 2 uur het weitje op mogen, eten daar 1 portie gras vanaf (elke dag een strookje bij). Die krijgen dus nog 2 plakken per dag.

Anneke schreef:

Ik heb nu inderdaad een achterdraadje gemaakt en een paar toegangspoorten (had ik hier op de site over gelezen, dus een paar gemaakt, de rest komt in de komende weken wel). Toch blijven ze echt 'hangen' op dat stuk waar ze het gras krijgen, dus ik zal toch de wei dicht gaan doen na het 'ontbijt'. Vrees nog steeds dat ik vier keer heen en weer kan gaan lopen en die berg is echt hoog! maar goed, dat is ook wel weer best, ik houd wel van een beetje sporten...

Op zich logisch dat ze blijven hangen op het stuk gras, in dat opzicht kan je het zeker beter dicht doen na een tijdje.

Kan je de paarden niet voor je uit drijven naar de uitgang? Ik weet niet precies hoe breed het stuk gras is, maar als je bijvoorbeeld een longeerzweep als verlengde van je arm meeneemt, dan zou het moeten lukken (onze paarden hebben dat in ieder geval goed geleerd).

Anneke schreef:

Hooi bijvoeren op het pad wil ik wel graag, maar ik moet dat héél voorzichtig gaan brengen bij mijn lief, want die baalt ervan als we in de zomer ook nog geld moeten gaan uitgeven aan paardenvoer. Ik vrees dat ik zijn verwachtingen niet helemaal goed 'gemanaged' heb vantevoren. De afgelopen 13 jaar gaf ik zo'n beetje mijn halve salaris uit aan mijn (ene) paard, maar hij heeft blijkbaar nooit gedacht dat die vier paarden dan toch ook wel aardig wat zouden gaan kosten :-) Stom van mij natuurlijk, dus het heeft nog wat tijd nodig...

Komt er geen hooi van je eigen land?

De hoeveelheid hooi vind ik moeilijk in te schatten, is namelijk ook erg afhankelijk van het (type) paard. Wij geven aardig onbeperkt en als de paarden op het land staan, dan hebben ze ook altijd beschikking over hooi.

Irene schreef:

De hoeveelheid hooi vind ik moeilijk in te schatten, is namelijk ook erg afhankelijk van het (type) paard.

Inderdaad, als ik mijn IJslanders onbeperkt hooi zou geven zouden ze tonnetje rond zijn, en ik vermoed dat dat met een Fjord ook het geval zal zijn. 's Winters kunnen ze bij ons wel onbeperkt hooi eten omdat ze dan door de kou veel meer energie verbruiken, maar 's zomers is het uit met de pret van de hele dag eten, anders zou ik ze echt kunnen rollen! Ze zijn zelfs nu nog te dik...

Ik heb een ander probleem. Bij mij denken de paarden dat er op bepaalde stukken van het pad monsters zitten en willen daar dus absoluut niet komen (ookal staat daar wel lekker veel gras), ze blijven dus een beetje heen en weer lopen op de helft van het pad en gaan niet rond.

Ik zet af en toe stukken van het pad af zodat ze min of meer gedwongen worden om op die stukken te lopen waar ze vinden dat er monsters zijn. Maar ze blijven volhouden dat er monsters zijn en gaan dan in draf terug naar hun paddock om daar op het zand te blijven hangen (dus ze laten het gras in de steek en gaan rustig een paar uur zandhangen en doen geen pogingen meer om richting het pad te gaan, tenzij ik ze bewust die kant op stuur)

Nu ook, heb ik ze net richting een stukje wei gebracht en het draadje opgeschoven zodat ze weer vers gras hebben. Daar staan ze dan een half uur te grazen en dan komen ze weer terug naar de paddock en gaan niet meer terug naar het gras (blijven ze wel mooi slank bij ) maar het is toch niet helemaal zoals ik me had voorgesteld.

Iemand tips?

Hmmm, grappig is dat. Heb je geen idee wat die monsters zouden kunnen zijn? Hier geldt denk ik wel een beetje het zelfde hoewel niet zo erg als bij jou. De paarden voelen zich het veiligst aan de rand van het bos en ze komen niet graag ver daar vandaan. Maar ze houden wel zoveel van gras dat ze braaf met het opschuifdraadje meegaan en daar alles opeten.

Oh ja, voor degenen die hooi bijvoeren: blijven de paarden daar dan niet de hele tijd hangen zodat ze nog niet lopen, tot het op is? Ik ben bang dat juist mijn fjord, die de hoogste in rang is én de dikste, al dat hooi gaat opeten...

Bij mij is Omar de hoogste in rang, en de dikste. Hij is ook de enige KWPN-er in de groep, de rest zijn allemaal Tennessee Walkers. Alle Tennessee Walkers hier stoppen met eten als ze genoeg gehad hebben en blijven zo mooi op gewicht. Alles wat dan over is wordt door Omar opgegeten. We hebben nu net vanavond de draadmatten eindelijk in de hooibakken gelegd, nu eens afwachten hoe het daarmee gaat.
Maar ik heb niet het idee dat bij mij de paarden bij de hooibakken blijven staan. Ze gaan in ieder geval regelmatig naar het water toe om wat te drinken. Als Omar het hooi en water bij elkaar heeft, dan sopt hij z'n hooi het liefst. Dat kan hij nu niet meer, maar hij gaat toch nog wel vaak naar het water. We hebben dat nu nog vrij dichtbij de hooibakken staan, omdat we op dit moment nog aan het bouwen zijn, en nog niet op de juist plek een wateraansluiting. Maar waarschijnlijk gaan we toch binnenkort wel de drinkbak naar de definitieve plek brengen. Voor de time-being doen we dan water in zo'n witte, vierkante 1000-litertank, brengen die met de tractor naar de drinkbak, en legen hem dan daarin. Ze zullen dan bij mij dus hopelijk nog meer gaan lopen, omdat ze verder moeten naar hun water.

Berith schreef:

Iemand tips?

Kan je de paddock niet afsluiten?

Anneke schreef:

Oh ja, voor degenen die hooi bijvoeren: blijven de paarden daar dan niet de hele tijd hangen zodat ze nog niet lopen, tot het op is? Ik ben bang dat juist mijn fjord, die de hoogste in rang is én de dikste, al dat hooi gaat opeten...

In ieder geval het hooi goed spreiden, dat ieder paard de kans krijgt om goed te eten. Verder zou ik het gewoon proberen en dan goed observeren hoe het gaat. Aan de hand daarvan kan je altijd nog maatregelen nemen.

Berith schreef:

Ik heb een ander probleem. Bij mij denken de paarden dat er op bepaalde stukken van het pad monsters zitten en willen daar dus absoluut niet komen (ookal staat daar wel lekker veel gras), ze blijven dus een beetje heen en weer lopen op de helft van het pad en gaan niet rond.
(.....)
Iemand tips?

Dat klinkt voor mij heel bekend Berith, ook onze paarden hebben van die periodes . In het begin probeerde ik ook van alles om ze dan toch naar achteren te krijgen, maar daar ben ik mee gestopt, want het zorgde alleen maar voor een hoop stress (zowel bij mij als bij hun). Ik heb me erbij neergelegd dat er af en toe zo'n 'periode' is waarin er blijkbaar monsters in het bos verscholen zitten. Troost je, het gaat ook altijd weer over , al duurt dat vaak langer dan wij zouden willen. Onze hooibakken staan ook helemaal achterin dus als ze iets willen eten moeten ze daar toch naartoe. En als ze dat niet willen moeten ze wachten tot ik 's middags wat hooinetjes neer heb gelegd aan de andere kant van het PP (doe ik altijd 's middags).
Dus mijn 'tip' is: je er niet druk om maken, niet van alles gaan regelen om ze bepaalde kanten op te dirigeren, want ze gaan toch hun eigen gang. Eigenlijk is het een van de charmes van het PP, dat ze nu echt hun eigen leven kunnen gaan leiden en daar blijken soms hele interessante maar vreemde 'kronkels' in te zitten .

Zie hierover ook mijn topic over 'Onverklaarbare kuddeangst'.

Was het bij jou ook niet zo Berith dat je alleen aanbod van hooi hebt in die paddock? Misschien helpt het zoals Marja ook doet om ook hooi aan te bieden op die 'moeilijke' plekken.

Het zal bij jou ook meespelen dat je 'maar' 2 paarden hebt, ik weet niet wie van de 2 de moedigste is?
Bij ons is er namelijk altijd wel een paard in de groep die dan het voortouw neemt. Wat wel grappig is, is dat de één weer makkelijker op iets afstapt en een ander weer op iets anders, ze vullen elkaar dus mooi aan .

Ze hebben op dit moment inderdaad nog alleen hooi in de paddock, dat gaat nog veranderen. Maar in de wei staat op dit moment ook heel veel gras. Maar ze verkiezen dus of de paddock (waar ik het hooi niet echt bijvul want er staat meer dan genoeg gras) of delen van het pad dat ze inmiddels helemaal kaal hebben gegeten en kiezen dus niet voor het gras.

Siets is de baas en bepaald waar ze gaan en staan, maar Siets is ook de meest nerveuze en geen paard dat blijft eten. Die is in staat zichzelf uit te hongeren als ze ergens niet heen durft te gaan.

Berith schreef:

Ze hebben op dit moment inderdaad nog alleen hooi in de paddock, dat gaat nog veranderen. Maar in de wei staat op dit moment ook heel veel gras. Maar ze verkiezen dus of de paddock (waar ik het hooi niet echt bijvul want er staat meer dan genoeg gras) of delen van het pad dat ze inmiddels helemaal kaal hebben gegeten en kiezen dus niet voor het gras.

Siets is de baas en bepaald waar ze gaan en staan, maar Siets is ook de meest nerveuze en geen paard dat blijft eten. Die is in staat zichzelf uit te hongeren als ze ergens niet heen durft te gaan.

Toch apart dat ze dan niet naar het gras gaan, je zou inderdaad denken dat dat toch verleidelijk genoeg moet zijn.
Bij jou wordt de angst voor bepaalde plekken dan nog meer versterkt door het karakter van Siets, dat maakt het wel lastiger.
Kan je eens op jouw plattegrond aangeven welke plekken het precies zijn?

Misschien een idee om een soort van schriktraining gaan doen op die plekken? Daar moet je dan wel veel tijd voor hebben en alle geduld voor hebben .

Het is de rechterbovenhoek. Het blijven rare beesten want toen ik vandaag thuis kwam stonden ze wel daar te grazen en aan de mest kon ik zien dat ze vandaag daar ook een groot deel van de dag hebben doorgebracht.

Schriktraining gaat denk ik niet werken. Sietske is erg op mij gericht en ik heb vaak schriktrainingen met haar gedaan en zolang ik erbij ben wil ze overal wel komen en doet ze alles. Ik heb ook wel eens dat ik met ze meeloop de wei in, en als ik daar dan een tijdje blijf staan, gaan ze ook rustig grazen, als ik wegloop komen ze ook vaak direct mee. Soms blijven ze wel even staan en beslutien dan na 10 minuten dat het er toch niet pluis is.

Ik denk dat Marja gelijk heeft dat het inderdaad periodes zijn en dat ik ze maar gewoon hun gang moet laten gaan....

Ja, wat een rare beesten kunnen het zijn he? Inderdaad, je hoeft er niet jaloers op te zijn dat ze vluchtdieren zijn! Die van mij blijven het liefst een beetje bij de bosrand hangen, maar ik heb nu een nieuwe boomtak neergelegd ergens in een andere hoek en een bergje zand dat over was weer ergens anders en vandaag heb ik ze daardoor de hele tijd onderweg gezien. Ook omdat ik ze niet zoveel gras erbij had gegeven trouwens, want ze waren behoorlijk dik aan het worden en op het pad is ook weer van alles gegroeid. Vannacht (je zal maar ergens van wakker liggen) bedacht ik opeens dat ze dus gewoon veel teveel te eten hebben en dat ze (mede) daardoor zo op die graasstrook blijven hangen. Vandaag dus meteen minder gegeven en dat lijkt dus te helpen.

Hier beginnen ze trouwens wel meer te wennen aan enge geluiden waarvan je niet kunt zien waar ze vandaan komen...

Berith schreef:

Het blijven rare beesten want toen ik vandaag thuis kwam stonden ze wel daar te grazen en aan de mest kon ik zien dat ze vandaag daar ook een groot deel van de dag hebben doorgebracht.

Zie je ? Zo gaat het dus bij ons ook altijd. Ze kunnen heel hardnekkig zijn in hun weigering ergens naartoe te gaan maar op een bepaald moment is dat (gelukkig) toch weer over. Dus tegenwoordig denk ik dan "lamaargaan" ...

Berith schreef:

Het is de rechterbovenhoek. Het blijven rare beesten want toen ik vandaag thuis kwam stonden ze wel daar te grazen en aan de mest kon ik zien dat ze vandaag daar ook een groot deel van de dag hebben doorgebracht.

Ligt die hoek ook aan de tuinen van mensen (meen me iets te herinneren )? Wellicht dat daar wat aan de hand was.
Nou ja, zo zie je maar weer met paarden... Eigenlijk kunnen zij natuurlijk ook veel beter het gevaar inschatten, dus waar praten we over .

Anneke, leuk dat door jouw ingevingen 's nachts , de paarden meer gaan bewegen. Goed idee om ook wat veranderingen aan te brengen. Ik merk dat hier ook, de kleinste verandering kan al een leuke stimulans geven aan de paarden.

Irene schreef:

Goed idee om ook wat veranderingen aan te brengen. Ik merk dat hier ook, de kleinste verandering kan al een leuke stimulans geven aan de paarden.

Ja, da's waar. Ik zet de paarden vaak een paar uurtjes van de dag op een ander stukje land, worden ze altijd erg gelukkig van, van gewoon weer even wat anders en aandacht van mij denk ik ook.