De Verhuizing !

De verhuizing van de paardjes van Maurits Paddock Paradise naar de Raarhof, waarbij het achterlaten wordt opgevolgd door een nieuw begin..

Al met al vlotjes verlopen en eenmaal opgenomen in de nieuwe kudde van ca 30 andere paarden, weten Baleno, Winsten en Maurits al niet meer, dat zij ooit in Sweikhuizen hebben gestaan, want dit is toch wel 'feest'...

Zoveel nieuwe gezichten, karakters van paarden. Voorlopig hebben zij genoeg te stellen, wie bij hun hoort en waar hun plek is binnen de kudde.

Baleno was zo blij, dat hij bij de eerste galop al een boompje omver wilde galopperen; alleen, het boompje bleef staan en Baleno kon niet anders dan uitwijken en Maurits? Nauwelijks uit de trailer, schoof zijn snuit over het 'groene laken'...

Groetjes..frans

Hoi Frans en Willeke, ik wens jullie heel veel geluk met jullie paarden in hun nieuwe onderkomen ! Het was even een ontzettende tegenvaller toen je hoorde dat je weg moest uit je PP, maar gelukkig heb je een nieuwe plek kunnen vinden, ook met PP! Dat is denk ik wel heel uniek hoor, want zo dik gezaaid zijn ze nu ook weer niet, zeker niet bij pensionstallen. Heerlijk dat je wat dat betreft geen stap terug hoeft te doen !

Integendeel, Marja. We hoeven geen stap terug te zetten, als we naar het welzijn van de paardjes kijken en daar gaat het ons om. Eerst de paardjes en dan de menselijke behoeften in de omgang met paardjes.

Bovendien lopen er een aantal 'geestverwanten' op de Raarhof rond, waar we dingen mee kunnen bespreken en uitdiepen. Het lijkt wel op een hoofdprijs in een loterij ..

Dank, groet.. frans.

Zo'n pensionplekje moet je koesteren! Daar is de enige plek waar je je paard met een volledig gerust hart achter durft te laten. Heel veel plezier op jullie nieuwe plekje!
Dingen achter je laten, zonder er energie aan te verspillen is helemaal goed. Echter moet je soms nog wel iets verwerken van wat geweest is, en er soms iets van leren. Maar ja, daar hoef ik jou natuurlijk niet over uit te leggen Frans. Het is gewoon super fijn dat jullie zo snel zo'n nieuwe superplek gevonden hebben.

Je zegt het, MoniqueBuu... een plek, waar iemand de paarden met een gerust hart kan achterlaten.

Het verwerken van wat we achterlaten, gebeurde tijdens het afbreken, opruimen, laatste keer mestruimen, de boel schoon opleveren en uiteindelijk gaat het ons om het welzijn van de paardjes en als we zien, hoe ze zich gedragen en voelen op de nieuwe plek, houden wij een gevoel over van 'het is goed zo'...

Dank, groet.. frans.