Takken en bomen in de wei

Ik spring hier even middenin met een voorbeeld.

De man waar één van mijn paarden nu nog staat is bijna 70, paardenman in hart en nieren en heeft al zijn hele leven grote koppels paarden bij huis.
Op deze lokatie al zo'n 40jaar.
Langs één van de weides stond een larier, in de afgelopen 40 jaar dat hij er woonde NOOIT problemen mee gehad, zoals hier eerder genoemd, de paarden keken er niet naar om, zaten er niet aan etc.
MAAR.....de 2 laatste veulens die hij heeft gefokt zijn als enters overleden omdat ze er toch aan zijn gaan knabbelen uit nieuwsgierigheid.
De dierenarts kon niks meer betekenen. En nee, er was genoeg gras, kuil, afleiding etc in de wei.
Hij was er kapot van en kon zichzelf wel voor z'n kop slaan. "Ik wist dat het giftig was, maar ik heb er niks aan gedaan, want het ging altijd goed".....

Dus ik vind het bijzonder als je zo bewust kiest voor dit risico.
Wat als je er een nieuwe aanwinst bij krijgt, van jezelf of van iemand anders?
Ik zou het mezelf niet kunnen vergeven....

Ik leg nu nog niks in de wei, zodra mijm pony,s met zijn 2 e zijn wil ik met regelmaat beuken bomen in de wei leggen.
Jan de eigenaar vertelde me dat je beetje op moet vertouwen van wat komt uit nederland. Dus geen inheemse bomen of exotische.

Ik heb gisteren voor het eerst takken in de wei gelegd, ze waren daarna direct kaal

zelfs het schilletje was er bijna helemaal af hihi, leuk tijd verdrijf. ALleen nog niet makkelijk om bepaalde bomen te vinden
Misschien een keer stiekem rondje bos doen