Ella naar huis gehaald update 4-1-12

O.a. omdat ik het toch niet handig vind om mijn paarden op meerdere locaties te hebben (en nog wat andere redenen), heb ik vandaag Ella naar huis gehaald. Ik had zaterdag al geoefend met trailer laden en dat deed ze super. Vandaag Trix meegenomen als steun en toeverlaat voor onderweg:

Klaar voor vertrek:


De trailerrit ging geweldig. Ella heeft zich voorbeeldig gedragen en stond heel rustig. Was na afloop ook niet bezweet of onrustig. Helemaal top dus
Onderweg was Trix erg aardig tegen Ella, eenmaal thuis veranderde dat :twisted: . Ella even in de bak losgelaten en Trix erbij



Daarna Trix eruit en Siets er even in. Ook dat was geen liefde op het eerste gezicht.




Paarden vervolgens weer uit elkaar gehaald om Ella ook even rust te geven.
Ze vond de eendjes wel leuk om te zien.


Hooinet had ze ook snel gevonden


Nog even wat actie:


Inmiddels staat Ella in de paddock en lopen Siets en Trix op het pad eromheen. Kunnen ze elkaar wel zien en neuzen maar verder kunnen Siets en Trix Ella niet aanvallen. Kunnen ze zo langzaam aan elkaar wennen.
Ella is verder lekker relaxt, staat rustig hooi te knabbelen en hinnikt af en toe naar Sietske en Trix als die wat verder weg lopen.

Ach, klein smurfje. Wat kunnen ze dan lelijk doen hè.
Maar het komt goed, heeft even tijd nodig. Het ziet er op de laatste foto's al heel aardig uit.

Wat een lekker meisje is het . En nog echt klein als je haar bij Sietske ziet!
Vind je het niet jammer dat ze nu niet in een grote kudde kan opgroeien (want daar stond ze geloof ik in, toch?)? Ik weet natuurlijk niet wat je 'andere redenen' zijn (en hoef je mij natuurlijk ook niet te vertellen ).

Marja schreef:

Wat een lekker meisje is het . En nog echt klein als je haar bij Sietske ziet!
Vind je het niet jammer dat ze nu niet in een grote kudde kan opgroeien (want daar stond ze geloof ik in, toch?)? Ik weet natuurlijk niet wat je 'andere redenen' zijn (en hoef je mij natuurlijk ook niet te vertellen ).

Aan de ene kant wel jammer maar ze stond uiteindelijk daar ook alleen met volwassen merries (4) en haar zus die een jaar ouder is, geen leeftijdgenootjes. Verder stond ze daar wel extreem erg in de modder. Ik ben nog wel aan het kijken naar eventuele alternatieven (bijv Eifelopfok, maar daar staat ze op een wachtlijst). Voorlopig blijft ze even thuis en kijk ik wel even hoe het gaat. Het is in ieder geval een heerlijk relaxt dametje en niet echt heel erg onderdanig. Ze heeft al een keer naar Trix terug gemept en doet helemaal niet veulenachtig met kauwen en onderdanig zijn.
Maar Siets en Trix zijn de beroerdste niet en ik verwacht dat ze over een paar dagen al een heel stuk vriendelijker zullen zijn.

hi, tja alles heeft zijn voor en nadeel, wel fijn dat je jou groep nu bij elkaar hebt.
Hier ging het 4 jaar geleden ook niet echt gezellig toen ik een veulen in de groep introduceerde, heb ik heel langzaam moeten opbouwen, viel me toen best tegen om te zien hoe sommige volwassen paarden, erg lelijk naar een veulen kunnen doen wat niet hier geboren is. Gelukkig vergeet ik dat soort dingen redelijk snel en geniet ik van de leuke momenten, is idd ff wennen, over een tijdje is ze vast gesetteld.

Ja nieuwe jonge paarden in een groep zetten is altijd een hele heisa
Maar dat komt wel goed, langzaam aan, maar elke dag een beetje beter.
Heel mooi paardje trouwens

mooie oplossing zo, bij elkaar en toch gescheiden. Dat is wel een fijne oplossing dan gaat het introduceren veel makkelijker.
Ik zie het vaak gebeuren op deze manier in mijn omgeving en dat gaat erg goed. Geeft weinig trammelant in vergelijking met zo bij elkaar zetten en afwachten.

Nu heb ik wel hele fijne pony's je kan er zo iets bijzetten zonder dat er enige ruzie ontstaat. Even snuffelen, rennen en daarna samen eten.
T is wel een uitzondering geloof ik.

Ik verwacht dat ze over een paar dagen wel bij elkaar kunnen lopen. Sietske en Trix zijn over het algemeen heel tolerant naar andere paarden, maar nu even erg beschermend naar elkaar toe. Eind van de middag waren ze al een stuk vriendelijker.

Gelukkig maar dat het aan het einde van de middag al beter ging..
Het lijkt mij een spannende situatie, je moet je paarden ook wel goed kennen en weten hoe ze
zullen reageren...

Toen ik Cher hier thuis kreeg, was het idd een kwestie van; zet er maar bij en we zien het wel.
Het is heel goed gegaan, maar ik weet niet of ik zoiets weer op deze manier kan doen, misschien wel wat te naief geweest??

Gr.
Paulien

Wij hebben op het moment een logeerpaard, Saela, voor twee maanden. Saela is bij ons geboren (dochter van Saegola), maar als jaarling weggegaan en nu voor het eerst weer terug, 3 jaar later. Het was duidelijk dat de paarden Saela nog wel kenden, maar natuurlijk was er toch wel wat tumult en vooral Kría probeerde Saela steeds bij de kudde weg te houden en was af en toe flink aan het jagen. Maar eigenlijk heeft dat maar één dag geduurd; Saela schikte zich prima naar Kría's wensen en toen was het goed. Saela is inmiddels bijna drie weken hier en prima geïntegreerd. In het filmpje van mijn nieuwe kruiwagen zie je op de achtergrond Kría en Saela zelfs samen uit één hooinetje eten.
Ik zal trouwens ook nog even een topic maken (in de rubriek 'Gedrag') van de introductie van Saela in de kudde, want daar heb ik natuurlijk een filmpje van .

Het gaat al beter met de dames. Ella had vannacht lekker gelegen en was helemaal nat geregend (ik denk dat ze samen met Trix de strijd aan gaat, wie er het meest als een verzopen kat kan uitzien en wie dan het meest naar natte hond stinkt :wink: )

Vanochtend trof ik dit aan:






Trix zoekt wel toenadering tot Ella, dus Trix weer even bij Ella in de bak gezet. Trix jaagt Ella nog we op, maar stopt nu ook (gisteren bleef ze doorgaan en moest ik echt tussenbeiden komen).


Trix en Ella

Het gedrag van Sietske is helemaal bijzonder. Die is normaal altijd heel tolerant naar andere paarden (ook hier op eigen terrein0 maar in het geval van Ella echt en feeks. Ik heb dit één keer eerder van Siets meegemaakt en dat was toen ik Trix net had. Die moest ze in het begin ook echt niet. Ik weet dat toen aan jaloezie om mijn aandacht te delen. En nu ook is het net of Siets weet dat Ella bij mij hoort en niet bij iemand anders. En dus is Ella een conurrent in de aandacht.
Ik heb Siets vandaag ook even met Ella in de bak gezet. Als ik zelf niet in de bak ben, dan negeert Sietske Ella compleet. Toen ik in de bak kwam, ben ik bewust met Siets VD gaan doen, vond ze ook geweldig en helemaal op mij gefocust. Ella stond een meter of 10 verderop en Siets negeerde haar. Totdat Ella wat dichterbij kwam. Toen veranderde Siets in een furie en Ella mocht absoluut niet bij mij in de buurt komen:


En even later moest zelfs Trix het weer ontgelden toen ik met Sietske stond te kroelen en Trix kwam er ook bij
Tactiek die destijds heeft geholpen (en ik altijd nog steeds toepas) is altijd Siets als eerste aandacht te geven en ook als ik met de paarden aan de slag ga, is Siets altijd als eerste aan de beurt. Zolang zij weet dat ze nummer 1 is, accepteert ze dat ik de anderen ook aandacht geef.
Maar het opvalendst vind ik dat ze dit dus alleen heeft bij paarden die van mij zijn en nooit doet bij paarden die van iemand anders zijn.

En Ella doet zo haar best om zo lief mogelijk te kijken

zo herkenbaar, ik blij met mijn nieuwe veulen, mijn andere paardjes zwaar pissig op de nieuwekomer, ondanks dat ik het wel kan snappen, deed het toch wel wat met mij. Ach, nog even en dan zijn ze vast vriendjes en ben je dit weer vergeten.
Trouwens, wie had de wedstrijd gewonnen met kijken wie het hardste kon stinken en goor kon worden??
het was vannacht hier ook echt heel vies weer, aan de mest te zien, waren de paarden bij ons nauwelijks de stal uitgeweest, 1 grote bende.
bedankt voor de leuke nieuwe foto's, zo kunnen we meegenieten op afstand

Joyce schreef:

Trouwens, wie had de wedstrijd gewonnen met kijken wie het hardste kon stinken en goor kon worden??
het was vannacht hier ook echt heel vies weer, aan de mest te zien, waren de paarden bij ons nauwelijks de stal uitgeweest, 1 grote bende.
bedankt voor de leuke nieuwe foto's, zo kunnen we meegenieten op afstand

Voorlopig wint Ella nog omdat die nog veel oud vuil van de andere plek heeft (daar stond ze in veel meer bagger dan hier). Maar ik durf het voor de toekomst nog niet te zeggen want Trix kan een behoorlijk varken zijn.

Het gaat al weer een beetje beter met de dames samen. Vanochtend met Siets een stuk gaan fietsen en toen Trix en Ella samen in de bak achter gelaten. Dat ging goed, de dames waren rustig en liepen op een afstand van 2 a 3 meter van elkaar door de bak te keuvelen.
Daarna Trix uit de bak. Siets met Ella erin. Terwijl ik Trix wat aan het poetsen was, kon ik Siets en Ella observeren. Ella mag al in een straal van 3 meter van Sietske komen (zolang ik niet in de buurt ben en er ook niets te eten is) zonder dat Siets in de aanval gaat. Dus dat was positief. Toen Trix meegenomen om een rondje te fietsen en Siets en Ella samen in de bak gelaten. Op de terugweg langs de bak gefietst en toen stonden ze er heel gemoedelijk bij. Toen wij langs kwamen werd er wel door beiden luid gehinnikt. Siets ging wat rennen door de bak en Ella er op een afstand van twee meter achteraan.

Nu staan ze wel weer met een draadje gescheiden want als er hooi in het spel is, moet Ella nog niet te dicht in de buurt komen, maar Siets kijkt al een stuk minder boos als Ella in de buurt is.

fijn zo, stapje voor stapje, leuk te lezen hoe je het opbouwt.
enne grappig dat je van die varkens hebt, hier had vanmorgen de jonge hengst iets op zijn rug wat ik maar ff niet met mijn handen heb geprobeerd eraf te halen, was echt te goor Regent er wel af zal ik maar zeggen haha.

Zo heb ik het ook gedaan toen een nieuwe pony niet geaccepteerd werd door mijn ruin; steeds kort bij elkaar en erbij blijven. Voor het mis kon gaan weer uit elkaar gehaald. Is nu gelukkig helemaal goed gekomen.
Bij mij werkte het juist wel om ze tijdens het eten bij elkaar te laten, omdat Morris dan niet ging jagen, het hooi was belangrijker.
Elke situatie is weer anders, interessant is dat.

De paarden hebben vandaag samen gestaan Ella geeft steeds aan dat ze graag bij Sietske en Trix in de buurt is en Sietske en Trix beginnen haar te tolereren. Siets is weer mijn echte alfamerrie die in alle rust zonder geweld de orde handhaaft en met slechts wat oorbewegingen aangeeft of Ella te dicht in de buurt komt of niet. Trix vindt dat ze zich nog echt moet laten gelden en jaagt nog van tijd tot tijd. Maar zolang Ella de ruimte heeft, gaat alles goed.








En dit vond ik echt het toppunt van de kerstgedachte


En dan nog twee met een erg hoog schattigheidsgehalte.
Mijn nichtje van 5 is helemaal weg van Ella en ging met haar wandelen;


En mijn nichtje wist zelfs mijn moeder te overtuigen dat Ella niet eng is (mijn moeder is bang voor alles met 4 pootjes )

Inderdaad erg schattig (en heerlijk dat je een verhard pad hebt)!
Fijn om te lezen dat het in de afgelopen dagen steeds beter is geworden tussen de paardjes.

Wat een fijne foto waar ze beide kleintjes liggen! Wat een vooruitgang in een paar dagen.
Ella ziet er ook al erg relaxed uit.
Hoe breed is jouw pad eigenlijk?

Mijn pad wisselt in breedte tussen de 2 en 4 meter. ik heb het pad echter nu afgesloten omdat het in de winter niet rond kan (veel te drassig dus alleen een stukje verhard dat doodloopt). En dan drijft vooral Trix Ella in een hoek en gaat Ella door het draad (ik heb er geen stroom op staan).
Ze hebben nu de paddock, een stuk betontegels voor de stal en de bak tot hun beschikking. Ik moet morgen nog even wat draden verplaatsen en dan kunnen ze rond om de stal zodat Ella weg kan en Trix haar niet meer in een hoek kan drijven.
Ik heb ze nu voor de nacht ook weer even gescheiden zodat ik rustig kan gaan slapen. Trix heeft Ella vandaag twee keer door het draad gejaagd. Beide keren wel toen er mensen in de buurt waren (zonder mensen in de buurt is Trix verdraagzamer). Maar dat wil ik vannacht dus niet hebben. Morgen dus wat aanpassingen en dan kan Ella steeds wegkomen. Moet ze alleen niet op het pad tussen Siets en Trix in komen, dan zal ze nog wel even een probleem hebben.

dat gaan snel de goede kant op, fijn joh, en wat schattig, die foto met jou nichtje, wat je omschrijft van je moeder, is heel herkenbaar, nu heeft mijn moeder geen angst voor honden, hoewel ze de ieren hier, toch wel enorm groot vind, maar paarden vind ze doodeng, bij mijn eerste pony heeft het maanden geduurd maar toen durfde ze werkelijk alles met hem te doen, dat is ook het enige paard geweest.
Sinds wij hier de paarden aan huis hebben, heeft mijn moeder MS, waardoor ze ook niet meer zo snel kan zijn, dat maakt haar wel duidelijk angstiger, logisch natuurlijk, zeker als ze paarden al eng vind.
Gaaf te zien dat je zo geniet van Ella!! en dat je nichtje al lekker mee kan genieten, lekker onbevangen met dieren bezig zijn, ze boft maar met zo'n tante.

Mooi dat het inmiddels zo goed gaat...
Het is te zien dat ze veel meer relaxed zijn

Leuke foto's ook, en idd ook voor mijn moeder geldt dat ze toch wel bang is. Voor zowel de paardjes als onze katten!!


Gr.
Paulien

veel mensen willen zo graag al dat jonge grut bij elkaar zetten, maar ik ben groot voorstander van opgroeien in een gemengde kudde.
mijn veulen heb ik destijds gewoon bij mijn oude ruin gegooid, en na 5 minuten waren ze al dikke vrienden
hij is altijd ontzettend lief geweest voor de kleine, en speelde met hem net of hij zelf ook nog een jonkie was.
maar het was wel goed toen 2 jaar later mijn tinker erbij kwam (een pas gecastreerde hengst die voordien zijn eigen kudde had), die heeft hem meteen manieren bijgebracht :<
ook toen die erbij kwam gaf dat eigenlijk weinig problemen - de oude ruin onderwierp zich meteen, het jonge stoere 2-jarige hengstje besloot na een paar brullen en wat showgedrag van de tinker dat hij eigenlijk toch best nog een tijdje een onderdanig veulentje wou blijven

ik geloof ook niet in een veulen groep met alleen maar veulens, maar zie wel dat het zeker voor hengstveulens, erg goed is, als ze met andere jonge dieren kunnen spelen en tevens door volwassen paarden worden opgevoed. Ik zie ook dat merrie veulens veel minder spelen.
uitzonderingen daar gelaten.
ons merrie veulen heb ik hier ook in de groep gezet, (niet direct), maar de groep is hier gemengd en niet alleen maar oudere paarden.

fojoe schreef:

veel mensen willen zo graag al dat jonge grut bij elkaar zetten, maar ik ben groot voorstander van opgroeien in een gemengde kudde.

Daar zou ik nog iets aan toe willen voegen: niet alleen een (gemengde) kudde is heel belangrijk voor opgroeiende jonge paarden, maar ook het terrein waarin ze lopen. Al onze paarden - behalve één - zijn opgegroeid in gevarieerde natuurgebieden, met bos, heide, greppels, heuvels en vennen, oftewel: oppassen waar je je voeten neerzet! Je wilt niet weten wat dat voor positieve bijdrage levert aan hun handigheid in hun manier van bewegen! Alle bewegingspatronen die een jong paard opslaat in zijn hersenen worden ingeprent voor de rest van zijn leven. Het is een beetje als met de socialiseringsperiode van jonge honden: wat ze in een bepaalde vroege periode aanleren blijft voor altijd in hun systeem. En als ze dingen in die vroege periode niet aanleren, zijn die ook niet meer in te halen in een later stadium. Al onze paarden die in die natuurgebieden opgegroeid zijn, bewegen zich heel handig in ongelijk terrein. Terwijl die ene die is opgegroeid in een klein, vlak weitje, duidelijk minder handig is en véél vaker struikelt.

Ik kocht ooit een IJslands veulen, als gezelschap voor mijn allereerste paard. Hij is dus bij ons in de wei opgegroeid, met alleen die merrie als gezelschap. Vier jaar later, nadat ik hem had ingereden, heb ik hem alsnog een jaar ingeschaard in een natuurgebied, omdat ik hem zo 'dom' vond, zowel in zijn gedrag naar andere paarden (onhandig en zeer onderdanig) als in zijn manier van bewegen. Al was het natuurlijk al vrij laat, toch heeft hij van dat jaar nog enorm veel opgestoken. Hij kwam er veel zelfbewuster uit dan hij erin ging.

Is het niet mogelijk om Ella nog in een natuurgebied in te scharen Berith? Al zou het maar voor een jaar zijn?