Sefja met draadwond in de kliniek...

Fijn dat ze weer lekker buiten kan lopen.
Logisch dat ze de eerste keer ontploft!
Hopelijk knapt de wond snel op en kan ze weer lekker bij de rest!

Ik kan me goed voorstellen dat jullie hiervoor gekozen hebben - dit zal niet alleen goed zijn voor Sefja's humeur, maar ook voor dat van jullie... Het blijft toch een rotidee dat een pony die gewend is om hele dagen buiten te leven opeens continu opgesloten moet staan, ook al is het voor haar eigen bestwil.

Blijft ze wel een beetje rustig als de rest van de kudde bij de kraal vandaan gaat?

super zeg, dat ze eindelijk weer buiten kan staan.
Tja, valt idd niet mee om de vooruitknop te vinden na zo lang stalrust haha.

Wieteke schreef:

Blijft ze wel een beetje rustig als de rest van de kudde bij de kraal vandaan gaat?

Ja, gek genoeg maakt dat haar niks uit. Ik merk wel dat ze nu wat vaker hinnikt als ze weer op stal staat, niet echt vaak hoor, maar eerst deed ze dat eigenlijk helemaal niet.
Ik ben wel blij dat ze nu iedere dag lekker naar buiten gaat, ze staat nu van 's ochtends 9 uur tot 's avonds een uur of 6 buiten en 's nachts op stal. De andere paarden komen haar redelijk vaak opzoeken en vanmiddag trof ik het boeltje zo aan :

Wat een geweldige foto, heel rustgevend

Wat leuk! Zo te zien wordt ze nog echt als onderdeel van de kudde gezien. Lekker hoor, zo in het lentezonnetje.

erg leuke foto!

jaa weer naar buiten, mooi!! dat geeft weer nieuwe stimulans. Minder op eten uit, een kijkje in de omgeving is wel erg fijn.
nou ja in dit geval een slaapje in de zon

Er is geloof ik ook nog zo iets als equiade of zo, exacte naam weet ik niet meer precies. Duur goedje maar schijnt ook goede resultaten te hebben bij grote wonden.
ooit ergens gelezen, weet niet meer waar

De laatste dagen - met afwisselend zilvernitraatstift (als het nodig is) en calendulazalf - gaat het steeds beter met Sefja's wond. Nog even en alles is droog en dicht!


Ziet er goed uit, of niet soms? Zeker als je vergelijkt met 3,5 week geleden, toen ze net thuis was: http://www.mijnalbum.nl/Foto-GSRQ3VLC.jpg

Ze staat nog steeds elke dag lekker buiten. De andere paarden komen haar niet altijd opzoeken; net stonden ze met zijn zessen te dutten helemaal achterin het PP bij de bosrand (lekker uit de wind!). Ze laten dan dus Sefja gerust in haar eentje achter, niet echt solidair, haha !

Ziet er erg mooi en rustig uit! Wat fijn.
Zou ze het been eigenlijk op termijn ook weer gewoon moeten kunnen gebruiken?

marion schreef:

Zou ze het been eigenlijk op termijn ook weer gewoon moeten kunnen gebruiken?

Ja hoor, de prognose is wat dat betreft heel goed. Bij Sefja's zus Saegola, die als veulen ook zo'n draadwond had, maar dan met een totaal doorgesneden pees, zie ik helemaal niets meer aan haar manier van lopen. Mijn toenmalige dierenarts zei dat er zelfs springpaarden waren die na zo'n verwonding weer gewoon konden springen. Toch blijf ik het zelf wel altijd heel goed in de gaten houden.

Sefja steunde de eerste twee, drie dagen nadat het was gebeurd, weinig op het been omdat ze niet voldoende controle had over haar hoef (door de bijna doorgesneden strekpees), maar daarna ging ze haar been al snel weer normaal gebruiken en zag ik er niets vreemds meer aan. Toch schijnt het complete herstel van de pees minstens negen maanden te duren, dus in die tijd is het niet raadzaam om haar bv. flink te laten rennen. Dat moet ik haar dus maar eens goed in haar oor gaan fluisteren ...

Een paar dagen geleden heb ik geprobeerd om het verband er eens af te laten, in ieder geval voor een paar uur. Dat was geen succes... Toen ik 's nachts nog een keer in de stal ging kijken (verband was er toen al ca. 6 uur af) vond ik het been en de wond er niet goed uitzien. De twee plekjes die nog net niet helemaal dicht waren, waren opgezwollen en gaan bloeden en 'lekken'; het hele pijpbeen was kleverig van het wondvocht. Het gedeelte van het litteken dat al dicht was, was ook wat gezwollen. En wat me vooral opviel was dat het been heel erg heet aanvoelde. Ik heb er midden in de nacht dus maar meteen weer watten en verband omheen gedraaid. Blijkbaar kan het kwetsbare weefsel van de wond echt nog niet zonder de ondersteunende druk van het verband. Tja, als we het niet proberen komen we er niet achter... Vond dit toch wel even tegenvallen, het verbandtijdperk ligt dus nog niet achter ons.
Op de plaats waar de open plekjes hebben gebloed zit nu een heel dikke, zwarte korst (zie laatste foto's in het album). 't Zal wel even duren voordat die eraf valt; ben benieuwd wat daar dan onder vandaan komt.

he jammer..het zou misschien van de tegen druk kunnen komen dat wanneer het weg valt er een snellere bloedstroming plaats vindt wat de huid en wond nog niet aan kan.
Misschien kan je proberen om het iets losser vast te maken? Snap je wat ik bedoel.? En dan bijv een uurtje of zo dan weer normaal verbinden en langzaam opbouwen.

inge schreef:

he jammer..het zou misschien van de tegen druk kunnen komen dat wanneer het weg valt er een snellere bloedstroming plaats vindt wat de huid en wond nog niet aan kan.
Misschien kan je proberen om het iets losser vast te maken? Snap je wat ik bedoel.? En dan bijv een uurtje of zo dan weer normaal verbinden en langzaam opbouwen.

Ja, het zal zeker met de ondersteunende druk van het verband te maken hebben, of liever: met het wegvallen daarvan, dat had ik me ook al bedacht. Maar ik kan het verband niet losser doen want dan zakt het naar beneden en komt de wond juist bloot te liggen, want die zit bovenaan het pijpbeen. Maar ik heb al bedacht dat we het gaan opbouwen in steeds wat langer zonder verband, te beginnen met bv. een uurtje en dan uitbouwen, eens kijken hoe dat gaat.

Ik begin het onderhand wel een beetje moe te worden allemaal, het hele gedoe eromheen. Gisteren heeft Sefja in de longeerkraal een paar planken gesloopt omdat ze zo nodig haar kont wilde schuren. Ze ging gewoon met haar volle gewicht in de omheining hangen. Achteraf bleek dat precies op dat stukje geen stroom op de draden (die tussen de planken zitten) stond... Ook in de stal schuurt ze flink haar staart. Tja, veel anders heeft ze natuurlijk niet te doen.
Verder is ze een week of twee geleden tijdens het verband verwisselen opzij gesprongen en bovenop mijn voet geland. Voet gekneusd, bont en blauw, heb er nog steeds last van en voel me nu tijdens het verband verwisselen ook niet echt veilig meer. Het is gewoon een heel onveilige plek om naast een achterbeen op je hurken te moeten zitten, want je bent altijd te laat weg als er iets gebeurt. Er achter zitten is ook geen optie want als ze zou slaan, om wat voor reden dan ook, heb ik een hoef in mijn snufferd.

ik kan het me helemaal voorstellen dat je het zo langzamerhand zat bent.
Nog ff doorbijten, hopelijk is het einde snel in zicht, ik hoop het voor je, en voor sefja natuurlijk ook.

bijna een jaar geleden heeft mijn toen, 3 jarige merrie, een raar stom ongelukje gehad, ze bleek een klein wondje wat erg diep was, achter haar voorbeen te hebben, zeg maar in haar oksel, daar hebben we ook onwijs veel werk mee gehad, paar keer per dag schoonspuiten met ontsmettingsmiddel etc.
Gelukkig kon ze na een korte periode wel weer in de groep staan, maar de zorgen die je om je dieren kunt hebben, niet fijn!

sterkte ermee

Dank je Joyce .

Het lijkt misschien een beetje gezeur maar ik merk altijd dat als iets zo lang duurt, ik op een bepaald moment niet zoveel meer erbij kan hebben. Als er dan dingen kapot gaan of zo, kan ik helemaal uit mijn doen zijn en het ineens spuugzat zijn allemaal. Ik begin nu ook wel een beetje aan Sefja te merken dat ze zich gewoon verveelt. Ze is nog steeds opgewekt genoeg, maar ze staat tijden alleen maar een beetje voor zich uit te staren. Tja, wat moet ze anders? Vanochtend even lekker in het zonnetje bij haar gaan zitten. Ze kwam meteen naar me toe en is een hele poos bij me blijven staan, met haar hoofd helemaal over me heen. Ze wil gewoon vriendjes om zich heen!
Maar goed, het zal ècht wel weer een keer overgaan, gewoon maar door blijven ademen...

Marja schreef:

Maar ik kan het verband niet losser doen want dan zakt het naar beneden en komt de wond juist bloot te liggen, want die zit bovenaan het pijpbeen.

ah, maar hier bestaan ook truukjes voor
heb ik ooit geleerd in een cursus EHBO voor paarden.
je legt eerst een verband vanaf de hoef tot en met de kogel, dat je als steun gebruikt voor het 'echte' verband hogerop.
ik heb op bokt ook eens gelezen dat iemand peesbeschermers gebruikte als steun voor het hogere verband.
aangezien de wonde net daar zit is dat voor jou natuurlijk geen optie, maar er bestaan dacht ik toch ook kogelbeschermers die je met klittenband vastmaakt?

Dank voor het meedenken Fojoe , maar er zitten ook weer nadelen aan die foefjes. Een extra steunverband betekent dat ik per dag niet één maar twee rollen verband nodig heb (nu kan ik nèt toe met één), en een groter stuk gamgee (watten met gaas). Eén rolletje verband kost al ca. € 3,50 dus dat tikt aardig aan. De kosten zijn al behoorlijk in de papieren gelopen dus als we enigszins kunnen bezuinigen doen we dat . Voortdurend de kogel inpakken met een kogelbeschermer is ook niet goed, want op den duur verzwakken spieren, pezen etc. ook alleen maar als een gewricht continu ondersteund wordt. Eigenlijk blijkt nu ook hoezeer het weefsel al verzwakt was doordat het twee maanden voortdurend onder drukverband heeft gezeten; toen het verband er een paar uur af was ging alles opzetten en 'uitlubberen'.
Ik ga het dus toch maar proberen met af en toe het verband eraf en die tijd langzaamaan opvoeren .

tja heel herkenbaar, het lijkt vaak ook als er iets mis gaat, of anders loopt dan gehoopt of gepland, dat er dan nog veel meer dingen niet lekker lopen.
Wij hadden hier maandag zo'n dag.
die dagen gaan ook wel weer over, maar tja, ondertussen kun je er goed last van hebben.
Vaak " vergeet" ik gelukkig ook weer snel de minder fijne dingen zodra het weer goed gaat en kan ik weer lekker van mijn dieren genieten.
Maar houden van je dieren, betekend helaas ook vaak, dat je ook veel zorgen om ze kunt hebben, op zo'n moment denk ik wel eens, ik zet ze op marktplaatst en nee, geen zorg, ik zal het nooit echt overwegen hoor!!
je wil ook gewoon graag dat je dieren gelukkig zijn, lekker in hun vel zitten. als dat door omstandigheden niet kan, is dat verre van fijn, zeker als dat dan ook nog eens lang duurt.

Weer een onverwachte ontwikkeling m.b.t. Sefja's wond:
Omdat ik eergisteren het verband er een poosje af had gelaten en dat best goed ging, heb ik dat gistermiddag weer gedaan. Toen gingen een paar kleine plekjes wel even een beetje bloeden, maar minimaal, dus heb ik het verband eraf gelaten. Sefja liep nog lekker buiten in het zonnetje en ik denk dat die buitenlucht en zon ook wel eens goed zijn voor de wond.
Toen ik na een poosje terugkwam om wat foto's te maken, bekeek ik alles nog eens goed en bemerkte onderaan het litteken een vrij hard gedeelte, alsof daar een korst zat of zo. Het was me vorige week al opgevallen (toen ik voor het eerst het verband er een paar uur af had gelaten) dat aan de voorkant van het pijpbeen, verder naar beneden dan de wond, een hoop plakkerig wondvocht zat. Vreemd, want tot daar kwam de wond niet eens. Gisteren zag ik dat één kant van die plek loszat. Ik kon dat optillen en het er zo afhalen, en daaronder was het helemaal open... Het lijkt er dus op dat een gedeelte van de huid gewoon is doodgegaan en afgestoten wordt. Op deze foto's is te zien wat ik bedoel:

Eerst de foto waar de harde, donkere plek er nog zit (zie de pijl): http://www.mijnalbum.nl/GroteFoto-DBKT6T6X.jpg
En nadat ik die 'korst' eraf had gehaald: http://www.mijnalbum.nl/GroteFoto-WTKEUNS6.jpg

Toen ging ik verder voelen en kijken, en bleek dat er nog meer van die harde, dikke plekken op het pijpbeen zitten, die er dus denk ik ook allemaal nog af zullen gaan. Ik heb even voorzichtig aan de haren getrokken en die kon ik er zo in plukken uithalen, ik hoefde er niet eens echt aan te trekken. Daardoor ontstonden wat kleine gaatjes waar ook weer meteen wat wondvocht uit kwam. Een teken dat dus waarschijnlijk al die huid dood is en los zit en dus nog afgestoten zal worden. Zucht...
We hebben in ieder geval besloten om het verband er nu maar af te laten, want ik vraag me af of die losse huid er misschien juist mee te maken heeft dat het been al twee maanden continu in een drukverband heeft gezeten.
Een andere mogelijkheid is dat toen de wond ontstond, een veel groter deel van het pijpbeen flink gekneusd en gekwetst is geweest door het draad, waardoor al die huid los is gaan afstoten, maar natuurlijk twee maanden lang toch is blijven zitten omdat er continu verband omheen zat. In feite kan die huid er dus nu pas af.
Wat ik bedoel is net zoiets als bij die merrie van Yvonne's vriendin, bij wie op haar hals alle huid eraf ging door alle kneuzingen van de beten van die hengst.

Afwachten maar weer, en maandag maar weer eens de dierenarts bellen...

Die Sefja weet je wel leuk bezig te houden ... Ik ben benieuwd wat de veearts zal zeggen. Ik heb nog nooit te maken gehad met wonden en drukverbanden, maar als de open plekken er zo rustig uitzien, zou ik denk ik ook geneigd zijn om het verband er even af te laten en goed in de gaten te houden hoe de plekken zich ontwikkelen.

Zouden deze plekken gaan jeuken als ze weer dichtgroeien? In dat geval zou ik wel bang zijn dat ze dan gaat schuren en, misschien per ongeluk, de daadwerkelijke wond weer open schuurt... Aan de andere kant - als ze jeuk krijgt, zal ze waarschijnlijk ook met verband om wel gaan schuren. Lastig hoor. Hopelijk helen de plekjes mooi en snel nu ze aan de lucht kunnen drogen.

helaas (of eigenlijk wel erg blij) ik heb geen ervaring met dit soort wonden. Ik weet niet wat het precies betekend.
Wat je suggereerd zit best iets in.

Het was vandaag niet gelukt om de dierenarts te spreken. Ik had afgelopen weekend al een mail gestuurd met foto's, maar toen ik vanmiddag belde had ze die nog niet gelezen en toen zij later weer belde was ik er niet, dus toen had ze me maar een mail gestuurd. Hoewel, het leek meer een telegram, zo kort :<... Het kwam erop neer dat waar die huid eraf was gegaan 'gewoon' een drukking is omdat het verband waarschijnlijk een keer te strak heeft gezeten of is afgezakt, en dat we 's nachts een stalbandage om het been moeten doen (alsof wij voor onze ijslanders stalbandages hebben ) en overdag niets. Nou ja, ik laat het nu gewoon lekker zonder iets erom hoor, dat lijkt nu goed te gaan, en die losse huid moet er toch af (is vandaag ook weer een stukje afgegaan).

joh, hebben jullie geen stalbandages? wel echt een gemis hoor

heel herkenbaar, hier ook niet al van die dingen, ik heb jaren terug bij diverse stallen gewerkt, pfft, wat een gedoe met sommige pensionpaarden, andere deken op als ze naar buiten gingen, stalbandages af, peesbeschermers, strijklappen en springschoenen aan en hoppa, paard mocht een uurtje naar buiten.

geen stalbandages? Hoe kan dat nou?? Je moet je paard toch beveiligen tegen alle onheil??