ervaringen natuurlijk bekappen??

Hallo allemaal,

Wie heeft er hier ervaringen met natuurlijk bekappen??
Zo ja heb je daar een cursus voor gevolgd??

Ik heb mezelf opgegeven voor de cursus natuurlijk bekappen in juli.
Nu ben ik heel benieuwd of jullie hier ervaring mee hebben.

Nee, ik heb er zelf geen ervaring mee, maar mijn man is (parttime) hoefsmid en hij vindt dat het verschil tussen 'natuurlijk' en 'traditioneel' bekappen nogal wordt overdreven. De 'natuurlijk' aanhangers beweren dat de hielen (die eigenlijk 'verzenen' heten) bij traditioneel (ik noem het maar even zo) bekappen altijd veel te hoog worden gelaten, maar dat is niet de ervaring van mijn man. Hij heeft op zijn opleiding ook gewoon geleerd om de verzenen laag te houden.
Maar los van het feit dat er eigenlijk niet zoveel verschil is, is het natuurlijk wel erg leuk om er zelf meer over te leren en de hoeven van je paarden (zolang er geen problemen zijn) zelf bij te kunnen houden . Dus je zult vast veel plezier hebben straks van de cursus!

Ik bekap al een hele tijd zelf mijn pony's .
Nooit een cursus gevolgd , maar er wel altijd met mijn neus bovenop gestaan als ze (traditioneel) bekapt werden .
Paar jaar terug ben ik overgestapt op natuurlijk bekappen , wilde het gewoon 's proberen .
De n.bekapper die erbij kwam heeft me geleerd hoe ik zelf m'n eigen pony's moest bekappen .
Mijn 2 sobere pony's hebben super voeten , bikkelhard en nooit geen problemen ermee .
Hielhoogte pas ik aan aan de pony's zelf , ze hebben nog nooit slecht gelopen dus zet ik hen niet superlaag op de hielen .
Ze lopen zo hun hele leven al goed , dus waarom verranderen wat goed loopt (ze staan beslist niet hoog of stijl ofzo) .
Naranka (Paint horse) is een ander verhaal .
Heeft enorme platvoeten voor (achter zijn ze juist heel netjes) , smal straaltje en verschikkelijk snel ondergeschoven hielen .
Bij haar probeer ik dus juist hielen (verzenen) te 'kweken' ipv kort te houden .
Op de een of andere manier komen die voorpootjes altijd belabberd de winter uit .
Ik steek 't op zachte en natte ondergrond en minder snel groeien dan in de andere seizoenen .

Met een beetje geluk kan ik straks op 't nieuwe plekje (als 't doorgaat) stukken gaan verharden (puin en tegels bvk) want heb gemerkt dat wanneer ze zeer regelmatig over puinpad hier tegenover de wei loopt , haar voeten behoorlijk harder en beter van vorm worden .

Marja schreef:

\ De 'natuurlijk' aanhangers beweren dat de hielen (die eigenlijk 'verzenen' heten) bij traditioneel (ik noem het maar even zo) bekappen altijd veel te hoog worden gelaten, maar dat is niet de ervaring van mijn man. Hij heeft op zijn opleiding ook gewoon geleerd om de verzenen laag te houden.

Ik zal me eerst goed in het boek moeten verdiepen en natuurlijk de cursusdag moeten volgen voor dat ik dit allemaal weet.
En ach het gaat er toch om dat je paardjes goed rond lopen op mooie hoefjes.
Het past wel heel erg goed bij het pp
Dus zo doende leek het mij een goed idee.
Zoiezo altijd handig als je zelf je paarden kan bekappen.
En voor jou erg handig dat jou man dit kan!!

Toen ik nog in Almere woonde, had ik een natuurlijk bekapper. Daar heb ik toen ook een dagcursus bij gevolgd, zodat ik het aandurf mijn ponies af en toe te vijlen en met het mesje aan de gang te gaan. Mijn ponies hebben ook geen moeilijke voeten.
Toen we verhuisd waren, is er lange tijd geen bekapper/smid bij geweest. Toevallig vandaag wel weer, een holistische. Ik vond haar manier van werken een combi van traditioneel en natuurlijk.
Mijn ervaring met zelf bekappen is dat ik het dus aandurf omdat mijn ponies goede voeten hebben, maar ik zou het niet doen bij paarden met problemen. Ook na een cursus zie je lang niet alles wat er te zien is aan een hoef. En je weet dan ook niet wat te doen als je het wel zou zien. Dat zou ik niet aandurven. Bovendien is mijn ervaring dat het mij, met 3 ponies, nu 4, niet lukt om het regelmatig bij te houden. Ik vind het zwaar werk, zeker als de hoeven keihard zijn door droogte (zomer of winter) en je moet het wel heel regelmatig doen wil je er niet teveel werk aan hebben. Met een tang aan de gang gaan is volgens mij niet de bedoeling, en zou ik niet durven. Dus je moet zorgen dat je er zo vaak wat aan doet dat je alleen hoeft te vijlen.
Bij paardnatuurlijk.nl kun je trouwens wel een boel spullen kopen die het "doe-het-zelven" vergemakkelijken.

Hier nog een doehetzelver...
Ik heb het pakket gekocht bij paard natuurlijk.
Mijn vorige merrie had vaak zool zweren en haar liet ik dan ook vaak door een peofecioneel bekapper doen. Hij heeft mij altijd goed uitgelegd wat hij deed en hoe ik het zelf bij kon houden.
Nu heb ik een makkelijker paard of in elk geval 1 met makkelijkere hoeven. Ik doe het eigenlijk helemaal zelf maar als de bekapper toch op stal komt laat. Ik het wel even nakijken of ik op de goede weg zit..
Mijn paard staat snachts op een verharde paddock en ik hoef maar weinig aan zijn hoeven te doen!

marion schreef:

Mijn ervaring met zelf bekappen is dat ik het dus aandurf omdat mijn ponies goede voeten hebben, maar ik zou het niet doen bij paarden met problemen. Ook na een cursus zie je lang niet alles wat er te zien is aan een hoef. En je weet dan ook niet wat te doen als je het wel zou zien. Dat zou ik niet aandurven. Bovendien is mijn ervaring dat het mij, met 3 ponies, nu 4, niet lukt om het regelmatig bij te houden. Ik vind het zwaar werk, zeker als de hoeven keihard zijn door droogte (zomer of winter) en je moet het wel heel regelmatig doen wil je er niet teveel werk aan hebben. Met een tang aan de gang gaan is volgens mij niet de bedoeling, en zou ik niet durven. Dus je moet zorgen dat je er zo vaak wat aan doet dat je alleen hoeft te vijlen.
Bij paardnatuurlijk.nl kun je trouwens wel een boel spullen kopen die het "doe-het-zelven" vergemakkelijken.

** Helemaal met je eens, Marion! Het is prima te leren met een dagcursus en evt eerst nog begeleiding van een bekapper. Ik heb het zelf ook zo gedaan. Na de dag-cursus heb
ik nog een ochtend prive les gehad van mijn hoefsmid, om heel specifiek met de voeten van mijn pony's bezig te zijn ipv die (oh gruwel) dode voeten.
Na verloop van tijd werd de interval voor het laten komen van de smid, en de hoeveelheid wat ik zelf kan/durf steeds groter, en nu ben ik zo ver dat ik het wel regelmatig
laat controleren, maar verder zelf de pony's bijhoudt. Alleen met de vijl overigens, want als je dat netjes bijhoudt komt er zelden een mes aan te pas. Daar waag ik me
liever niet aan, net zo min als aan een knijptang.
Maar... het uitgangspunt is een pony/paard op gezonde hoeven, ga ajb niet zelf dingen proberen te veranderen!

Groetjes
Helma

Ons eerste motief, om een dagje naar Spirit Horses te gaan, was, of we zelf in staat zijn, om hoeven te bekappen. In elk geval wilden wij geen ijzers meer onder de voeten Maurits..

Voordat het zover was, gingen wij ons eerst verdiepen in een tweetal boeken over Natuurlijk Bekappen en daarna hebben we de verschillen en overeenkomsten laten uitleggen door een Traditioneel Bekapper en Jack, de Bekapper van Spirit Horses.

De uitleg over een dwarsdoorsnede van een hoef, naast de gevolgen op het hele paardenlichaam, liet ons zien, dat Bekappen een vak op zich is. Het totale beeld van paard, de fysiek, maar ook de mogelijk opgelopen trauma's 'doet' mee in het Bekappen.

Het geraamte/de anatomie van elk paard ziet er verschillend uit en wordt door het hele 'paardenleven' beïnvloed. Een ding is ons duidelijk geworden; de hoeven dragen het gewicht van paard en ruiter eventueel ! Nu bekapt Willeke zelf waar nodig en meestal volstaat het vijlen naar de mustangrol en als de Bekapper toch komt, laten we altijd even checken en overleggen wij, wat nodig is/lijkt.

Groetjes .. frans en willeke.

mijn traditionele smid zegt altijd, natuurlijk, bekap ik.
Ik zelf denk dat je hier altijd in door kan groeien en er altijd nieuwe inzichten blijven, er zullen ongetwijfeld kundige en minder kundige natuurlijk bekappers als traditionele bekappers zijn.
hier word minimaal bekapt, gewoon daar waar nodig.
Handig marja, een smid zo dichtbij .

Hoe gaat dit bij jullie wat het 'bekappen' betreft en gebruik makend van een 'bekapper'? Ik weet dat er mensen zijn die zich Natuurlijk Bekapper noemen én Traditionele Bekapper.

Het onderscheid hebben jullie uitgelegd, maar één aspect heb ik nog niet gelezen. Worden er ijzers onder de hoeven geslagen ná het traditioneel bekappen of alleen dan, als het paard heel veel op harde ondergronden loopt? Of nooit ijzers gebruiken?

Groet... frans.

franslj schreef:

Ik weet dat er mensen zijn die zich Natuurlijk Bekapper noemen én Traditionele Bekapper.

Volgens mij zijn de verschillen veel kleiner dan vaak beweerd wordt, áls ze al bestaan. Omdat mijn man zelf een hoefsmidopleiding heeft gevolgd (en parttime paarden bekapt/beslaat in het weekend, zie onze website) weet ik dat veel van wat in de boeken van PaardNatuurlijk (PN - Frans Veldman) beweerd wordt niet klopt. Bv. dat traditionele bekappers altijd de hielen (die trouwens officieel 'verzenen' heten) te hoog zouden laten, terwijl mijn man op zijn opleiding helemaal niet geleerd heeft om dat zo te doen. Het valt me op dat PN in zijn boeken vaak de slechte voorbeelden van 'traditionele' hoefsmeden/bekappers beschrijft, geïllustreerd met foto's van verkeerd bekapte en verwaarloosde hoeven. Op die manier kun je altijd 'gelijk' krijgen . Van het afzetten van verschillende stromingen tegen elkaar, door de uitwassen uit te vergroten, is nog nooit iemand beter geworden.
Ik geloof dan ook niet in de benamingen 'natuurlijk' versus 'traditioneel', maar alleen in het kijken naar het individuele paard en beoordelen wat voor dát paard het beste is (het was je vast al duidelijk geworden dat dat mijn gebruikelijke insteek is ).
Het is bv. ook niet zo dat ijzers 'altijd' slecht zouden zijn. Op iedere regel bestaan uitzonderingen, en zo zijn er beslist paarden die beter af zijn met ijzers dan met natuurlijk bekapte voeten, eenvoudig omdat sommige paarden van nature zulke gevoelige voeten hebben dat ze zelfs na jaren nóg niet zonder pijn op steentjes e.d. kunnen lopen. In zo'n geval moet je kunnen inzien dat dat paard beter hoefbescherming kan krijgen. Natuurlijk hoeven dat niet per se ijzers te zijn. Mijn man werkt nu al enkele jaren behalve met ijzers ook met kunststof beslag, dat genageld maar zelfs ook gelijmd kan worden. Zie voor het lijmbeslag deze pagina van onze website. Ook hoefschoenen kunnen een goede optie zijn.

Ik denk dat het enige echt belangrijke verschil tussen natuurlijk en traditioneel bekappen is dat bij natuurlijk bekappen frequent hoefonderhoud plaatsvindt en aandacht wordt besteed aan verschillende ondergronden voor de hoeven, waardoor de natuurlijke hoefslijtage zoveel mogelijk wordt nagebootst. Maar dat is m.i. niet zozeer een verschil in de manier van bekappen, maar meer in het hele management eromheen.

Ik ben volstrekt leek op dit gebied, Marja en zou niet weten, welke 'bekapper' gelijk heeft, maar kan jouw betoog over voor- en nadelen wel volgen.

Me dunkt, dat een objectieve blik de moeite waard is, om te zien of een paard 'bekapt' gaat worden en of er wel of geen ijzers, dan hoefschoenen gebruikt gaan worden.

Mijn ervaring op de manege is... tussen 2005 en 2011... dat hoefsmeden en 'natuurlijk bekappers' moeilijk kunnen communiceren over de uitwisseling van effecten tijdens het bekappen. Geeft alleen maar meer verwarring bij mensen, die twijfelen over een te maken keuze.

De wetenschappelijke benadering hoeft ook niet altijd 'heilig' te zijn en zo komen we, zoals je aangeeft, op de persoonlijke kijk uit, in combinatie met de kennis over en de ervaring met elk paard op zich.

Om gezonde hoeven te voorzien van ijzers, zoals ik onlangs hoorde van iemand, omdat het zo 'lekker' klinkt op verharde wegen, vind ik wel wat erg ver gaan.

In de omgeving waar wij nu staan, is er voldoende gelegenheid om te kiezen tussen bospaden, veldwegen, verharde wegen en zelfs de 'paddockroute', als die straks af is.

Groet.. franslj.

Ik ben het wel grotendeels eens met Marja, er is op zich wel een opvallend verschil mits je een bekapper hebt die aan dat "systeem" doet
is en maken van een mustangrol. Dit is het rondmaken van de hoefwand tegen het afbrokkelen en het sneller kunnen afwikkelen van de hoef.
Sommige maken het extreem rond en andere maken het wel rond maar niet zo opvallend. Ik weet even niet hoe ik dit anders moet omschrijven.
Dan zou ik plaatjes moeten gaan opzoeken.

Ik weet zeker na vele jaren ervaring dat het zeker afhankelijk is van waar en hoe je je paard houdt. Het eten, stalling, manier van rijden enz..enz.. hebben invloed op de bouw van de hoef en de hardheid daarvan. Dit zorgt ervoor dat het snel of langzamer slijt en dus voor gevoeligheid zorgt.
Ook met hoe er is bekapt in vroegere jaren vanaf veulen af aan zeg maar, je kunt dan nog veel beinvloeden. En waar het als veulen is gehouden.

Ik praat met diverse smeden, heel interessant trouwens alle verschillende verhalen en inzichten, eentje sprak een keertje over dat hij bij een stal kwam waar alles zo natuurlijk mogelijk gedaan werd, 24/7 buiten geen dekens enz.. nu stonden de paarden veel op betonplaten tijdens het eten en in de winter nog meer.
Nu waren er paarden die erg gevoelig liepen, hij moest ze ook nog eens bekappen terwijl dit niet veel nut had alles was er al zo goed als afgesleten. Hij kon enkel nog wat rond maken aan de randjes. Meer ook niet.
De eigenaren bleven voet bij stuk houden dat er niets aan de hand was, ze wel ietsje gevoelig liepen maar dit zou zeker goed komen.
Ze lopen er nog steeds zo bij. Hij liet wel voorzichtig vallen van zou het niet verstandiger zijn om.....
maar nee de paarde zijn o.k.

Dan heb ik zo iets waar ben je mee bezig? Dit is onnodig lijden en behoor je als dieren eigenaar te voorkomen.
Ik ben voor blote voeten maar op die manier moet je toch eens nadenken, of je paard verplaatsen (andere manier van stalling) of ijzers er onder.

Hoefschoenen zijn trouwens ook een hele fijne oplossing.

franslj schreef:

In de omgeving waar wij nu staan, is er voldoende gelegenheid om te kiezen tussen bospaden, veldwegen, verharde wegen en zelfs de 'paddockroute', als die straks af is.

Grote kans dat jullie paarden dan geen ijzers nodig zullen hebben Frans . En inderdaad, om dat nou te doen vanwege het 'leuke geluid', tja..........

Me dunkt dat het voor de hand ligt, Marja, dat iemand eerst aan zijn/haar paard vraagt, of deze ijzers wenst of niet.. In de winter van 2010/2011 was het gevaarlijk om ijzers onder de hoeven te hebben, ivm uitglijden en zeker op de hellingen hier...

Groet.. franslj.

Alhoewel dit topic al bijna twee jaar niet actief is, wil ik er toch graag een reactie plaatsen. Ik ben dit jaar overgestapt van mijn traditionele hoefsmid naar een natuurlijk bekapper. Ik ben zeer kritisch en heb mijn voormalige hoefsmid steeds bevraagd op wat hij deed en vooral waarom. Als test had ik met hem afgesproken in ieder geval driekwart jaar een natuurlijk bekapper los te laten op mijn paarden, en mocht het tegenvallen, dan kwam ik weer terug bij hem. Intussen me ingelezen en dagcursussen gevolgd bij Heleen Davies. Een aanrader is haar site: paardenhoeven.info. Ik vijl zelf en snij ook het een en ander bij, maar het grote werk laat ik over aan de hoefbekapper. Inmiddels zie ik dat de hoeven van mijn paarden beter worden, mooier van vorm en de concave vorm van de zool begint te komen. Doordat er een goede mustangrol wordt gevijld (die ikzelf probeer bij te houden) schopt mijn paint niet meer met haar achtervoet tegen haar voorvoet, ze kan nu haar voorvoet beter afwikkelen. Ik blijf dus bij de bekapper die ik nu heb, hij haalt weg wat de natuur ook weg zou halen (maar door de omstandigheden waarin de paarden leven bij ons, is er geen optimale slijtage van de hoeven).
Ik ben het wel eens met Marja dat het verschil tussen natuurlijk en traditioneel niet spectaculair is, beide heeft zijn voor en nadelen. Maar omdat ik mijn paarden zo natuurlijk mogelijk wil houden, past dit bij het totale concept. Maar Jamie Jackson, de inspirator van het paddock paradijs, is toch voorstander van het natuurlijk bekappen?

mijn idee is dat er geen goed of fout is.
Ik ben zelf voorstander van niet doorslaan in 1 richting, de ander niet afvallen en open staan voor nieuwe dingen en inzichten.
Ik denk dat er smeden zijn die het beste van beide kunnen combineren.
met gezond verstand een paardenvoet bekappen, rekening houdend met de leef en " werk" omstandigheden van het dier.

Joyce schreef:

mijn idee is dat er geen goed of fout is.
Ik ben zelf voorstander van niet doorslaan in 1 richting, de ander niet afvallen en open staan voor nieuwe dingen en inzichten.
Ik denk dat er smeden zijn die het beste van beide kunnen combineren.
met gezond verstand een paardenvoet bekappen, rekening houdend met de leef en " werk"  omstandigheden van het dier.

Daarmee heb je ook mijn mening helemaal verwoord Joyce !

Toen ik hem kocht had mijn Tachat hoefijzers rondom. Alhoewel... hij liep doorgaans op 3 ijzers rond want kreeg het altijd gedaan om er eentje te verliezen.

De boer waar hij toen gestald stond beweerde dat hij absoluut ijzers nodig had omdat hij dat altijd gewoon geweest was als springpaard maar ik had daar heel erge twijfels over... Na een aantal maanden heb ik dan toch beslist om hem geen ijzers meer te geven.
Daar lag voor mij het grootste verschil.
De hoefsmid was nog steeds dezelfde maar hij bekapte mijn paarden zonder ijzers.
Een ander verschil toch wel is ook dat hij wel nog van de zool onderaan weghaalde en daar was ik niet zo blij mee.
Hij maakte zelf ook wel een mooie 'mustangrol' al noemde hij dat niet zo.

Wanneer ik dan een cursus natuurlijk bekappen volgde leerde ik daar ook dat het beter is om dat niet te doen.

Ik heb zelf een aantal jaar geprobeerd om zelf de hoeven bij te vijlen maar de combinatie van eerst te weinig tijd, daarna te weinig kracht en een invalide paard dat zijn voeten niet wil geven (omdat hij niet genoeg gevoel heeft in de achterbenen) maakten dat het voor mij altijd een heel zware opgave was.

Ik heb hier in Italie nu wel een bekapper gevonden die de lijn van Pete Ramey volgt en in die zin dus natuurlijk bekapt.
Want weet wel: er zijn ook in het natuurlijk bekappen verschillende stromingen! Hierbij zijn de meningen over de hogere of lagere hielen ook wel verdeeld...

Voor mij is het grote verschil eigenlijk het volgende:
- bij echt natuurlijk bekappen ga je zelf elke week een beetje bijvijlen waardoor een bekapbeurt maar om de 6 maanden of zo eens nodig is, eerder om te kijken of de vorm van de hoef nog goed is
- bij natuurlijk bekappen ga je zelf ook proberen om de leefomgeving van het paard goed te houden, het paard een variatie van ondergronden te geven, weidegang, geen granen maar volop hooi enz. je gaat met andere woorden de volledige leefomgeving zo natuurlijk mogelijk maken
- absoluut geen ijzers bij natuurlijk bekappen en niet in de zool snijden
- de mustangrol (al is dat niet echt een verschil wanneer je een goeie tradi hoefsmid hebt)

Het belangrijkste voor jezelf is:
- zorg dat je paard heel gemakkelijk zijn voeten geeft vooraleer je aan de cursus begint! Wanneer dat niet het geval is, maak je het jezelf wel erg moeilijk (weet ik uit jaren ervaring...  )
- volg de cursus sowieso, het is heel interessant om meer te weten over je paard!

"Wanneer ik dan een cursus natuurlijk bekappen volgde leerde ik daar ook dat het beter is om dat niet te doen. "

Bedoel ik natuurlijk dat wegsnijden uit de zool, niet de mustangrol...


Oh ja, en vergat te zeggen dat ik de cursus natuurlijk bekappen gevolgd heb bij Piet van PN.

Ik ga lekker met Joyce en Marja mee.
Ook hier bekap ik al jaren zelf. Dit is begonnen na lezen van de Strasser methode en wat deze persoon heeft bereikt met totaal afgeschreven dieren. Nu is dit wel de meest extreme manier van bekappen wat je toepast onder speciale omstandigheden en daarbij goed weet wat je doet en waarom. Vanuit daar las ik steeds verder in het wereldje van natuurlijk bekappen. Dat was toen nog relatief klein. In de afgelopen jaren is dit zeer sterk gegroeid en zijn er heel veel soorten of manieren van natuurlijk bekappen gekomen.
Heb je een goede tradi hoefsmid die verder kijkt dan zijn neus lang is dan is hij eigenlijk ook een natuurlijk bekapper. Want zijn manier is vrijwel gelijk aan een ander die geen ijzers gebruikt en zich natuurlijk bekapper noemt.

Kijk altijd naar het gehele paard en zijn bewegingen niet alleen enkel naar de hoef en de ideale vorm.
Er zit namelijk meer tussen de ideale vorm van de hoef en het gehele paard.