Zand eten?

Ik kon nog niets vinden op dit forum hierover, maar zijn er bij jullie nog problemen met dat de paarden geregeld zand binnen krijgen of ook echt doelbewust zandhappen innemen? Het doelbewust zand innemen zien we hier niet meer gelukkig, was in het begin hier heel erg ineens... maar lijkt nu verholpen.
Echter hebben wij één gedeelte van de tracks, het grootste gedeelte om even een flink stuk te rennen, nog niet geheel zand. Dit is kaalgelopen weide eigenlijk, maar ik zie geen gras meer. Toch groeit er nog een en ander, omdat wij deze track niet continu open kunnen houden door het zand eten... Uiteraard knabbelen ze aan de kleine plantenrestanten die er nog staan of teruggroeien en komt er zo ook zand bij. Op de heuvel hebben we hetzelfde probleem overigens.

Verder zie ik ze nooit zand eten, maar bij bijna alle paarden vinden we zand terug in de mest en kost ons dit dus een hoop werk extra om in orde te krijgen. De veearts zegt dat ze dit probleem heel veel zien bij paarden op paddocks, maar ik hoor er niemand over verder?

Ik ben in elk geval blij als onze track geheel af is en dus witzand of verharding e.d. overal op de tracks. Ik denk er aan om de heuvel uit de track te halen en onderdeel van de weide te laten zijn door dit vervelende gedoe met zandeten.

Graag jullie ervaringen?!

Ik geef mijn paarden regelmatig een zandkuur (met psylliumzaad) om zandkoliek te voorkomen..
Hier staan ze ook op kortgegeten gras/zand, daar bestaat mijn paddock/track namelijk uit. En dat blijft ook zo; de twee paarden die ik heb zijn niet genoeg om het helemaal kapot te lopen dus er blijft toch altijd wel gras staan. Niet ideaal, maar alles afgraven en wit zand storten vind ik ook geen optie voor mijn situatie.

Ook bij ons staat er altijd wel wat te knabbelen langs de tracks en in de paddocks. Dit is altijd zo geweest en ik doe nooit iets om mijn paarden te behoeden voor zand in hun darmen. We hebben er ook nog nooit problemen mee gehad, zoals zandkoliek. Ik denk dat het vrij natuurlijk is dat paarden met knabbelen zand binnenkrijgen. Wilde paarden leven ook vaak in droge, dorre gebieden waar ook kale grond is en ze dus ongetwijfeld zand zullen binnenkrijgen. Ook in Jaime Jackon's boek staat ergens vermeld dat paarden in de natuur 'dirt' eten. Natuurlijk zijn er altijd paarden die hier extra gevoelig voor zijn (of die misschien ook meer zand eten dan andere paarden), maar ik ga ervan uit dat zand binnenkrijgen er een beetje bij hoort. Bij ons hebben de paarden zelfs één speciale plek, waar de grond heel donker is en een beetje kleiïg lijkt, waar ze alle zeven regelmatig komen likken en soms zelfs happen ervan eten. Ik denk dat ze daar iets bijzonders vinden, bv. bepaalde mineralen of zo.

ik ben jaren doodsbang geweest voor zandkoliek, dit omdat mijn toen 4 jarige (nu 14), zandkoliek heeft gehad en bijna 2 weken in de kliniek hiervoor heeft gestaan.
Maar de laatste jaren gebruik ik nauwelijks meer iets, ik heb psylium husk staan, maar geef het al tijden niet meer.
Ik heb me meer verdiept in de risico's en toen hij destijds zandkoliek kreeg, stond hij al de hele winter op een kale wei zonder bijvoer (wat ik niet wist, ik wist niet beter dan dat hij hooi bijgevoerd kreeg), hij stond toen met 2 andere ruinen die kort na hem ook ziek werden, ze hebben alle 3 in de kliniek gestaan.
We geven ze hier dagelijks stro, er is nagenoeg altijd ruwvoer aanwezig wat maakt dat de darmen het eventueel gegeten zand, hierdoor weer makkelijk eruit kunnen werken.

Ja dat klopt Joyce, het is inderdaad heel belangrijk dat paarden voldoende ruwvoer krijgen zodat het zand afgevoerd kan worden.
Dat advies kreeg ik destijds ook, nadat Atli 2 dagen in de kliniek had gestaan vanwege zandkoliek.

Dat is dan ook het fijne van mijn eigen PP en de paarden aan huis hebben: nu kan ik ze vaker op een dag een maaltijd aanbieden dan toen ze nog in pension stonden.

Dat is dan waarschijnlijk de reden dat onze paarden nergens last van hebben: we voeren het hele jaar door hooi (dus vezels) bij. Niet de hele dag door, maar in ieder geval minstens één keer per dag, naast de weidetijd die ze hebben. En we proberen ze ook zoveel mogelijk in een stuk wei te hebben waar het gras lang en uitgebloeid is (dus ook weer heel veel vezels). Al die vezels hebben natuurlijk in feite dezelfde werking als die psylliumvezels: ze 'slepen' als het ware het eventueel aanwezige zand mee de darmen uit. Volgens mij heeft een dierenarts het ook wel eens ongeveer zo aan me uitgelegd.
Dus: vezels, vezels, en nog eens vezels !

Hier krijgen ze twee keer per dag hooi, ook het hele jaar door. Zijn er vele uren mee zoet, maar als ze de track opgaan waar nog veenzand ligt en her en der wat probeert te groeien... krijgen ze alsnog veel zand mee. Heb soms het idee dat we de enigen zijn met dit probleem, erg frustrerend! In het begin echt meerdere malen zandkoliek gehad hierdoor. Nu enkel wat diarree of wat dunnere mest als ze teveel hebben gesnoept van dat gedeelte.