Sefja met draadwond in de kliniek...

Gistermiddag ontdekte ik bij onze 6-jarige IJslandse merrie Sefja een akelige wond op haar linker achterbeen (pijpbeen). Het was een soort ronde winkelhaak. De dierenarts was toevallig in de buurt dus ze was er snel en Sefja moest meteen naar de kliniek om de wond te laten onderzoeken en hechten. Wat bleek: een vrijwel (maar nog net niet helemaal) doorgesneden strekpees en een beschadiging van het bot...


Op deze röntgenfoto is duidelijk te zien dat het bot is geraakt en beschadigd.

Voor mij was het een echt 'déjà vu' want met Sefja's volle zus Saegola hebben we 7 jaar geleden (ze was toen pas 7 maanden oud) precies hetzelfde meegemaakt, maar dan aan het rechter achterbeen. Saegola stond toen bij een boer in een grote wei en is waarschijnlijk tijdens het rennen met haar achterbeen over de onderste draad gegaan met als gevolg een wond tot op het bot, met compleet doorgesneden strekpees. De boer vond het pas na drie dagen nodig ons te waarschuwen dus die wond kon toen niet meer gehecht worden en Saegola heeft daar vijf weken mee in de kliniek gestaan tot het weer helemaal dicht was. Daarna moest ze thuis nog eens vijf weken op stal.

En nu dus precies hetzelfde verhaal met Sefja... Gelukkig kon deze wond wel gehecht worden omdat we er heel snel bij waren

Ik heb verschillende foto's gemaakt van de wond en de behandeling, dus voor de geïnteresseerden die tegen een beetje bloed kunnen: het fotoalbum. Op de foto's lijkt de wond vrij oppervlakkig en niet zo ernstig, maar het dikke pak winterhaar verbergt het ergste gedeelte. Toen in de kliniek het been rond de wond eenmaal goed geschoren was en de wondflap naar voren werd gehaald, keken we recht op het bot.

Gisteravond hebben we ook de 'plek des onheils' gevonden. Helemaal achterin een van de hoekpaddockjes was een isolator van de onderste staaldraad afgebroken en vlak daarnaast zaten grijze haren en wat huidrestjes op de draad. Misschien heeft ze daar liggen rollen en is bij het opstaan haar achterbeen over de draad gekomen? Doordat het vlakbij de isolator was gaf die draad natuurlijk helemaal niet mee en is ze in paniek flink gaan trekken, met alle gevolgen van dien.


De staaldraad met haren en de afgebroken isolator.

Het herstel van de strekpees gaat minstens negen maanden duren. Sefja staat nu nog in de kliniek en moet daar minstens een paar dagen, misschien een week, blijven totdat zeker is dat de wond dichtblijft. Het gevaar bestaat nl. dat de wond alsnog openspringt omdat het weefsel geïrriteerd kan raken door minuscule botfragmentjes die zich een weg naar buiten willen banen.
Vanochtend kreeg ik een mailtje van de dierenarts dat de wond er goed uitzag en dat Sefja ook weer steunde op het been (door de vrijwel doorgesneden strekpees sleept ze haar hoef nu een beetje mee omdat ze hem niet goed meer op kan tillen).


Zo lieten we Sefja gisteravond achter in de kliniek, weer een beetje helder na haar roesje en het been gehecht en goed ingepakt.
Ze gedroeg zich trouwens SUPER tijdens de hele behandeling! Omdat ze zo braaf was hoefde ze niet onder algehele narcose maar bleef ze netjes staan met een licht roesje en de nodige pijnstilling.

Duimen jullie allemaal met me mee voor een goed herstel?

Bah, wat een akelig verhaal. Ik zal zeker voor jullie duimen.

Jeetje, dat is schrikken! Blijf het altijd eng vinden dat je zulk soort ongelukken nooit helemaal kunt voorkomen. Gelukkig hadden jullie het snel in de gaten!

Hopelijk mag ze snel naar huis, als is het natuurlijk wel fijn dat ze nu in de kliniek goed in de gaten kan worden gehouden.

oh gut, zo zie je maar weer dat een ongeluk in een klein hoekje zit.
veel beterschap voor Sefja

Dank jullie wel .
Ik heb net naar de kliniek gebeld en alles gaat zo goed als we hoopten. Gisteren is het verband verwisseld en zag de wond er mooi droog uit. Daarom hebben ze het verband vandaag laten zitten en gaan ze het pas morgen weer verschonen. Dan ga ik zelf ook even kijken hoe de wond er uitziet. Sefja steunt gelukkig ook op het been. De pijnstillers die ze krijgt zullen daar ook wel aan meehelpen, maar het is in ieder geval een goed teken. Verder eet ze goed (had niet anders verwacht van het vreetmonster ...) en is ze rustig. Bewonderenswaardig hoe goed ze zich aanpast aan haar vervelende omstandigheden!

Ik keek vandaag nog eens goed naar de draad waar het gebeurd is en zag nu pas dat er niet alleen op één plekje maar wel over een lengte van een meter of 3 grijze haren aan de draad zitten, dus ze is een flink eind met haar been achterlangs die draad 'gezeild'. Ja, dan wil het wel snijden ...

jeetje, gatver, wat een pech en een zorg.
Als ik de foto zo zie, is het echt een lullig ongeluk, er staan paarden in slechte omstandigheden (prikkeldraad ofzo) en daar gebeurd dan niets, en juist waar er zo zorgvuldig met de paarden word omgegaan...
maar goed, zal geen pleidooi gaan houden.

heel veel sterkte, ook vanaf deze kant word geduimd

Bah naar ongeluk. Gelukkig lijkt nu alles wel de goede kant op te gaan. Heel veel sterkte met het herstel.

Al het duimen helpt! Filmpje van vandaag:

Oh, wat doet ze het top zeg. Ik krijg helemaal tranen in m'n ogen van ontroering. Hou je taai meisje, ga zo door!

erg braaf meisje, wel echt enorm sneu.
Ik hoop dat de genezing boven verwachting snel gaat, zodat ze weer lekker naar buiten kan.
beetje offtopic, dat spul waarmee ze haar been in pakken, is echt heel fijn spul om mee te werken, we hebben laatst 1 van onze honden een week lang moeten verzorgen en zijn poot moeten verbinden met dat spul,werkt enorm handig, soort elastisch, zacht beetje klittenband achtig.

oh meid heel veel sterkte komende weken. En een knuffel voor Sef.
Arme meid heeft het behoorlijk warm daar binnen.

Wat een vervelend verhaal zeg! Echt een nare wond.
Zoals gezegd, fijn dat ze zich zo goed aanpast aan de omstandigheden.
Heel veel sterkte en ook hier duimen we voor Sefja!

Ach wat sneu hè...maar wat is ze zoet gelukkig!
Als je het niet gewend bent is het zien van je pony in een box sowieso al naar. Vond ik tenminste toen mijn Morris op de kliniek stond.
Hopelijk houdt ze zich zo goed. Is er geen paddockje ofzo waar ze straks in mag?

Joyce schreef:

dat spul waarmee ze haar been in pakken, is echt heel fijn spul om mee te werken, we hebben laatst 1 van onze honden een week lang moeten verzorgen en zijn poot moeten verbinden met dat spul,werkt enorm handig, soort elastisch, zacht beetje klittenband achtig.

Ja inderdaad is dat superspul. 7 Jaar geleden werd dat voor Saegola ook al gebruikt. We hebben toen zelf nog vijf weken thuis haar been moeten verbinden en dat zelfklevende verband werkt echt heel gemakkelijk!

inge schreef:

Arme meid heeft het behoorlijk warm daar binnen.

Een vriendin opperde al het idee om de onderkant van haar hals en haar borst te scheren, zodat ze het iets minder warm heeft. Als ze eenmaal thuis is zal ze denk ik ook nog even op stal moeten blijven, dus voordat ze weer naar buiten mag is het waarschijnlijk maart en dan zullen we denk ik geen strenge kou meer krijgen, dus dan zal zo'n kaal gedeelte ook niet zo'n probleem zijn.

marion schreef:

Als je het niet gewend bent is het zien van je pony in een box sowieso al naar. Vond ik tenminste toen mijn Morris op de kliniek stond.
Hopelijk houdt ze zich zo goed. Is er geen paddockje ofzo waar ze straks in mag?

Ja, ik vind het ook naar om te zien, vooral ook omdat die stallen potdicht zijn (moet natuurlijk ook wel in een kliniek waar ook erg zieke paarden staan) en de paarden elkaar niet of nauwelijks kunnen zien. Misschien dat we straks thuis iets kunnen bedenken waar ze onze andere paarden wel kan zien, maar ik weet eigenlijk niet of dat haar nu zal helpen of het juist moeilijker zal maken. Stel dat we haar bv. in de longeerkraal zouden zetten en ze ziet alle paarden naar achteren in het PP vertrekken, dan zal ze zich misschien alleen maar druk gaan maken omdat ze niet mee kan. Terwijl als ze in onze stal staat (waar ze de anderen niet kan zien) geldt "wat niet ziet, wat niet deert". Moeten we nog eens even over nadenken...

Morgen hoop ik weer te kunnen gaan kijken bij het verband wisselen, Sefja weer even gezelschap te houden en te vragen of ze gedeeltelijk geschoren kan worden.

Bedankt voor jullie ondersteuning !

Denk dat het laatste wel een goede oplossing is. Niet zien is geen frustratie.

Scheren zou ik zeker doen ook omdat ze thuis ook nog op stal moet staan. Zo wordt ze ziek.
Als je een deel van de nek en stukje boeg scheert is er weinig aan de hand, ook buiten niet.
Heeft ze het dan nog warm kan je overwegen om nog een race streepje over de zijkant te doen. Net onder de "regenlijn" zeg maar
ook dan kunnen ze goed buiten blijven zonder echt koud te hebben of nat te worden.
Mocht ze tegen die tijd zo ver zijn dat ze eventjes weer naar buiten mag.
En dan wordt het alweer voorjaar. ik heb heel veel mooi droog weer besteld. Niet TE warm maar wel droog.
tis maar dat je het weet

bedankt voor je bestelling inge, ik hoop dat ze snel geleverd wordt

een streepje scheren lijkt mij inderdaad een goed idee.
zo krijgt ze het meteen al wat koeler, en het levert geen problemen op als ze weer naar huis komt.

nog een ideetje voor het apart zetten: zou je er een ander rustig paardje bij kunnen zetten zodat ze gezelschap heeft?

Marja schreef:

Misschien dat we straks thuis iets kunnen bedenken waar ze onze andere paarden wel kan zien, maar ik weet eigenlijk niet of dat haar nu zal helpen of het juist moeilijker zal maken. Stel dat we haar bv. in de longeerkraal zouden zetten en ze ziet alle paarden naar achteren in het PP vertrekken, dan zal ze zich misschien alleen maar druk gaan maken omdat ze niet mee kan. Terwijl als ze in onze stal staat (waar ze de anderen niet kan zien) geldt "wat niet ziet, wat niet deert". Moeten we nog eens even over nadenken...

Toen we Dean in mei na z'n castratie weer uit de kliniek mochten halen moest hij eigenlijk ook nog een paar weken op stal. We hadden toen de stallen nog niet klaar. Hij mocht dan buiten een stukje wei hebben wat maximaal 3x stalgrootte was. We hebben zo'n stukje met prikpaaltjes gerealiseerd, en was achteraf heel erg blij met deze gedwongen oplossing. In de praktijk bleven de andere jongens steeds bij hem in de buurt. We hebben nog wel voor een waterbak vlakbij Dean gezorgd, zodat de anderen daarvoor niet naar de andere kant moesten. Ze zijn zo eigenlijk met z'n allen al die tijd op ziekenbezoek gebleven bij Dean in z'n weitje.

Fijn dat jullie allemaal meedenken . Vaak zit je er zelf zo dicht met je neus bovenop dat je niet alle mogelijkheden ziet, en hoe meer ideeën, hoe meer je kunt overwegen en vergelijken wat de beste oplossing is. Ik ga zo weer naar de kliniek om te kijken hoe het met mijn meissie gaat!

Vandaag weer gekeken bij het wisselen van het verband. De wond ziet er nog steeds heel goed uit en het been blijft dun, dus een foto daarvan kan ik hier denk ik wel plaatsen, dat zal iedereen denk ik wel kunnen verdragen .



Als het goed is wordt Sefja vanmiddag gedeeltelijk geschoren (onderkant hals en borst). Ze was nog steeds bezweet, hoewel er nu wel een luik naar buiten openstond zodat er wat frisse lucht haar stal in kon.
Ik had een van mijn fijnmazige hooikussens meegebracht en daar een plak hooi in gedaan. Sefja begon er meteen enthousiast aan te plukken, ze leek er erg blij mee. Het hooi dat ze eerder had gekregen lag deels vertrapt tussen het stalstrooisel omdat het gewoon los op de grond wordt gevoerd. Het hooinet zal ook wat helpen tegen de verveling omdat ze nu een stuk langer met haar hooi doet.
Ze maakte een montere en opgewekte indruk en het deed me goed haar zo te zien !

De komende dagen (zo ongeveer dag 7 t/m 10) zijn cruciaal voor het dichtblijven van de wond. Als het alsnog opengaat is het meestal in deze dagen. Ik kan me dat ook nog herinneren na de castratie van mijn hengst Bjarg; pas met een dag of 10 ging die wond toen nog wat opzwellen terwijl hij al die dagen daarvoor heel dun was gebleven.
Maar ook al zou de wond alsnog opengaan dan is het wel gunstig dat er al meer dan een week een genezingsproces aan de gang is geweest. Ik ben benieuwd!

nog spannende dagen te gaan. We duimen met je mee

Hoi Marja,

Ik lees dit nu pas, poe wat schrikken.
Hopelijk knapt het been snel op.
En wat is ze rustig zeg zo op stal.

Een tip voor de wond: Mesistran(honingzalf)
Ik ken iemand die hier hele goede ervaringen mee heb.

Heel veel sterkte de komende dagen hopelijk kan ze snel naar huis.

yvonnedejong schreef:

Een tip voor de wond: Mesistran(honingzalf)
Ik ken iemand die hier hele goede ervaringen mee heb.

Bedankt voor de tip Yvonne. In de kliniek zijn ze ook al heel natuurlijk bezig, want iedere dag wordt de wond gesprayed met een kruidenspray, waar o.a. oregano en nog meer 'Italiaanse' kruiden in zitten. Het lijkt daar wel een pizzeria als ze met Sefja bezig zijn !

Hoi Marja,

Hoe is het nu met haar??

is de pizza al klaar?

yvonnedejong schreef:

Hoe is het nu met haar??

Afgelopen donderdag ben ik er nog geweest en alles gaat nog steeds naar wens: droge wond, dun been. Rond deze tijd (ca. de 9e tot de 12e dag) kan de wond alsnog opzwellen en opengaan maar hopelijk gebeurt dat niet. Sefja was trouwens erg opgewekt, echt bewonderenswaardig na al anderhalve week onafgebroken in haar uppie op stal te hebben gestaan .
Ze is trouwens afgelopen maandag gedeeltelijk geschoren en zweet nu helemaal niet meer, dus dat was een goede beslissing!
Ik verwacht dat ze ergens halverwege of eind volgende week wel naar huis zal mogen. De hechtingen gaan er pas uit met 3 weken omdat de huid op de plek van de wond onder veel spanning staat. Thuis zal ze nog een poosje op stal moeten maar ik weet nog niet precies hoe lang.


Sefja in de kliniek afgelopen donderdag, lekker plukkend aan haar hooinetje