24/24 strookbegrazing, wanneer best stukje bijgeven (fructaan)?

Hallo iedereen, als kersverse paddock paradise eigenaar, ben ik een beetje aan het experimenteren met de strookbegrazing. In ons paradijs hebben we 3 rechthoekige graasweitjes ingericht, met langs de twee kortste zijden een ingang. Mijn plan is om de paarden elke dag een strookje van 5m bij te geven, waarop ze 24/24 toegang tot hebben. We schuiven het draadje dus op naar het midden. Als de paarden de helft van het stukje hebben afgegraasd, kan dit rusten en wordt het langs de andere kant terug geopend om zo weer naar het midden toe te werken.
Op een nieuw stukje zijn ze natuurlijk dadelijk druk aan het grazen, dus wil ik het aanbieden op het moment waarop het fructaangehalte het laagst is. Bij koude, zonnige ochtenden ervaar ik een hoog fructaangehalte. Geef ik hen dus best savonds een stukje bij? Hoe doen jullie dat? Houden jullie rekening met de fructaanindex?

Ik moet je eerlijk bekennen dat ik eigenlijk nooit rekening houd met de fructaanindex, ondanks het feit dat ik een eczemer heb die waarschijnlijk heel gevoelig is voor suikers. Ik heb 7 paarden waarvan sommige korter, andere langer of juist niet op de wei mogen, en ik denk dat het onwerkbaar zou worden als ik in dat systeem ook nog rekening moet gaan houden met soms dagelijks veranderende fructaan-omstandigheden. Mijn eczemer gaat juist alleen 's ochtends een uurtje op de wei, qua fructaan misschien vaak onverstandig, maar qua aantal eczeemmugjes gunstiger dan 's avonds. En zo is het altijd wat ...

Pas trouwens op met strookbegrazing m.b.t. het behoud van je grasmat. Ik was er ooit zelf heel enthousiast over, totdat ik merkte dat de wei enorm begon te veronkruiden doordat de bodem te veel werd verdicht door de paardenhoeven en het grasbestand werd aangetast door het superkort afgrazen wat paarden doen. Ik heb op mijn site dit stukje over strookbegrazing geschreven. Momenteel passen we rantsoenbegrazing toe, d.w.z. dat de paarden een beperkt aantal uren per dag op de wei mogen. Ze staan dan wel in een soort brede afgezette strook die ze af mogen grazen, maar we laten de strook niet te kort afgrazen. Voordat het te kort wordt schuiven we de hele strook door. Zo proberen we te voorkomen dat de grasmat te veel te verduren krijgt.

Dankjewel Marja voor je toelichting! Aan dat veronkruiden van het grasland had ik inderdaad nog niet gedacht. Het is wel zo dat we drie graasweitjes hebben, en dat de paarden na max. 5 dagen al op een ander stukje staan. We zetten de mobiele afrastering telkens maar tot in het midden, en dan zetten we de andere kant van dat weitje open en beginnen we van vooraf aan. Dat wordt dus nog wat ondervinden, maar je hebt daar wel een punt dat het wel eens erg schadelijk voor het gras zou kunnen zijn. Bovendien moeten we dat nog wat ondervinden, want het kan zijn dat onze paarden sowieso te dik worden door continu gras te krijgen.

Dat tot het midden gaan met de strook en daarna weer vanaf de andere kant beginnen is precies zoals wij het ook deden, maar desondanks was de druk op de weitjes blijkbaar toch te groot, getuige het vele onkruid dat opkwam. Een paar jaar geleden, toen ik net begonnen was met strookbegrazing (en nog geen rondlopende paddockparadijsroute had) heb ik dit artikel geschreven voor het tijdschrift 'IJslandse Paarden', waarin een heel gedetailleerde uitleg hoe wij de strookbegrazing hadden aangepakt. Aan het eind van het artikel staat dat ik nog geen nadelen ben tegengekomen, maar inmiddels weet ik dus helaas beter! Dus daar moet je maar even overheen lezen . Misschien heb je toch iets aan het artikel.

Bedankt Marja voor het bijkomstig artikel! Ik had dit al gelezen, en wij werken nu inderdaad ook met die lusjes omdat de weitjes niet echt helemaal mooi rechthoekig zijn van vorm. Het zal nog wat ondervinden worden wat de hoeven van onze lieve graasmonstertjes uitrichten met de grasmat

Hilde schreef:

Het zal nog wat ondervinden worden wat de hoeven van onze lieve graasmonstertjes uitrichten met de grasmat

Daar ben ik ook benieuwd naar. Misschien reageert iedere wei (of grondsoort?) er wel weer anders op en kan die van jou er beter tegen, ik hoop het voor je!