Ook hier een paard met insulineresistentie

Gisteren kwam uit de test van een natuurgeneeskundige dat Sefja insulineresistent is. Dat vermoeden had ik al een poosje, omdat Sefja altijd te dik is en ook voortdurend blijft eten. Ons PP is nu zo groot, dat op veel plaatsen gras blijft groeien op de paden, wat continu kort geknabbeld wordt door de paarden. Dit is dus precies het (korte, zoete) gras dat je niet wilt hebben voor een IR paard, maar ja, het is er nu eenmaal... (daar weet Marja alles van, nietwaar Marja ?) Sefja is daar dus de hele dag van aan het knabbelen, en ook is ze een ware artiest in het in spagaat onder de draad van de wei door eten.
Sefja heeft nu druppels gekregen; een harmoniserend metabool middel, Schüssler zouten, en een homeopathisch constitutiemiddel. De natuurgeneeskundige, die ook osteopaat is, constateerde ook een paar geblokkeerde wervels die corresponderen met de pancreas; klinkt logisch bij een IR paard. Die wervels gingen gelukkig wel vrij gemakkelijk weer los, dus hopelijk draagt dat ook een beetje bij aan een verbetering.

Maar ja, het voornaamste is natuurlijk voeding, én beweging. We zorgen wel altijd voor voldoende hooi, maar wat doe je als een paard dan toch de voorkeur geeft aan dat korte, suikerrijke gras op de paden? Omdat ons PP nu in twee stukken is verdeeld (met het lange bospad als verbinding) kunnen we ook niet een paard in een apart stuk houden, want als de rest van de kudde op en neer gaat pendelen, verliezen ze elkaar uit het oog en ontstaat er veel onrust.

Wat misschien wel positief is, is dat Sefja binnenkort ingereden gaat worden en daardoor dus veel meer beweging gaat krijgen, maar dat moeten wij daarna dan natuurlijk wel zelf voort gaan zetten ! Toen Sefja 3 jaar geleden haar veulen had, zag ze eruit om door een ringetje te halen: heel mooi slank doordat ze natuurlijk veel energie verbruikte met het zogen van haar veulen. Dat maakte wel duidelijk dat de balans tussen voeding en energieverbruik voor haar cruciaal is.

Eventuele tips en meedenken zijn welkom.

Wat heel veel suiker verbruikt, is denkwerk. Dat verbruikt vele malen meer, dan lichamelijk werk. Dus haar uitdagen in denken kan een belangrijke bijdrage leveren.
En in het lichamelijk werk is het erg belangrijk dat ze het ontspannen doet, en leuk vindt. Stress, en gespannen werk, werkt eerder averechts.

MoniqueBuu schreef:

Wat heel veel suiker verbruikt, is denkwerk. Dat verbruikt vele malen meer, dan lichamelijk werk. Dus haar uitdagen in denken kan een belangrijke bijdrage leveren.

Wat een leuke - en logische! - insteek Monique, daar had ik nog niet eerder van gehoord i.v.m. IR. Daar ga ik eens over nadenken (niet te veel, want ik hoef zelf niet zo nodig suiker te verbruiken ).

Citaat :

En in het lichamelijk werk is het erg belangrijk dat ze het ontspannen doet, en leuk vindt. Stress, en gespannen werk, werkt eerder averechts.

Helemaal mee eens! En Sefja is sowieso een typje, dat totaal niet functioneert onder te veel druk. Ze is heel gevoelig, dus het is bij haar belangrijk om alles zo eenvoudig, klein en luchtig mogelijk te vragen. Dan is ze super bereidwillig. Gebruik je iets te veel druk bij haar, dan voelt ze zich meteen overweldigd en wordt ze heel tegendraads en koppig en krijg je dus niets meer van haar gedaan. Ze lijkt wel een beetje op haar vrouwtje !

Mai schreef:

MoniqueBuu schreef:

Wat heel veel suiker verbruikt, is denkwerk. Dat verbruikt vele malen meer, dan lichamelijk werk. Dus haar uitdagen in denken kan een belangrijke bijdrage leveren.

Wat een leuke - en logische! - insteek Monique, daar had ik nog niet eerder van gehoord i.v.m. IR. Daar ga ik eens over nadenken (niet te veel, want ik hoef zelf niet zo nodig suiker te verbruiken ).

Of je neemt zelf iets extra suiker!

MoniqueBuu schreef:

Of je neemt zelf iets extra suiker!

Maar dat is nou juist wat ik liever niet wil !

Hè Marja, dat is balen zeg!
Ik heb niet echt tips voor je... Ik merk bij Menglöd wel dat de kwaliteit van het hooi erg belangrijk is. Bij sommige balen merk ik dat ze daar direct op reageert met een harde manenkam en bij andere balen gebeurt er niks.
Inmiddels staat ze weer 2 x 2 uur per dag op de wei en dat gaat goed. De paden zijn hier ook niet echt kaalgelopen; wel ietsje meer dan toen ik ze nog breder had, maar de paarden lopen er toch nog ruimschoots van te knabbelen.

Wat me wel verbaast, hoe komt zo'n jonge merrie al aan IR?

Menglöd is van veulen af aan al te dik geweest en bij haar is dat waarschijnlijk de oorzaak.
Maar Sefja is een eigen fokproduct, toch?

Natural Horsetrainer schreef:

Wat me wel verbaast, hoe komt zo'n jonge merrie al aan IR?

Dit verbaast mij dan weer. Afgelopen week kreeg ik die vraag ook al een keer. Hier zijn het juist de jongere paarden die IR zijn, en diegene vond dat ook al een beetje raar. Is het dan iets wat je meestal bij oudere paarden verwacht?

Natural Horsetrainer schreef:

Ik merk bij Menglöd wel dat de kwaliteit van het hooi erg belangrijk is. Bij sommige balen merk ik dat ze daar direct op reageert met een harde manenkam en bij andere balen gebeurt er niks.

Gelukkig is Sefja (nog) niet in het stadium van de harde manenkam. Die is eigenlijk nog altijd dun en soepel genoeg, en ik hoop vóór te zijn dat ze wel zo'n dikke harde manenkam krijgt.

Citaat :

Inmiddels staat ze weer 2 x 2 uur per dag op de wei en dat gaat goed. De paden zijn hier ook niet echt kaalgelopen; wel ietsje meer dan toen ik ze nog breder had, maar de paarden lopen er toch nog ruimschoots van te knabbelen.

Fijn dat die 2 x 2 uur in ieder geval goed gaat voor Menglöd !

Citaat :

Wat me wel verbaast, hoe komt zo'n jonge merrie al aan IR?

Ik heb nooit gehoord dat IR gerelateerd zou zijn aan leeftijd. Wel Cushing/PPID (hoewel ook niet altijd) maar niet IR of eczeem, hoefbevangenheid e.d.

Citaat :

Menglöd is van veulen af aan al te dik geweest en bij haar is dat waarschijnlijk de oorzaak.
Maar Sefja is een eigen fokproduct, toch?

Sefja is inderdaad een eigen fokproduct, maar ik denk dat het bij haar wel eens begonnen kan zijn in haar begrazingstijd. Ze stond toen 2 jaar lang in de Groesplaat in Sleeuwijk, waar rijkelijk gras voorhanden was, en ze is daar toen behoorlijk dik geworden en kwam er op haar 3e als een nijlpaardje uit. Daarna is ze nooit meer echt slank geworden, behalve in 2014 toen ze haar veulen Leão kreeg. Voor Sefja was de zoogtijd dé perfecte afslankkuur! Maar na Leão's afspenen werd ze weer snel dikker en dikker. Het zit ook wel in de familie van vaderskant (vader, vader's moeder, en vader's moeder's moeder) om heel gemakkelijk te dik te worden.

Ik zit erover te denken om de laagste draden in mijn PP, tussen pad en wei, nog lager te maken, zodat ze niet meer in haar spagaat-truukje met haar hoofd onder de draad door kan. En dan proberen om haar minstens een jaar lang zo grasvrij mogelijk te houden en daarna weer te zien hoe ik het gras op kan bouwen. Bij Frosti heeft dit toen enorm geholpen (hij was voor die tijd ook altijd en eeuwig te dik), het was echt een 'harde reset' voor zijn systeem en hij is daarna ook nooit meer te dik geworden. Maar dan is het dus echt wel nodig dat Sefja niet meer de hele dag onder de draadjes door kan schransen, anders heeft het geen enkele zin. Dat wordt een hele operatie, draadjes verlagen langs zo'n kilometer aan track !

Mai schreef:

Ik zit erover te denken om de laagste draden in mijn PP, tussen pad en wei, nog lager te maken, zodat ze niet meer in haar spagaat-truukje met haar hoofd onder de draad door kan. En dan proberen om haar minstens een jaar lang zo grasvrij mogelijk te houden en daarna weer te zien hoe ik het gras op kan bouwen. Bij Frosti heeft dit toen enorm geholpen (hij was voor die tijd ook altijd en eeuwig te dik), het was echt een 'harde reset' voor zijn systeem en hij is daarna ook nooit meer te dik geworden. Maar dan is het dus echt wel nodig dat Sefja niet meer de hele dag onder de draadjes door kan schransen, anders heeft het geen enkele zin. Dat wordt een hele operatie, draadjes verlagen langs zo'n kilometer aan track !

Draad verlagen hebben wij ook gedaan inderdaad, maar op het pad hebben wij echt alleen maar zand. Omdat jij dacht ik ook nog gras op het pad hebt, dacht ik dat dat voor jou niet echt nuttig zou zijn.
Helaas is Jake door het randjessnoepen ook dit jaar weer beginnend hoefbevangen. Blijkbaar is ook die, net als Dean, al te ver heen. Ik was hem juist weer aan het oppakken met het werken, en dat ging juist voor ons beide goed. En ik durf het soms bijna niet te zeggen (zeker op FB niet, hier durf ik het aan) maar ik heb hem nu sinds 3 weken daarom weer op ijzers staan. Door de ijzers krijgt hij nu weer een goede manier van lopen, en kan ik doorgaan met het werken met hem. Voordat ik het doorzette, om die beslissing te nemen, heb ik nog even contact gehad met de juiste persoon. Die vertelde mij, dat hij met ijzers kan leven, maar met hoefbevangenheid niet. Hopelijk breng ik hiermee niet de discussie op gang, om wel of geen ijzers te doen. Ik ben namelijk zelf ook echt niet vóór ijzers, maar voor Jake werkt het.

MoniqueBuu schreef:

ik heb hem nu sinds 3 weken daarom weer op ijzers staan. Door de ijzers krijgt hij nu weer een goede manier van lopen, en kan ik doorgaan met het werken met hem. Voordat ik het doorzette, om die beslissing te nemen, heb ik nog even contact gehad met de juiste persoon. Die vertelde mij, dat hij met ijzers kan leven, maar met hoefbevangenheid niet. Hopelijk breng ik hiermee niet de discussie op gang, om wel of geen ijzers te doen. Ik ben namelijk zelf ook echt niet vóór ijzers, maar voor Jake werkt het.

Bij mij breng je die discussie niet op gang hoor Monique , omdat ik weet dat er voor álles een reden kan zijn, dus ook voor bv. ijzers. Geen enkel levend wezen is in een hokje te stoppen, dus het blijft voor ieder individu, dier of mens, zoeken naar datgene wat voor hem of haar het beste werkt. Als mensen iets totaal afwijzen zegt mij dat alleen maar iets over hun eigen starheid en gebrek aan flexibiliteit.

Dankjewel Mai!

Wel, uhm, ik dácht dat IR iets was wat zich in de loop van het leven kan ontwikkelen bij een combinatie van bepaalde omstandigheden (aanleg, te rijk voeren, overgewicht), en dat het daarom niet zo vaak voorkomt bij jongere paarden.
Maar ik kan er naast zitten...

Was bij jou Monique de IR niet veroorzaakt door de gifstoffen van je buurman?

Oh en niks geen discussie over ijzers hoor. Jammer dat je je zo druk maakt om wat andere mensen ervan zouden kunnen vinden, dat is toch niet nodig. Jij hebt deze beslissing genomen omdat je denkt dat het 't beste is voor je paard, en het blijkt ook goed te werken, nou prima toch!

Oh trouwens, dat denkspelletjes goed zouden zijn voor een paard met IR, heb ik ook nog niet eerder gehoord! Heb je ergens meer informatie daarover Monique?

Bij ons is de IR inderdaad getriggerd door gifstoffen. En ik weet niet of ze het sowieso in aanleg al aanwezig hadden. In ieder geval is de IR er zeer extreem ernstig door geworden. Zo ernstig kan het denk ik niet 'zomaar' worden, zeker bij Dean niet op zo jonge leeftijd. Maar ook bij Jake had ik het dan eerder moeten merken.
Als je de insulinegehaltes in het bloed meet, dan is tot 10 normaal. Tot 30 is een paard matig IR, met 50 is het toch al fors, en van sommige mensen hoor ik dat boven de 100 niet mogelijk is. Dean had op 5-jarige leeftijd 326, en Jake op 12-jarige leeftijd 160.

Ik heb 3 jaar geleden een cursus lymfedrainage en een cursus over IR gedaan bij de Blauwe Hengst. Zij kijkt heel anders tegen IR aan, dan de meeste mensen. Voor mij was het een echte eye-opener, en een gevoel dat ik het eindelijk begreep. Dat denkwerk heel veel suiker verbruikt, heb ik in deze cursussen geleerd. Net als ontspanning, en het ontspannen werken, en dat je dus zeker niet een IR-paard alleen maar hard aan het werk moet zetten.
Ik weet niet of zij er info over heeft staan op haar site, zeker niet veel. Ze heeft liever dat je dan een cursus bij haar volgt.

Oef dat zijn dan inderdaad wel echt extreme waardes bij jouw paarden!

Interessant, wat je geleerd hebt bij de Blauwe Hengst. Jammer dat ze deze informatie niet wat breder naar buiten brengt. Het is m.i. echt niet meer van deze tijd om zulke informatie voor je te houden en alleen tegen betaling aan een select groepje mensen aan te bieden... Maar goed, fijn dat ik het nu via jou kan horen.

Heb jij ook ervaren dat het doen van denkwerk de klachten vermindert?

ja, informatievoorziening gaat zo makkelijk met het internet. En je zou denken, dat je het voor de paarden zou willen, dat zoveel mogelijk paardeneigenaren dat inzicht krijgen.

Nilam is niet zo heel erg IR, (die heeft meer luchtwegproblemen gekregen door dat gif ) en bij hem heb ik rechtstreeks het gevoel dat denkwerk inderdaad helpt. De anderen zijn veel te heftig, en moeten we veel meer doen om verbetering te bewerkstelligen.

Goh, echt interessant dat denkwerk zou helpen bij IR.
Wat merk je dan precies bij Nilam, nadat je wat/hoe lang hebt gedaan?

Helaas gaat het denkwerk bij mij door de Lyme niet zo heel goed momenteel (ik heb nogal eens denk/concentratieproblemen) maar ik vind het wel een interessant gegeven dat we dus niet per sé hard hoeven rond te hollen met onze paarden!

Bij Nilam hoef ik maar 1 hindernis of item uit schriktraining te doen, om te bereiken, dat z'n manenkam alweer wat soepeler wordt. Ik push hem dan bij zoiets nergens toe, maar laat hem er in alle rust over nadenken, wat hij ermee zou kunnen. Door er eventueel zelf steeds wat dichter naartoe te gaan, probeer ik hem wel duidelijk te maken, dat ik graag wil, dat hij daar iets mee doet.

Juist het domweg rondjes laten rennen bijvoorbeeld, is dus helemaal niet zo goed. Dat is eigenlijk te stressvol, waardoor het zelfs niets doet. Je krijgt daarbij namelijk een anaerobe verbranding, terwijl je een aerobe verbranding hebben wilt. Hoe dat nou precies in elkaar zit zou ik weer uit moeten pluizen, maar als ik het me goed herinner heeft het te maken met de afvalstoffen die vrijkomen bij een anaerobe verbranding.