Paardjes in de lappenmand

Het zit mijn paarden de laatste tijd niet zo mee. 

Als eerste Trix de shetlandpony. Sinds eind februari liep die niet lekker, stijf en kort en dat ging afwisselend wat beter en wat minder. Toen de hoefsmid kwam, constateerde hij een verbrede witte lijn, maar was ze op dat moment niet hoefbevangen. Omdat het met rust geven niet echt op schoot en ik het vermoeden had dat er meer aan de hand was, in April een afspraak gemaakt met een Holistisch dierenarts. Daar werden mijn vermoedens bevestigd dat Trix moeite heeft met het afvoeren van afvalstoffen (daardoor heeft ze ieder jaar ook wat andere vage dingen als korstjes op haar benen en hele vieze ogen), insuline resistentie, een zwaar overbelaste lever en een schimmel in haar darmen. Met als gevolg een chronische hoefbevangenheid. Ik had haar al expres niet op gras staan en dat was maar goed. Waarschijnlijk heeft ze problemen al enkele jaren maar omdat ze altijd heel veel beweging krijgt, heeft haar lichaam het toch redelijk in evenwicht weten te houden. In januari heeft ze onbedoeld een grote hoeveelheid gemengd graan weten te bemachtigen en dat is waarschijnlijk de druppel geweest waardoor haar lijf het niet meer zelf kon oplossen.
Ze heeft van de kliniek een reinigingskuur gekregen, iets om de lever te ondersteunen en gluco balance. Nu zijn we een week of 6 verder en het gaat erg goed. Ze loopt weer als een tierelier, haar ogen zijn schoon en ze is fit en actief. Helaas dus niet meer op gras en ook heeft ze een tijd niet op het pad mogen lopen (daar staat namelijk inmiddels ook aardig wat gras). De afgelopen weken was het PP dus wat minder en heeft ze voornamelijk in de zandpaddock van 10x10 meter gestaan met hooi. Maar gelukkig gaat het beter en nu voor de toekomst uitvogelen hoe ze toch op het PP kan zonder te veel aan gras (fructaan) binnen te krijgen zodat ze wel goed blijft lopen.

Trix eergisteren, loopt weer als vanouds ruim en soepel:


Dan Sietske. Die vertoonde de afgelopen twee maanden wat ander gedrag. Haalde met haar voorbenen mest uit elkaar en ging er over plassen en ging bij Ella en Trix veel ruiken rond de staart en dan flemen. Werd pieperiger en agressiever naar andere paarden en ook naar mij toe wat dominanter. Niet heel erg maar ik merkte dat ik soms iets meer op mijn strepen moest staan. Ik heb dat gedrag eens op het friezenforum geopperd en toen gaven meerdere mensen aan dat ik de eierstokken eens zou moeten laten scannen want dat kon mogelijk wijzen op een tumor. Dus dierenarts laten komen. Die kon niet direct een tumor ontdekken maar wel een erg grote rechter eierstok. Doorgestuurd naar de Uithof. Afgelopen maandag moest ze daar heen voor een second opinion en daaruit bleek een tumor op de rechter eierstok van ruim 7 cm. Afgelopen woensdag is ze geopereerd en is de tumor en eierstok verwijderd. Nu staat ze nog in Utrecht en mag als het goed is dinsdag naar huis. Operatie is goed gegaan en het herstel lijkt ook goed te gaan. Geen koorts, ze is helder en alert, eet goed, mest goed en houdt zich gelukkig rustig. Komende tijd voor haar ook geen PP. De wond in de lies is vrij diep en ze mag de eerste maand absoluut niet rennen, bokken of gek doen omdat die wond dan niet goed geneest. Volgens de arts een maand op stal. Dat is eigenlijk niets voor Siets, wordt ze onrustig van en gaat veel rondjes draaien dus ik denk dat ik toch een klein stukje voor de stal ga afzetten zodat ze wel naar buiten kan, maar niet kan rennen.

Sietske een paar uur na haar operatie:

Sietske gisteren in de kliniek, weer helder alert twee dagen na haar operatie:


Met Ella gaat alles gelukkig wel heel goed. Die staat voor de zomer weer bij kennissen van mij in de wei met een leuke hafloarbier waar ze helemaal gek op is en veel mee speelt. Ze is nu twee jaar en al een heel paard. Haar karakter is super, helemaal wat ik zocht in een paard. Heel relaxt maar niet sloom. Erg mens gericht en heel meewerkend.

Deze foto is van twee weken geleden tijdens een jaarlijks "ponykamp" met kennissen. Trix liep toen net weer goed. Siets was topfit maar de afspraak met de Uithof stond wel en Ella was ook mee omdat haar vriendje ook mee was en we nog een plaatsje in de trailer over hadden.
Ella en haar vriendje Valentino:



Dit is Ella in volle glorie op het PP van kennissen van mij waar we op ponykamp waren:


Kortom het was allemaal even wat minder, we zijn er nu ook nog niet, maar de vooruitzichten zijn weer goed.

Jeetje dat is heftig, twee paarden ziek! Gelukkig gaat het nu met allebei weer de goede kant op.
Je verhaal over de shet zet me overigens wel aan het denken mbt mijn eigen merrie (Menglöd)... Die heeft constant vieze ogen, overgewicht, mogelijk insulineresitentie en sinds ik haar aan de gluco balance heb, heeft ze verdikkingen in de nierstreek gekregen... Dus ik denk ook een probleem met de afvoer van afvalstoffen... Hmmm ik ga me er nu toch eens verder in verdiepen!

Jeetje, wat een pech! Wel fijn dat je zo snel dacht aan een tumor. Hopelijk kan Sietske snel weer naar huis en rustig aan verder opknappen. Ik zou trouwens ook eerder voor een kleine uitloop gaan dan voor een stal. Krappe rondjes draaien lijken me ook niet zo bevorderlijk. Beterschap gewenst met de paardjes, en rust straks als alles achter de rug is zelf ook lekker uit, in het zonnetje met een goed glas wijn o.i.d.!

Jeetje, niet fijn zoiets... gelukkig wel te genezen, maar natuurlijk wel zorgen.
Wat fijn dat je er wel snel bij was, heel veel sterkte nog de komende tijd.

Ow bah, tis altijd zo balen als er iets met je paardjes is.
Maar gelukkig gaat het de goede kant op..

@ natural horsetrainer,
Ik hoop dat je kan vinden wat er mis is met je merrie.
Tis altijd zo moeilijk om de juiste diagnose te stellen.
En dan nog om er een oplossing voor te vinden.

Goh wat een pech met je paarden Berith ! Zulke dingen komen ook nooit alleen lijkt wel.
Maar wel positief dat je hebt kunnen ontdekken wat er met Trix en Siets aan de hand was en dat ze nu allebei herstellende zijn.
Wat is Ella volwassen geworden, echt 'puppy-af'! En wat een prachtige foto's, vooral die van jou met je drie meiden en die van Ella in volle galop. Een geweldig drietal heb je !!

Bedankt voor alle reacties. Het is inderdaad even dokteren en kijken wat gaat werken, maar dat gaat wel goed komen. Vandaag weer even een spannende dag want Sietske gaat van de pijnstillers af. Als dat goed gaat dan mag ze dinsdag naar huis.
Gisteren ging het in ieder geval erg goed met Siets. Heel alert en aan de viezigheid op hoofd/oor en hals was te zien dat ze ook helemaal plat had liggen slapen. De temperatuur is nog steeds goed en pols en ademhaling zijn ook normaal laag. Ze begint zich inmiddels aardig te vervelen in stal daar, dus tijd om snel naar huis te komen.

Trix gaat ondertussen goed. Ik heb van een kennisje even een andere shet te leen (die ook niet op het gras hoeft) dus komt Trix de dagen zonder Sietske ook goed door. Om de tijd een beetje door te komen ga ik af en toe wandelen met de twee shetjes, net of je twee grote honden uit laat (trix heeft het oranje halster om)

 En na de wandeling zijn de dames moe (Trix is de achterste)?


Ella gisteren toch even wat schraler laten zetten want die groeit inderdaad erg hard en helaas ook in de breedte, dus dat toch een beetje proberen binnen de perken te houden en ook met die de komende tijd wat vaker gaan wandelen.

Mooi dat je zo begaan bent met het welzijn van je paarden Berith !

Kan je de twee shets niet voor de kar zetten?
Niet dat daar het probleem mee verholpen is.
Maar de foto waar beide shets opstaan staan ze erg leuk zo samen.

En je had het over veel gras op het track is het geen optie om het door iets anders te laten grasmaaien?
Koeien of schapen ofzo.

Ze kunnen allebei voor de kar. Maar de leenshet is al wat ouder en heeft lange tijd niets gedaan en ook met Trix ben ik net weer bezig om haar een beetje weer aan de gang te krijgen. Bovendien heb ik geen kar voor een tweespan. Maar het zou inderdaad een mooi setje voor de wagen zijn. 

Net weer bij Sietske op bezoek geweest. En ook zonder de pijnstilling doet ze het goed. Lekker alert en pols, ademhaling en temperatuur mooi laag. Verder zien de wonden er goed uit. Wel is ze behoorlijk aan het invallen rond de achterhand.
Morgen bellen wanneer ze naar huis mag.

Fijn dat het de goede kant weer op gaat met beide.

Wij hebben voor Dean 3 jaar geleden een klein paddockje in de wei gemaakt, toen hij eigenlijk stalrust moest hebben. Hij was in de kliniek gecastreerd, wat een buikoperatie was, omdat hij klophengst was. Thuis moest hij nog 2 weken 'stalrust' hebben, maar we hadden toen de stallen nog niet klaar. In z'n kleine paddockje ging het geweldig goed. Hij was tussen z'n vrienden, en kon zelf geen gekke bokkesprongen maken en sprintjes trekken.

Sietske is weer thuis! Gisterochtend belde de kliniek dat alles goed ging en dat ze naar huis mocht:)
Uit mijn werk snel naar huis. Dieke de leenshet in de trailer en terug naar haar eigen huisje gebracht en toen door naar Siets. Siets wilde maar wat graag die stal uit en liep zeer vlot richting trailer en draafde er bijna in.

Thuis luid gehinnik tussen Trix en Siets en beiden helemaal happy om elkaar weer te zien. En Siets vooral blij dat ze weer haar hoofd buiten de stal kon steken.



Daarna even het stof van haar afgepoetst (onder haar buik zie je de vochtbult zitten)


En even vieren dat ze weer thuis was door aan de hand wat te grazen in de wei.
Helemaal happy.




Daarna op haar stukje voor de stal gezet onder wakend oog van Trix en de ooievaars. Ik heb heel veel gras in de wei, dus als Siets niet in de wei mag, dan moet het gras maar naar haar toe komen:   Dus dat wordt nu elke dag een stuk gras maaien en dan aan Siets voeren.



Komende drie weken moet ze op stal blijven en mag ze 20 minuten per dag aan de hand stappen. Dat is precies een rondje om het dorp wandelen. Daarna mag naar een kleine paddock en ook nog steeds stappen voor een week of vier en daarna mag ze weer langzaam aan het werk.

Fijn dat ze er weer is!

Ze ziet er blij uit, maar wel ingevallen ja.
't Is ook niet niks zo'n operatie. Verwen haar maar lekker met gras ja. Dat is wel aan jou besteed volgens mij!

Heerlijk dat je Siets weer thuis hebt , beterschap met haar!

Ik was wat achter met lezen en las dus nu meteen het hele verhaal...
Fijn dat het zo goed afgelopen is zeg!
Goed dat je direct de idee doorkreeg dat het een tumor kon zijn aan de eierstokken! Wie weet wat er allemaal was gebeurd indien je dat niet zou geweten hebben...

Nu iedereen blij dat ze goed en wel terug is.
Nog een snel herstel gewenst!

ik lees het hele verhaal nu pas, vandaar mijn late reactie.
Beterschap met je paardjes, wat een zorgen kun je hebben he, om ze. Goed dat je zo doortastend handelt.
Ze zijn duidelijk in goede handen bij jou!

Even weer een update van de paarden. Het gaat goed met ze. Trix loopt weer als vanouds en staat ook weer op gras (dat tot je knieën komt dus flink doorgegroeid). Sietske mag weer wat meer ruimte dus heeft weer de paddock tot haar beschikking en staat weer samen met Trix.


We stappen nog steeds aan de hand, en zijn de duur al flink aan het uitbreiden. Gisteren met Sietske en Trix 1,5 uur in het bos gewandeld.



Trix weer blij want die mocht ook weer even los lopen.


Verder staat Ella voor de zomer weer bij kennissen van mij weilandpaard te zijn. Die is nu twee en is al een heel paard. Die kennissen hebben een aantal koeien in de Uiterwaarden lopen die dagelijks geteld moeten worden. Ik neem Ella wel eens mee daar naar toe. Dan mag ze los lopen (Gebied is helemaal omheind) en dat vindt ze een groot feest. Er bestaat een kans dat ze misschien volgend jaar zomer daar met twee jaarlingen en de koeien daar de hele zomer mag lopen).




Kortom het gaat weer allemaal de goede kant op.

Fijn om zo'n berichtje te lezen!
Leuk om de foto's er dan ook nog bij te zien...  

Fijn bericht! En ontzettend leuke foto's ! Sietske ziet er weer geweldig goed uit, een glanzende schoonheid! Wat heerlijk, Ella in het natuurgebied tussen de koeien, en in het water. Is echt een ondernemende tante hè?
Ben je niet bang dat Ella als driejarige de hele zomer in een mals weiland veel te dik zal worden? De Schwarzwälder Fuchs lijkt me wel het type paard dat van 'de lucht' al dik wordt, net als de ijslander. Toen wij onze jonge ijslanders in natuurgebieden hadden lopen (o.a. in de Groesplaat, ook uiterwaarden, van de rivier de Merwede) moesten de merries altijd uit het gebied als ze drie jaar werden, omdat ze anders te veel risico gingen lopen op hoefbevangenheid e.d. Met drie jaar was de grootste groeispurt wel achter de rug en gingen de merries snel 'in de breedte' groeien, met als gevolg moddervette paarden met bijbehorende gezondheidsrisico's.

Ella is inderdaad een ondernemende tante die niet snel ergens bang voor is. Erg leuk vrolijk en open karakter, helemaal wat ik zocht:D 

Ik ben inderdaad wel een beetje bang dat ze te veel in de breedte groeit, doet ze nu al aardig. Daarom laat ik haar nu ook niet helemaal alleen maar in de wei staan. Ik probeer haar toch twee keer in de week wat beweging te geven door te gaan wandelen of haar een stukje mee naast de fiets te nemen.

Ik denk dat als ze volgend jaar nog een zomer mag kleuteren ze in de uiterwaarden beter af is dan in een gewoon weiland. Daar is het gras gevarieerder met meer onkruid   En heeft ze heel veel ruimte om flink te rennen. Ze komt dan met 2 jaarling merries, waarvan 1 een driekwart arabier is, dus volgens mij gaat die Ella wel aardig in beweging houden. Bovendien is het dichtbij en kan ik op ieder moment als ik het nodig vind besluiten haar daar toch weg te halen als ik denk dat ze echt te breed gaat worden.
Maar ik vind het lastig. Aan de ene kant zou ze inderdaad best flink mogen gaan bewegen maar ik vind haar nog zo jong en wil haar eigenlijk wel goed uit laten groeien. Omdat ze er zo volwassen uit ziet en alles zo makkelijk op pakt ben ik ook een beetje bang dat ik te snel te veel van haar ga vragen.
Voor komende winter staat in ieder geval op de planning om regelmatig haar mee te nemen naast de fiets zodat ze wat conditie krijgt, spieren opbouwt en sterke pezen krijgt.
Dan in het voorjaar starten met lange teugelwerk en dan wil ik eigenlijk dus nog een zomer in de wei om dan het najaar erop als ze ruim 3 is, rustig te beginnen met rijden.

Het klinkt in ieder geval alsof je er goed over hebt nagedacht Berith en het is fijn dat het dichtbij is zodat je haar goed in de gaten kunt houden en eventueel ingrijpen als het nodig mocht zijn. We kunnen toch niet alles precies van tevoren inschatten .
Ik ben het trouwens ook helemaal met je eens dat een jong paard er uiterlijk weliswaar al aardig 'volwassen' uit kan zien, maar in het koppie kunnen ze nog heel jong zijn en snel overvoerd met te veel informatie en eisen. Maar jij bent je daar heel bewust van, dus zal het allemaal best goedkomen !

Wat gaaf dat ze zo in die uiterwaarden 'wild paard' mag zijn, lijkt me idd heerlijk voor zo'n jong paard (voor elk paard eigenlijk natuurlijk). Zou wel heel gaaf zijn als ze daar een zomer mag doorbrengen zeg.

wauw, wat een mooie plaatjes van de uiterwaarden.
Heb niet je hele verhaal gelezen (sorry) ben wel blij te lezen dat het nu wel beter gaat.

ik zal weer eens een paar plaatjes schieten van mijn buurvrouw zij heeft ook 2 fuchsen staan.
eentje wordt net wat marja zegt dik van lucht, das echt een breeeeede tante hahahaha de andere is nog een jonkie en kan wel wat hebben.
Ze zijn net ietsje donkerder als die van jou. Ze glimt wel mooi, prachtig