Sefja met draadwond in de kliniek...

Ik werk met een lecherantenne en met een biosensor.
Ik meet eerst met de biosensor (werkt wat sneller voor mij) en daarna meet ik na met de lecher indien ik meer wil weten.
soort van zelf check zeg maar.

Handig dat je dat zelf kan Inge !

Ik haal hem weer even naar boven Marja
Hoe is het nu met haar? Hoe ziet de wond er uit? Is deze zo genezen dat je er nog weinig van ziet, nu misschien zeker ivm al die dikke vachtjes.
En kan ze goed meekomen zonder dat je iets van afwijkingen in de beweging ziet?
Had wel geprobeerd goed te kijken op het filmpje van dochters die terug kwam en voor wat opschudding zorgde, maar filmpjes zijn soms lastig om echt goed te kijken.

Leuk dat je het vraagt Inge .
Het gaat prima met Sefja! Ze loopt, ze rent, ze speelt, en er is niets raars te zien aan haar manier van bewegen. Dat was eigenlijk al heel snel zo. Gelukkig was bij haar de pees maar gedeeltelijk doorgesneden, dat scheelt. De dierenarts had het toen over ca. 9 maanden genezingstijd en die hebben we inmiddels dik achter de rug. In het filmpje van Saela is Sefja degene die op een bepaald moment achter Saela aan naar achteren rent, daar voor de berg langs gaat terwijl Saela er achter langs gaat, en op de terugweg dus voor Saela uit rent. Ze kan dus prima flink hard scheuren zonder enig probleem . Ik geloof niet dat ze er ook maar iets aan over heeft gehouden. Natuurlijk blijft er altijd een litteken, maar op dit moment moet je dat gaan zoeken tussen al die winterharen .

ja zie je wel ik dacht al zo iets te herkennen, maar wist het niet zeker.
Wel fijn dat het zo goed gekomen is. En als het zo goed behaard is dan is er denk ik ook weinig litteken te zien.
Dan fungeert de boel netjes daar omheen.

ga ik ook duimen hoor.

Was een tijdje niet ingelogt vandaar dat ik het nu pas lees.

Gek, maar het spreekwoord klopt dus toch steeds weer: Het ongeluk zit in een klein hoekje.

Viooltje1968 schreef:

ga ik ook duimen hoor.

Was een tijdje niet ingelogt vandaar dat ik het nu pas lees.

Gek, maar het spreekwoord klopt dus toch steeds weer: Het ongeluk zit in een klein hoekje.

Dank voor het meeleven Viola, maar duimen hoeft niet meer hoor . Het is inmiddels bijna een jaar geleden en het is gelukkig helemaal goedgekomen !