Ontevreden met mijn voerregime...

De titel zegt het al: ik ben niet tevreden met het huidige (zomer)voerregime voor mijn paarden. Ooit paste ik strookbegrazing toe; prima voor de paarden, omdat ze zo de hele dag op het vrij kale stuk van de wei konden scharrelen en af en toe een klein strookje gras bij kregen. Tevreden paarden, maar... de wei werd een ravage, met veel kale plekken en steeds meer onkruid. Daar zijn we toen maar mee gestopt. Toen gingen we weer over op tweemaal daags een uurtje in de wei en nog een hooimaaltijd tussendoor, en zo doen we het nog steeds. Maar ik ben er niet tevreden mee... Waarom niet?

* De paarden eten maar een paar uur per dag (zelfs het hooi onder de draadmatten hebben ze in no-time op), terwijl ik ze eigenlijk juist zo lang mogelijk zou willen laten eten.
* Ondanks die weinige uurtjes eten zijn ze nog steeds te dik.
* Het gras dat ze eten is kort, jong, mals gras (weer aangegroeid na het hooien) terwijl ik ze veel liever lang, stengelig gras zou willen geven.

Ik heb al zitten denken om volgend jaar toch maar weer een stuk van de wei op te offeren aan strookbegrazing en dat stuk dan ook niet te hooien, zodat er lang, stengelig gras blijft staan. Misschien is het een idee om de 'strookwei' ieder jaar op een andere plek te hebben, zodat de wei toch weer een beetje kan herstellen.
Ik baal er wel eens van dat ik nog steeds niet dé manier heb gevonden waarmee zowel ik als mijn paarden tevreden zijn, er zitten overal altijd zo'n hoop haken en ogen aan, pffff....

Ik ben benieuwd naar het zomerse voerregime van anderen met robuuste paarden (die al dik worden van de lucht). Hoe doe je het precies? Hoeveel uren gaat je paard op de wei? Wat voor soort gras eet hij dan (superkort/kort/lang-stengelig)? Blijft je paard mooi slank? Voer je nog hooi bij? Ben je tevreden over je voerregime? Ideeën?

Tja, onbeperkt hooi kan bij mijn pony's niet dus maar weer terug gegaan naar 3 x per dag voeren. Drie maal omdat dat praktisch haalbaar is op alle dagen. Slowfeeding is het ook niet echt met mijn netten, dus na anderhalf-twee uur zijn ze wel klaar. Ze kunnen wat rondscharrelen op zoek naar blaadjes, vroege walnoten en straks ook wat eikels.
Voor de eczemers houdt het dan wel op. De anderen mogen elke dag een tot twee uurtjes op de wei. Vorig jaar paste ik nog strookbegrazing toe. Ik had aan het begin van het seizoen wat langer gewacht met ze op de wei zetten, en had toen na een tijdje wel lang gras. Dit jaar heb ik veulens, en ik wilde de moeders vlot op het gras hebben. En dan wel in het hele weitje, dan hebben de veulens de ruimte. Samen met de droogte heeft dit er voor gezorgd dat het gras niet lang is momenteel. Het zij zo. Deze pony's kunnen er tegen.
Ik heb dit jaar ook de tuin in gebruik genomen als wei . Mijn man vindt de paarden ook steeds leuker.
De ideale situatie is niet altijd haalbaar denk ik, ik heb me erbij neergelegd. De pony's kennen het voerritme, en weten waar ze aan toe zijn.
De pony's zijn niet slank, maar vet ook niet. Ze hebben wel een buikje, dat vind ik acceptabel. Het zijn ook geen sportpony's.

Jij hebt dus een beetje hetzelfde voerregime als ik Marion. Ik vind het nogal bewerkelijk zo; het is bv. lastig als we eens een dagje weg willen, omdat de tweede voerbeurt altijd ergens midden op de dag valt. Afgelopen weekend waren we beide dagen weg en werden ook beide keren uitgenodigd om te blijven eten, wat dus helaas niet kon vanwege de paarden. Nou weet ik natuurlijk na 20 jaar eigen paarden wel dat we daar nu eenmaal rekening mee moeten houden, maar ik heb het gevoel dat het op de een of andere manier simpeler zou moeten kunnen. Een van onze bezoekjes afgelopend weekend was bij mensen die hun paarden (ijslanders) 24/7 op een behoorlijk kale wei houden. Hun paarden kunnen dus de hele dag door wat knabbelen en toch zijn ze niet te dik. Natuurlijk is het niet al te best voor de wei, maar wel een stuk gemakkelijker voor jezelf. In dit filmpje zie je hun wei en hun paarden: https://www.youtube.com/watch?v=PVXExGt0o3E .

Wij zijn eigenlijk weinig weg en gaan amper op vakantie.
Als we een dagje weggaan, gaan we 's middags weg en voer ik vlak voor vertrek. 's Avonds wordt het dan wat later dan anders. Daar kunnen ze wel een dagje tegen. Verder werken we allebei, mijn man draait wisseldiensten. Als ik werk en hij moet een avonddienst doen, voert hij voor hij weggaat. De kids zijn inmiddels zo oud dat ze ook kunnen voeren, maar die hebben natuurlijk wel zo hun bezigheden na schooltijd.
Al met al voeren we op vrij regelmatige tijden, maar niet stipt. De paarden zijn het gewend en reageren er niet op. Het is idd bewerkelijk, maar hier kan het ook niet anders omdat we niet veel wei hebben, en sowieso 3 pony's die de wei niet op mogen.
Een kale wei zou ik eng vinden; grote kans op uittrekken van gras met wortel en al en dus eten van grond.

herkenbaar, het rekening houden met de paarden, overwegend prima in te passen, maar soms idd lastig.
Gisteren had ik zo'n dag, lange dag op pad en mijn man ook de hele dag werken, ik heb de honden in 2 groepen buiten gelaten, ze kunnen dan naar binnen en naar buiten, wat ze willen en de paarden heb ik een stuk wei gegeven waar niet veel meer op stond en een strookje bijgegeven, verder op stal, stro neergelegd.
dat vind ik voor af en toe wel acceptabel, meestal vraag ik een vriendin om tussendoor ff een stukje gras bij te geven, of hooi te geven of ze op of van de wei te halen. ze altijd op een kale wei te zetten, durf ik ook zeker niet, maar dit is omdat mijn paard in die omstandigheden, zandkoliek heeft gehad samen met zijn 2 weide maatjes toen der tijd. Maar af en toe op een kale wei voor langere tijd, durf ik wel aan.
ik denk dat mensen die zo bezig zijn met het welzijn van de paarden, blijven puzzelen over wat het beste en handigste is.

Een van de rusthuispaarden heeft helemaal geen kiezen meer in de onderkaak, waardoor ze helemaal geen hooi en gras kan eten. Zij krijgt alleen maar aangepaste maaltijden op gezette tijden. Haar mens woont gelukkig dichtbij, en werkt thuis, zodat ze ook vrij makkelijk overdag langs kan komen om zelf te voeren. In principe doen wij het altijd, maar als wij weg willen/moeten, dan overleggen we met haar of zij zelf de middagmaaltijd kan geven. Voor haar avondmaaltijd geldt hetzelfde.
Op dit moment hebben we alleen de oude ruinen een paar uurtjes per dag op de wei. Wij en zij zijn daar flexibel in of dat op de middag of de avond is. En ook dit regelt eventueel de mens van Sanne (die geen kiezen heeft). En ook het bijvullen van de hooibakken is haar prima toevertrouwd.
We wilden na het hooien (wat we nu net gedaan hebben) alle paarden 1 of 2 uurtjes op de wei hebben (hebben tot nu toe alleen nog op het pad gelopen) dus daar moeten we nog mee beginnen. Maar we stellen dat nu nog een dikke week uit, want komende week hebben we hier 5 meiden met hun paarden te logeren voor de Dwingelder paardrij4daagse. Die paarden krijgen allemaal een stukje weide, die dan dus een paar dagen in kleine stukjes verdeeld moet worden.
Hoe dat weiden in de praktijk gaat lopen weet ik nog niet. Vorig jaar kwam er weinig van terecht in de drukte van de bouw hier. De paarden mopperen er gelukkig weinig tot niet over als de oude ruinen nu wel op het gras gaan en zij niet. Ik verwacht daarom dat ze het geen probleem zullen vinden als dat af en toe een dagje overslaat. Vorig jaar heeft het heel veel dagjes overgeslagen en daar heb ik ze ook nooit over horen klagen. (en ik weet dat vooral Omar heel hardgrondig kan melden als hij iets wil wat nog niet gebeurd)

Bedankt voor jullie reacties .
Het plannen als we een dagje weg willen vind ik eigenlijk niet het grootste probleem (of nou ja, probleem is een groot woord ...). Ik vind het vervelender dat mijn streven altijd was/is om de paarden zoveel mogelijk uren iets te knabbelen te kunnen geven en dat daar 's zomers zo weinig van terechtkomt. Zijn jullie paarden 's zomers ook maar zo kort daadwerkelijk met eten bezig?

Hier is mijn KWPN merrie net herstellende van een flinke hoefbevangenheid. Ze mag nu met de andere 2 3x per dag even een uurtje op de wei (eerst alleen met graasmasker, nu af en toe ook even zonder) Tussendoor kreeg ze dan nog 2x een plukje hooi van natuurland (waarvan 1x geweekt) en 's avonds voordroog met de anderen mee.

Ik was in het begin heel streng met haar dieet, en omdat ze nu weer met de andere meedraaft en galoppeert iets minder streng, en dat zie ik nu al terug in haar buikomvang terwijl ze echt meerdere keren per dag een paar uur zonder voer staat.
En ik ben continue aan het verplaatsen en beetjes bijvoeren!

Men, wat een werk en gedoe!
Voorgaande jaren had ik ze gewoon hele dagen op het land met strookbegrazing, tot zelfs dag en nacht (al stonden ze in de dazentijd van half juni tot half augustus meestal zelf overdag wel in de schuilstal van 9 tot 16 uur)

Ik gebruik nu nog steeds strookbegrazing. Maar het vergeelde gras bij de greppel laten ze liever staan voor de korte stukjes vers opkomende grasjes tussen de langere sprieten

Mijn schema is nu: tussen 8 en 9 uur uur: klein plukje voordroog, hebben ze in 10/15 minuten op (ivm graaskorf bij weidegang, dat eet niet zo vlot) Dan gelijk een uurtje de wei op (af en toe iets langer) Ondertussen een plak hooi weken en in de bak leggen verspreid in de "berm" in kleine hoopjes zodat ze daar hun hooi kunnen scharrelen.

Dan om uur of half 3/15:00 weer een uurtje de wei in, daarna heel klein plukje voordroog in bak of paddock voor het idee als ik ze ophaal,
en dan 's avonds rond uur of 20 weer een uurtje de wei in en tussen 22:00 en 23:00 hun laatste, en enige grote voerbeurt in fijnmazige netten. Ik doe de laatste week de netten weer wat voller nadat ik een keer om half 6 uit mijn bed moest omdat mijn pony de pallet en pakken probeerde te verplaatsen met zijn hoeven om de sprietjes eronder te kunnen eten
Het gat tussen voer op en ochtend maal was te groot vermoed ik

Helaas merk ik dat nu ik iets minder streng voer, (die extra plukjesvoordroog voor en na weidegang en ruimer voor de nacht) dat mijn merrie dus weer aan komt...

I*k snap niet hoe mensen/pensionhouders die paarden die de hele dag op een normale wei lopen, zo slank houden...
Weet wel dat een kennisje ze slechte van half 10 tot half 5 op de wei heeft en buiten het stro in de stal niet meer bijvoert tot de volgende ochtend. Scheelt wel heeeeeeel veel tijd en moeilijk gedoe...

In de winter redde ik het met die fijnmazige netten wel met 2 a 3x voeren per dag

tja, ik probeer ook zoveel mogelijk eetmomenten te hebben, maar lukt niet altijd, heb ze net van de kale wei (met strookbegrazing) gehaald en een plukje hooi gegeven, er ligt hier wel nagenoeg altijd stro om te knabbelen en in het bos scharrelen ze vaak nog wat rond, blijkt vaak ook wel wat te vinden te zijn.
het blijft zoekende, naar wat het beste is, tja als ik thuis ben, krijgen ze vaak een heel klein beetje eten, dan lukt het me wel. Ik herken het " probleem",, misschien moeten we overstappen op andere type paarden, niet van die sobere types haha.

Tja dan doe ik het heel anders. Mijn paarden staan veel op de wei en mijn gras staat behoorlijk hoog (komt ongeveer tot kniehoogte). Ze krijgen er van mij dagelijks een strookje bij. Mij bevalt dat goed en de wei blijft mooier omdat ze nu al het gras eten en niet alleen wat ze lekker vinden dus ik heb minder last van kale plekken en plekken met hoog gras wat ze niet eten.
Ze gaan bij mij 's ochtends om 6.00 uur de wei op. Ik ga om 7.00 uur naar mijn werk en ben niet voor 17.00 uur thuis dus heb ook geen mogelijkheid ze korter op de wei te doen of tussendoor te voeren als ze niet op de wei zouden staan.
Eind van de middag maar soms ook pas 's avonds laat (als we bijv. weg zijn) haal ik ze uit de wei en staan ze op zand. Voor de nacht krijgen ze dan voor hun samen 1 plak hooi.
Ik heb wel het geluk dat mijn fries vaak stopt met eten, naar de zandpaddock wandelt en daar gaat staan dutten. De shet loopt dan altijd mee zo krijgen ze gedurende de dag regelmatig eetpauzes.
Wel heb ik (zeker voor de shet) een bewegingsbeleid en dat betekent dat ze elke dag beweging krijgen. Mijn shet gaat altijd mee met buitenritten als handpaard en die ritten vanriëren in afstand van 6 tot 30 km (gisteren er weer 18 km opzitten). Ga ik niet rijden dan laat ik de shet in ieder geval die dag in de bak draven en galopperen, of ze moet de bak slepen, of we doen lange teugel dressuur etc. Maar elke dag doet ze in ieder geval meer dan slenteren op het pad en grazen.
De shet is niet mager, wel iets te dik (vooral grasbuik) maar heeft ook zeer gespierde schouders en achterhand. De fries is heel mooi op gewicht (was altijd wat schraal toen ze maar een paar keer per dag hooi kreeg, nu ze 24 uur per dag kan eten is ze echt mooi geworden).
De huidiges situatie is een beetje uit nood geboren omdat ik niet meerdere keren per dag kan voeren (in de winter hangen er op meerder plekken goed gevulde hooinetten waar ze de hele dag genoeg aan hebben) en met het bewegingsbeleid werkt het goed voor mijn paarden.

Ik ken het dik worden van lucht, praat me er niet van. Al kreeg ik wel een complimentje dat mijn shetten er goed uitzagen, niet zo vet als de anderen die ze altijd tegen komen op verschillende locaties en shetten demo's en zo.
Dus ben wel een beetje trots dat het mij aardig lukt.

Ik geef al zo lang ik ponys heb strook begrazing. Dit gaat heel goed ze eten het wel helemaal kort maar gras hersteld zich gewoon weer mits je op tijd stopt en rust geeft. Deze rust periode wisselt en is afhankelijk van hoe je bemest en de vochthuishouding.

Als je bijv. aan de voorkant een meter gras erbij geeft haal je dit aan de achterkant er weer af, zo krijgt het gras zijn rust. En groeit het vrij snel weer aan.
In de winter zou je het min of meer kaal gegeten stuk helemaal kunnen geven tot eind januari. Dan dicht gooien en laten groeien tot juni ong dan is het lang en strengelig genoeg.
Zo heb ik jaren gelopen en werkte goed.

Nu heb ik een paradijsje en moet ik nog wat uitvogelen. Ik geef nog steeds strook begrazing, had tijdelijk wat grote stukken gegeven maar dat moet ik niet meer doen wat eentje krijgt jeuk. Dus weer terug op rantsoen. Het gras op de looppaden is ruim voldoende om ze de hele dag bezig te houden. Ik heb brede paden ivm de trekker die er overheen zou kunnen indien nodig.
Tuurlijk eten ze het giga kort en omdat het gras nu heel lang is (inmiddels uitgebloeid en er wordt al zaad gevormd en sommige laten de zaden al vallen) ziet het er niet uit, helemaal dor en bruin, maar dit komt vrij snel terug zodra je de ponys er weer vanaf haalt en er regen valt. Dan worden de bruine sprieten weer groen en gaat het weer groeien.

Ik heb in elk geval voorlopig nog geen gedoe met zo veel keer per dag moeten voeren en zo, dit zou trouwens ook onhaalbaar zijn voor mij.
Strook begrazing werkt in mijn ogen goed.

Leuk en leerzaam om te lezen hoe jullie het allemaal doen met het voeren .

Ja Joyce (b), zodra je er ook nog een paard bij hebt lopen met een aandoening wordt het nog bewerkelijker. Ik heb een eczeempaard, dat van te veel gras snel meer jeuk krijgt, en ik voer hem dus anders dan de rest. Als de anderen 's middags een uurtje op de wei gaan, geef ik Frosti hooi in het pad naast die wei, zodat hij het idee heeft dat hij er ook bij hoort. Gelukkig vindt hij dat prima. Maar het is altijd nadenken, zeker als we een keer een dag weg willen.

Wat goed Berith, dat je er zo'n gesmeerd 'sportprogramma' op na houdt, vooral voor je Shet. Het is duidelijk dat jouw Shet er niet alleen is als 'landschapsstoffering' ! Wat betreft je Fries: ik denk dat een Fries wat meer voeding kan hebben zonder te dik te worden dan bv. ijslanders of Fjorden, dus dat is gunstig.
Hoe lang pas jij al strookbegrazing toe, en wat voor effect zie je daarvan op je wei? Gaat die niet achteruit?

Inge, je schrijft dat jij ook strookbegrazing toepast, maar hoe lang per dag staan jouw paarden dan op de strookwei? En dezelfde vraag als die ik aan Berith stelde: wat is het effect op je wei? Daar zul je inmiddels wel genoeg ervaring mee hebben, omdat je al zo lang strookbegrazing toepast. Ik ben benieuwd naar je ervaringen.

Marja schreef:

Wat goed Berith, dat je er zo'n gesmeerd 'sportprogramma' op na houdt, vooral voor je Shet. Het is duidelijk dat jouw Shet er niet alleen is als 'landschapsstoffering' ! Wat betreft je Fries: ik denk dat een Fries wat meer voeding kan hebben zonder te dik te worden dan bv. ijslanders of Fjorden, dus dat is gunstig.
Hoe lang pas jij al strookbegrazing toe, en wat voor effect zie je daarvan op je wei? Gaat die niet achteruit?

Ja Trix is net een echt paard en is ook helemaal gelukkig als ze "echte" paardendingen mag doen, die wordt diep ongelukkig van alleen maar grasmaaier zijn.
Over het algemeen moeten friezen ook niet echt veel gras hebben, en worden de meesten ook al dik van er naar kijken. Maar Sietske is soms een beetje een aparte fries Grote voordeel bij Sietske is dat ze nooit continu dooreet en heel vaak op een dag pauzes in last.

Ik ben vorig jaar begonnen met strookbegrazing en het bevalt me veel beter dan in een keer een heel stuk te geven. Ze eten het nu veel gelijkmatiger en laten niet de stukken staan die minder lekker zijn. Ik zorg er wel voor dat ze de wei niet te kaal eten. Dan sluit ik net als Inge dat stuk weer af en krijgt het rust.
Ik denk dat het wel makkelijker voor een wei is als er maar 2 paarden opstaan. Is toch minder intensieve begrazing dan met een hele kudde.
Verder denk ik ook dat het soort bodem van belang is. Ik zit op kleigrond. In de winter vreselijk want dan kunnen de paarden er echt niet op (zakken ze tot 15 cm weg in de bodem en wordt het een grote baggerbende), in de lente zomer prima mooi stevig en het gras wortelt ook heel diep en blijft bij lange droogte toch goed doorgroeien.

En heb je niet meer onkruid in je wei gekregen sinds je strookbegrazing toepast Berith? Hoe lang doe je dat eigenlijk al?

Marja schreef:

En heb je niet meer onkruid in je wei gekregen sinds je strookbegrazing toepast Berith? Hoe lang doe je dat eigenlijk al?

Ik heb nog niet meer onkruid kunnen ontdekken. Moet ik er wel bij zeggen dat ik in het voorjaar de wei spuit tegen boterbloemen en ander onkruid.
Verder bemest ik de wei 1 keer per jaar met kunstmest en strooi ik er 1 keer per jaar kalk over.

Ik heb de wei nu 4 jaar zelf in gebruik (vorige bewoners van ons huis hadden op de wei ook geiten en schapen lopen). De eerste twee jaar had ik 's zomers een paar leenschapen erbij lopen en had ik de wei in drie stukken verdeeld. Paarden kregen dan een heel stuk en om de zoveel weken verplaatste ik ze van het ene naar het andere stuk. Ik had toen veel meer mestplekken en onkruid. Sinds vorig jaar dus met strookbegrazing begonnen en dat bevalt beter. Ook geen schapen meer want die lieten ook het hoge gras staan en die liepen steeds door de draden heen (ik heb er bijna nooit stroom op staan). Als in het najaar het gras op diverse plekken nog hoog staat laat ik de loonwerker er nog een keer met de bloter overheen gaan. Tussendoor werk ik af en toe enkele plekken bij met de bosmaaier.

Marja

Ze staan bij mij de hele dag op de strookwei.
Ik geef ze elke dag ong. een meter er bij, dit eten ze dan die dag helemaal kort. De volgende dag verzet ik het draadje dan weer.
Zij blijven dus op het strook gedeelte staan, de wei wordt zeg maar steeds groter als je gaat beginnen en als je stuk groot genoeg is, dus leefbaar, kan je het geheel opschuiven. Voor een meter erbij achter een meter er af en zo verder.

Ik heb nauwelijks tot geen onkruiden, er wordt wel bemest, of paarden mest of gier. De komende 2 jaar omdat ik toch op een nieuw nog onbegraast stuk sta komt er geen gier op. Misschien dat ik het daarna de midden stukken laat gieren en de looppaden niet.

De paardenmest breng ik zelf of, dus van mijn eigen ponys. Dit strooi je uit en daarna met rust laten, een keer maaien en dan is het weer "graas" klaar.
Ook geen last van wormen doordat je het met rust gelaten hebt en daarna een keer gemaaid hebt.

En zo af en toe doorzaaien op de plekken die erg kaal worden kan handig zijn.
Je krijgt een mooie dichte grasmat.

Ik laat het gieren om de mat open te scheuren en het is bij mij erg droog (zandgrond) dus het kan wel wat extra's gebruiken.
Op mijn foto's die ik aan het begin heb gemaakt kan je een stuk zien van de start van het loop pad. Je ziet dat het gras niet gewend is aan begrazing en het dus helemaal bruin verkleurd, ook mede door de giga droogte in het voorjaar.
Dit wordt indien het gras vaker begraast wordt niet meer zo bruin.

In de maanden febuari maart april moet je de strookbegrazing gedeeltes met rust laten, dus niet laten eten op die stukken. zo kan het gras goed herstellen en bijgroeien na de winter. Daarna kan je gaan starten met strookjes opschuiven. Zo blijft het gras groeizaam.

Wat mij trouwens nog wel bij mij opvalt is dat op de stukken van het pad waar het in de winter echt een modderbaggerbende is geworden (en dus al het gras was verdwenen) dat op die plekken heel veel onkruid komt en geen gras meer. Op de plekken waar het gras niet is weggeweest, krijgt het onkruid geen kans.

Ik zit me ook ineens te bedenken wat noem je onkruid? Er zijn namelijk best veel "onkruiden" die heel geschikt zijn voor paarden om toch in je wei te hebben.
Brandnetels en distels vinden ze heerlijk dus als daar enkele struiken van in je wei staan , helemaal geen probleem toch?
Zo kan ik er nog wel een stel opnoemen die ze op gezette tijden heerlijk vinden. Nu zijn brandnetels favoriet. Ze staan niet in de wei maar wel langs het bospad.
Dus altijd even snoepen tijdens de rit.

Ik gebruik al strookbegrazing zolang we hier wonen (augustus 2006) en merk dat het hooiland het prima kan hebben omdat dat niet intensief begraasd wordt en tussendoor nog 1of 2x gemaaid en in het voorjaar (maart/april) 1x bemest met drijfmest om het een goede start te geven na de winter.

De kleine wei naast de bak wordt het meest intensief gebruikt en wordt het minst bemest (wel elk jaar de mest er op uitrijden in najaar)
Daar merk je dat er veel klaver in staat en veeeeeel boterbloem. Het gras aan de slootkant groeit goed, het gras richting bak is armetieriger. kort met spietjes.

Om het onkruid (boterbloem en ander geel bloemetje dat lijkt op paardenbloem maar dan smaller en stengeliger en zuring) wat in de hand te houden heb ik het nu in die 5 jaar 2x laten spuiten tegen onkruid. 1e keer door loonwerker, dat werkte super! 2e keer door boer, en die spoot minder effectief en timing was ook niet je van het, dus ben bang dat het volgend jaar opnieuw moet.

Liever spuit ik niet en zou ik ook niet injecteren, maar voor het behoud van gras in de wei om te grazen en vooral te kunnen hooien, is het wel nodig.

Kalk hoop ik volgend jaar door de boer te kunnen laten doen als zij ook weer gaan kalken. Dat doen zij 1x per 2 jaar.
Wat zijn bij jullie de kosten als je het door de loonwerker laat doen?


Qua voeren hoop ik dat ik terug kan naar een rustiger ritme als mijn paard wat langer op de wei kan.
Bijvoorbeeld het winter ritme:
's ochtends ruwvoer
einde van de ochtend/tussen de middag het land op
einde van de middag weer op de paddock, evt. plukjevoordroog
einde van de avond laatste grote voerbeurt.

Voorheen was het zomerritme:
's ochtends de wei op
einde van de middag uit de wei, uitbuiken.
's avonds ruwvoer voor de avond en nacht

of in de dazentijd dag en nacht toegang tot de inmiddels afgegraasde wei, met strookbegrazing van uitgegroeid stengelig gras, waarbij de paarden zelf overdag in de stal kwamen staan tussen 9 en 16 a 17. en pas 's avonds laat echt verder trokken meer naar achteren het pad op naar jonger gras.

Deze laatste ritmes waren ook te combineren met werk
Scheelt dat ik dat nu niet heb, maar ben blij wanneer straks het pad klaar is en ze daar meer rond kunnen struinen in de tijd dat ze niet op het gras mogen.

Mijn paard raakt overigens ook best opgeblazen van het korte gras op de afgegraasde wei en het afgegraasde pad. Hoe gaan jullie daarmee om met hoefbevangen (gevoelige) paarden?

Ik heb er eentje met Cushing en gevolg daar van IR dat gaat tot nog toe erg goed. Hij is wel eens bevangen geweest maar toen stond hij op hooi.
Toen ging het mis, en ben ik gaan testen en kwam er Cushing uit.
Hoefbevangenheid is heel complex en komt niet altijd zo maar enkel van veel gras. Daar zit een veel groter verhaal aan vast.
Je kunt veel info hierover vinden op bijv. thehorse.com en op de yahoogroep over cushing en ir Wel allemaal in het engels.

Ik begin nu langzaam te zien dat ze wat dikker worden, ze komen bij mij altijd schraal de winter uit, dit met het oog op het voorjaarsgras en het vele gras daarna.
Doordat je het langzaam opvoert met strook begrazing kan je ze langzaam dikker laten worden zodat ze een speklaag maken voor de winter en het niet koud krijgen.
Dit kunnen ze dan langzaam opteren gedurende de koude periode en dan begint het weer opnieuw.

Tot nog toe werkt dit goed in mijn situatie.

probleem hier is dat ik blijkbaar erg goed voer heb voor de winter en ook voldoende hoeveelheden voer zodat ze niet uren zonder staan (kom wel op 9kg per dag per paard aan voordroog, en dan is het echt afgepast) en dat mijn merrie vanwege haar blessures te weinig "beweging" krijgt. Kunnen rijden/longeren werkt 2 kanten op: door de beweging verbrandt ze calorieën, en in de tijd die je met haar bezig bent met verzorgen en trainen kan ze niet eten en verveelt ze zich ook niet

Mijn 20 jaar oude pony komt wel schraal de winter uit, maar die eet zich ook niet klem. Die ziet er nu met veel weidegang en bijvoeren ook nog prima uit, die moet juist vet kweken voor reserves.

Opbouwen doe ik altijd voorzichtig. In de winter liepen ze al 2 tot 4 uur buiten per dag en in het voorjaar hebben we het heel lang op 4 uur gehouden en langzaam opgebouwd naar 6 uur en toen 8 uur. Daarna 'snachts op kaal stukje naast de bak, en toen ze een nacht op de gewone wei bleven was het mis.

Denk dat deze merrie ook iets Insulineresistent is, al zag de dierenarts dat er niet in, alleen dat ze te dik was (vanwege de vetophopingen van manenkam, onderhals/schouder en op de billen naast de staart en op de ribben/flanken, al is ze al flink afgevallen) en van gras raakt ze erg opgeblazen, na 4 uur op normale wei is ze al een gasballonnetje om te zien en afvallen gaat heel moeizaam en ze wordt er bloedje lelijk van naar de andere paarden als ze te streng op dieet staat en te lang niets te eten heeft. Echt flink voernijd! Heb al zitten kijken naar magnesiumsupplement om te proberen, maar voer nu niets bij en ze is heel moeilijk met supplementen. pijnstillers ging ook opgelost in spuitje met water en beetje limonadesiroop omdat ze het voer gewoon liet liggen en ik niet meer wilde bijvoeren en ook geen sloten appelmoes voeren.

Verder heeft ze al heel lang blessures waardoor ze heel lang kreupel heeft gestaan/gelopen, aan verschillende benen, dat kan ook meespelen. Maar goed, dierenarts heeft niet verder onderzocht wat de oorzaak was. Alleen geconstateerd ahv bloedwaarden dat ze spier- en hoefbevangen was en dat die spierbevangenheid overeen kwam met die ene nacht in de wei en het rennen van die avond.

Oei dat klinkt lastig.
Zou het een idee zijn om haar bietenpulp te gegeven? Je moet dit voor weken maar als je extra veel water erbij doet dus meer dan dat het pulp uitzet
kan je het restant water afgieten waardoor je de evt restanten suiker die er nog in zitten ook nog eens verwijderd. Dit geeft namelijk maagvulling.
Zo kan ze misschien wat minder humeurig worden omdat ze een vol gevoel heeft.

Dit werkt bij een flink aantal IR paarden erg goed. Volgens Dr. Kellon.
Ook ik heb het een tijdje gevoerd en ga dit van de winter ook weer doen, en ja ze hebben een vol gevoel maar er zit niets in.
Je kunt op die manier wel supplementen bijvoeren die lossen namelijk op in het papje. Dat was voor mij namelijk een van de redenen om dit te gaan proberen.
Het kan wel zijn dat je paard er even aan moet wennen aan het prutje.

Ook zou je als je supplementen wil geven dit kunnen toevoegen aan gekookt lijnzaad, hier zit niets in, vormt een mooie dikke drap en paarden vinden het best wel lekker.
En is tevens goed wegens de omega stoffen. Ik doe er wel een beetje spelt doorheen zodat ze iets meer kauwen en het makkelijker wegkrijgen

Ik geloof dat er nu inmiddels (in nederland) bloedtesten beschikbaar zijn om te kijken of je paard IR heeft. Het buitenland heeft dit al veel langer beschikbaar.

Dank voor je antwoord Berith. Misschien dat ik de strookbegrazing toch ook maar weer eens ga proberen .

tja, nu heb ik min of meer hetzelfde als jij, marja, onvrede, vandaag al vroeg op de wei met strookbegrazing plus nog een stukje waar ook nog wat stond, dacht, dan hebben ze de ruimte, nou die hebben ze dan ook genomen, jeetje, halve wei omgeploegd voor mijn gevoel,heb wel het eea hersteld ff snel met mijn voeten, pollen wat terug op de plek, maar ze hebben er echt een zooitje van gemaakt. dus ik ga toch maar weer proberen om ze wat korter op de wei te laten, zucht, het slechte weer zal ook wel geholpen hebben, maar goed, zo puzzelen we weer lekker verder.

Dat komt vast door het weer. Alle paarden hier zijn ook erg actief. Veel rennen spelen en gek doen met elkaar.
Heel mooi om te zien. Maar door de nattigheid ploegen ze wel ietsje meer om dan wanneer het droog zou zijn.
Maar ja wie verwacht dan ook zoooo veeeeeel water....zelfs mijn koppeltje wat eigenlijk altijd rustig is was aan de ren. Zo'n mooi gezicht rennen op het pad rondom.
Ze kunnen zich heerlijk uitleven op het lange rechte stuk. Jammer dat ik geen camera bij me had, het waren mooie beelden geweest.
maar ja te nat he?