Ook rust voor het pad?

Eerdaags zet ik de paarden op een binnenweitje waar nog gras staat. Dan worden de andere 2 binnenweitjes afgesloten en bemest. Nu denk ik eraan om ook het pad te bemesten en rust te gunnen in de hoop dat dat ook weer groener wordt. Het pad heeft zich overigens goed gehouden tot nu toe (vanaf augustus) het is geen blubberzooi geworden, maar wel vertrapt natuurlijk. Wat doen jullie met het pad? Ook rust gunnen of wordt dat het hele jaar door belopen?
groetjes Lucienne

Omdat wij twee PP's hebben (de ene gebruiken we 's winters, de anders 's zomers) hebben de paden vanzelf steeds een paar maanden achter elkaar rust. Maar als het aan mij lag zou ik daar zelf niet voor kiezen. Het probleem is nl. dat (vooral in de zomer) de paden, paddocks en rijbak van het niet gebruikte PP helemaal dichtgroeien met kniehoog onkruid (en een heel klein beetje gras). Het wordt een compleet oerwoud, hoe kaal de paden ook waren, het herstelvermogen van de natuur is ongelooflijk. Omdat de paden altijd heel veel belopen worden, komt er meestal meer onkruid dan gras terug als ze rust krijgen. En dat onkruid zet weer zaad, dan zich weer verspreidt (ook over de wei... ). Dus nee, ik ben er niet blij mee dat onze paden rust krijgen.
Ik bemest ze trouwens ook niet, omdat ik ze liever zo kaal mogelijk heb en hooi bijvoer. Dan kan ik nl. het beste bepalen hoeveel gras/hooi de paarden binnen krijgen (en dat is helaas al gauw te veel ).

Bij mij is het wel de bedoeling dat het pad kaal wordt en blijft. Het gaat mij om een extra stukje loopruimte, vertier. De voeding hou ik liever in de hand met hooi.

Hallo, hier heb ik ook een vraag over. Ik ben een pad aan het maken rond een weiland. Het wordt zo'n 400 meter lang. Nu vraag ik me af of ik de paarden daar nou het beste meteen op kan zetten zodat ze aan het lopen gaan en ondertussen het pad kaaleten of dat ik ze beter eerst een stuk van het pad kan laten eten en er steeds een stukje bij geven. Het nadeel daarvan is dat ze dus nog geen echt looppad hebben en niet veel zullen bewegen in het begin. Hoe hebben jullie dat gedaan?

Groet, ik zal me binnenkort wat uitgebreider voorstellen...

Ik heb in het begin ook het pad deel voor deel op laten eten, anders zouden ze ook veel te veel krijgen. Overigens heb ik ze nu toch op het pad gelaten, het pad geen rust gegeven. Het gras groeit hier maar mondjes maat

Anneke, wij komen dit steeds opnieuw tegen omdat we twee PP's hebben. Als de paarden een halfjaar op het winter-PP staan groeit het zomer-PP weer 'dicht' en andersom. Dus iedere keer staan de paden weer vol met gras en onkruid. Wij laten dan meestal de twee paarden die wel wat meer mogen hebben 'voor-eten'. Zij gaan dan dus al naar het andere PP om de paden weer kaal te eten. In het begin mogen ze dan niet voluit dag en nacht op de paden, maar bouwen we het op. We zetten niet steeds een stukje af omdat het pad dan doodloopt en ik dat nooit zo handig vindt met meer dan een paard erop (i.v.m. elkaar in het nauw drijven). Dus ik doe het door ze maar een beperkte tijd op de paden te laten en die daarna weer af te sluiten, totdat er nog zo weinig staat dat ze er wel dag en nacht op kunnen. En als de paden weer (bijna) kaal zijn, mag de rest van de kudde er ook weer bij.

Ja, zo ga ik het ook maar doen. In elk geval eerst een paar keer een paar uur per dag. Ben erg benieuwd hoe lang het duurt voordat het een beetje kaalgegeten is, het is zo'n grote afstand dat ik me nu haast niet voor kan stellen dat ze het kaal gaan krijgen. Maar nou ja, dat zal heus wel gebeuren neem ik aan...

Ik heb op dit moment een beetje het zelfd. Een deel van het pad is zo goed als kaal nu, op het andere deel staat nog flink gras. Ik laat ze nu pas na mijn werk op het gras gedeelte, dan mogen ze daar een paar uur eten en moeten ze weer terug naar het kale gedeelte. Als het grasgedeelte kaler is, krijgen ze ook over dat stuk continu beschikking.

Bij mij zijn alle paden nu steeds open, ik heb een paard dat geen gras mag, die staat dus niet op PP maar in een paddock/miniPP. De anderen krijgen Duites kuruidenhooi bijgevoerd en eten de korte grassprietjes nu en dan weg. Nooit meer hoog gras/onkruid dus op de paden. Het neiuwe padje dat ik wil maken (een dwarsverband) gaat tot het kaal genoeg is een uurtje per dag open. Daarna mogen ze het vertrappen en wordt het kaal. Soms gaat een padje een dag of twee dicht (als er hout gehakt wordt bv of een duikje weggehaald wordt), daarna staat er net weer zoveel gras dat het hun interesse wekt en ze het weg-eten. Het blijft fantastisch te zien hoe ze ronddolen.. op zoek naar lekkere hapjes. Ik behandel de stroken apart, sommige plekken krigen extra lava, andere extra kleimeneralen, zodat de vegetatie varieert. Om het echtere echt kans te geven op te komen, zal ik soms langere tijd een padje afsluiten. De hoekjes die ik maakte voor de bomen, en waar dus geen paarden in komen, groeien vol met diverse kruiden en grassen, en gebruik ik als 'snack' nu en dan voor een van de paarden of ezels.