takken niet goed voor paarden?

Hmm nu weet ik het niet meer. Ik heb de afgelopen weken veel geleerd over het natuurlijk huisvesten en voeding en hoefonderhoud. En ikwas zo eens in het rond aan het lezen over tkken als voeding voor paarden. Dus welke takken wel en welke niet. En nu kwam ik deze site tegen
voervergelijk.nl/bezoekersvraag/132/takken-en-bladeren-voor-paarden
Dan gaat het vooral over het laatste weten ze nu niet beter of zit hier nu ook weer een kern van waarheid in?
Heb even de www ervoor weg gehaald om te kijken of ik de link nu wel kan versturen

(Hier even de complete link: http://www.voervergelijk.nl/bezoekersvraag/132/takken-en-bladeren-voor-paarden )

Ik heb even het laatste stukje info van die site gekopieerd:

Citaat :

Takken en bladeren van andere bomen en struiken, zoals de berk, wilg en druif zijn niet giftig. Ondanks dat is het af te raden om grote hoeveelheden aan een paard te geven. Takken en bladeren behoren niet tot het ‘normale’ dieet van een paard en kunnen daardoor soms toch problemen veroorzaken. Vooral takken bevatten bijvoorbeeld veel lignine, een niet-verteerbare vezel, die verstoppingen kan veroorzaken. Verder is van lang niet alle bestaande bomen en struiken onderzocht wat het effect is na opname door paarden. Voorzichtigheid is dus altijd geboden.

Ik vind het een beetje vreemd dat ze adviseren om geen grote hoeveelheden takken te geven en dat het niet tot het normale dieet van een paard zou behoren. Takken behoren juist wél tot hun normale dieet en zijn een prima leverancier van de broodnodige vezels, die paarden vaak veel te weinig krijgen in onze malse weides.
Al mijn zelfgefokte paarden zijn opgegroeid in natuurgebieden en we hebben ze vaak genoeg met de hele kudde aangetroffen tussen struiken en bomen, etend van de takken, bladeren en knoppen. En dat was echt niet door een gebrek aan gras of wat dan ook. Dat lijkt me het beste bewijs dat het wel degelijk tot hun dieet behoort.
Wij hebben onze paarden in de loop van de jaren verschillende soorten takken voorgeschoteld: wilgen, berken, dennen, sparren, en met mate soms een eikentak. Ook eikels eten ze bij ons (is ook moeilijk te voorkomen als langs je paddock een rij gigantische eiken staat). Ik let wel op; er was eens een jaar dat er zo gigantisch veel eikels vielen dat ik toen een strook heb afgezet (en daar uiteindelijk 6 volle kruiwagens eikels heb weggeruimd!). Maar als het voor mijn gevoel in balans blijft laat ik ze gewoon eikels eten en ik heb er ook nog nooit problemen van gezien bij onze paarden.

Verder is er zeer veel verschil van mening over welke bomen nou wel of niet giftig zijn. Ik heb bv. een boekje over voeding waar in staat dat je takken van de walnoot gerust kunt voeren, maar op de door jou genoemde site staat dat deze giftig zijn. Met berk en wilg zit je in ieder geval nooit fout en de paarden vinden het heerlijk! Lekker doen dus, zou ik zeggen .

Dat vond ik ook al raar. Ik wist overigens nooit dat paarden dat aten. Ik ben me nu nog maar net een maand aan het verdiepen in het natuurlijke. Heb nog niet zo langgeleden het licht gezien  
Wij hebben vier wilgen staan die in de winter weer geknot gaan worden, dus er is al een bestemming voor de takken

Paarden vinden wilgentakken echt heerlijk, en er zit ook nog een pijnstillende stof in, dus als een paard iets mankeert heeft-ie daar ook nog profijt van .

Heb ik nog even een vraagje. Bij de storm is er een beuk afgekapt. Nu vroeg ik me af of deze nou wel of niet giftig is. Bij de info staat dat ie niet giftig is een bij de giftige plantenlijst weer wel.

Ik heb zelf geen ervaring met beuken, en inderdaad spreken veel bronnen elkaar tegen over de giftigheid van planten en bomen; heel verwarrend vaak.

hahaha....als je net in deze nieuwe wereld stapt dan kom je nog wel meer van dit soort dingen tegen.
Dat kan het moeilijk maken in het sorteren van de info  

Als je paard nooit takken of bladeren eet zou ik heel voorzichtig beginnen met wilg. Dit is de minst harde hout soort zeg maar die paarden erg lekker vinden en je zo kan ontdekken hoe je paard dit eet. Bijv gulzig, of juist rustig knabbelt
Voorkeur heeft voor het blad of juist de bast. Plukt hij de bast er rustig van af of maakt hij er korte metten mee.

Zolang het allemaal rustig gaat zou ik mij niet direct druk maken over verstoppingen. Ga gewoon eens kijken wat er gebeurd.
Geef dan ook eens bijv een berken tak, er zijn er nu zat omgewaaid  en geef dan een tak waar veel kleine takjes aan zitten.
En kijk eens hoe hij dat op eet. Rustig kauwend of snel.

Bij overhaast zou ik weinig per keer geven totdat hij er aan gewent is en bij rustig kan je iets meer geven en zo opbouwen.
tot aan dagelijks toe als je dat zou willen.

Voor de rest ga ik geheel met Marja mee.
Ook hier eten ze allerlei takken en blaadjes. We maken er zelfs speciale wandelingen voor.
En vooral na een storm is het feest in het bos, heel veel lekkers op de grond te vinden.

Wat de walnoot betreft heb je de juglans regia die is o.k voor paarden maar de juglans nigra niet.
Dus kort weg de walnoot is giftig klopt niet helemaal  
Een hele fijne boom voor je in de tuin, het weert vliegen, geeft een open schaduw ideaal voor in de zomer, geeft lekkere noten die veel vitaminen/mineralen bevatten.

Wat de beuk betreft, mijn pony's vinden de beuk in het voorjaar lekker, naarmate het blad ouder wordt laten ze het links liggen.
En je ziet ze nu ook niet echt voorkeur hebben voor de beuk, in tegen deel op dit moment vinden ze de eik erg lekker. Vooral de gekleurde bladeren. Waarom??? Zou het niet weten...en ook hier zo af en toe geef ik eikels die ik onderweg verzameld heb.
Niet te veel maar ong een handje per pony eens in de week of zo.
Die verdeel ik over de track zodat ze wat leuks te doen hebben.

Dit doe ik trouwens ook met wortels, selderij, brandnetel, kleefrkuid, rozenbottels enz..enz...
al deze extra's verspreid ik over het pad. Dit geeft extra beweging en uitdagingen voor ze en blijven ze het leuk vinden om in de wei te staan.

Taxus en buxus is idd erg verstandig om niet te geven. Dit is erg giftig en klopt helemaal wat er geschreven staat.
Ze vallen niet met hapje dood neer, maar het is niet goed.

inge schreef:

Taxus en buxus is idd erg verstandig om niet te geven. Dit is erg giftig en klopt helemaal wat er geschreven staat.
Ze vallen niet met  hapje dood neer, maar het is niet goed.

Ik dacht dat vooral Taxus juist wel zo giftig is dat een paar gram (dus een hap) al dodelijk kan zijn?

dat dacht ik inderdaad ook.

hier hebben we echt wel een stuk of 6 walnoten langs en in de track staan. De paarden doen er helemaal niets mee. Ze eten eigenlijk alleen de wilgentakken. De rest van de planten bomen en blaadjes (of noten) doen ze niks mee.

nee een hapje is echt niet dodelijk, dat zijn broodjes aap verhalen.
Ik schrijf toch ook een hapje, geen hele tak?
Ze worden er soms wel wat naar van, maar ook dat is niet altijd het geval.

ohh mazelaar....heerlijk verse walnoten...jammie

ff zijsprongetje.
hier een walnoten boom in de tuin, waar we heel blij mee zijn, met name in de zomer is het een heerlijk terras!

afijn, de honden eten heel graag de noten, er word gezegd dat dit slecht is, nu hebben we op dit moment een aannemer in het huis, wat maakt dat overdag onze honden buiten zitten, en ja, deze boom staat ook buiten  , de honden eten er graag van en wij hebben er in de avond dikke lol van NOT, het slaat op hun darmen, inmiddels zijn na de storm, nagenoeg alle noten eraf. en de meeste geraapt, ook nog door ons.

bij de honden geeft het hier duidelijk darmproblemen....

Ja noten zijn idd wel goed voor woefjes met mate  Waarschijnlijk eten ze er toch te veel van en gaat het fout.
Als wij er te veel van eten gaat het ook niet goed. Maar de vraag is wat is te veel? Bij de 1 is dit na twee nootjes bij de ander na 4 en weer een ander kan er wel 10 op.
Het is dus best wel lastig.

Hier heb ik er eentje die rooft de restjes mais weg van het land. Ze kan niet tegen granen en krijgt daar jeuk van.
Maar ja....zie haar maar eens weg te houden van een groot stuk land bezaaid met restjes maiskolf.
Dus ja....dat betekend jeuk of ik moet haar vast leggen of continue waarschuwen van niet doen  .
Dus ik neem het risico en laat haar 1 kolfje snaaien en daarna blijven opletten.  

Weer in topic al is het een andere viervoeter. Als ik bij de pony's nieuwe wilgen takken leg dan knaagt zij ook mee op de dikke stukken.
Best wel grappig om te zien. kopie gedrag???

Een kant van onze wei grenst aan een soort bos, en na de storm van deze week hebben mijn pony's daar weer een hoop lol van . Ik voer nu 's avonds een net hooi en vaak zijn ze dan nog zo druk met blaadjes en takjes zoeken, dat ze niet bepaald haast hebben om naar de hooibak te komen...

I.v.m. atypische myopathie ben ik wel altijd alert op esdoornblad. Langs een andere kant van de wei staan namelijk esdoornstruiken, maar gelukkig bleken dat veldesdoorns te zijn (als ik het goed heb wordt vooral de 'gewone esdoorn' met AM in verband gebracht). Ik durf echter niet met zekerheid te zeggen dat er geen gewone esdoorn in het bos naast de wei staat. Als dat wel zo is, kan ik niet voorkomen dat ze daar bladeren of zaden van binnenkrijgen. Hier in Zeeland en vlak bij de kust waait het blad bij storm bijna tot de andere kant van de wei. Een stuk afzetten en het blad opruimen is dus geen optie.

Bij mij lijkt trouwens vooral Dibble dol te zijn op takjes en blad, Thyler zie ik vaker gewoon gras eten. Sowieso hebben ze hun eigen voorkeuren. Begin van de week had ik een grote distel in de wei gegooid, en toen bleek ook dat Dibble veel handiger was in het eten daarvan dan Thyler. Dibble is in Schotland opgegroeid, en heeft er waarschijnlijk ook meer ervaring mee:

Wij hebben hier meerdere grote esdoorns staan. Er staan er in de natte wei zelfs drie enorme, die zijn wel tientallen jaren oud denk ik. Op dit stuk komen de paarden niet, misschien als het in de zomer erg droog is dat ze er af en toe komen, dan zijn ergeen blaadjes en zaden die vallen in het najaar dus de bomen blijven de hele winter en voorjaar wat mij betreft een risico.
Ze zijn gemakkelijk herkenbaar, door hun blad (het logo van canada) en de 'helicoptertjes' dat zijn de zaden. Beide zijn giftig volgens mij.
Deze bomen staan ook in de voorste wei, waar de paarden dus alleen in de zomer komen. Gelukkig zijn dit toevalligerwijs ook de stukken die maar zo'n 6 maanden per jaar te gebruiken zijn, omdat ze verder veel te nat zijn. Bij de winter/achterwei staat 1 esdoorn in de tuin van de buren, maar er staat zoveel gras op die wei dat het risico dat ze van de blaadjes eten minimaal is.
De vorige huurders van het stuk lieten overigens hun paarden gewoon wel overal lopen ook in najaar/winter (de eigenaar beklaagde zich, toen wij kwamen, dat werkelijk ALLES helemaal zwart gelopen was, en vroeg ons de paarden iets te beperken zodat er wat groen overblijft, wel zo leuk voor het uitzicht) en die paarden zijn er nooit ziek van geworden, maar ik neem het risico niet.

Wieteke schreef:

Een kant van onze wei grenst aan een soort bos, en na de storm van deze week hebben mijn pony's daar weer een hoop lol van .

Hier hetzelfde , er zijn tijdens de storm heel veel takken en twijgjes van onze wilgen afgebroken en die liggen nu overal verspreid in het pad en de wei, dus prima om bezig te blijven en lekker te bewegen!

Grappig hè, dat paarden zo weinig moeite hebben met het eten van distels. Afgelopen zomer hebben onze paarden met de strookbegrazing in de wei ook gewoon alle distels mee opgegeten. Ongelooflijk dat ze al die prikkers in hun mond geen probleem vinden.
Deze week (sinds mijn paarden weer in het PP aan huis staan) zijn de paarden begonnen aan de flinke bossen brandnetels die op verschillende plekken staan; vooral langs de bak en op de heuvel. Blijkbaar is de 'brand' er nu grotendeels uit. Ik hoorde ook al van iemand anders dat haar paard nu ineens alle brandnetels aan het opeten was. Grappig .

Marja schreef:

Blijkbaar is de 'brand' er nu grotendeels uit. Ik hoorde ook al van iemand anders dat haar paard nu ineens alle brandnetels aan het opeten was. Grappig .

Oh, hopelijk gaan die van mij dan ook de brandnetels eten! Ik was eigenlijk net van plan ze dit weekend weer uit te trekken.

Wieteke schreef:

Oh, hopelijk gaan die van mij dan ook de brandnetels eten! Ik was eigenlijk net van plan ze dit weekend weer uit te trekken.

Als je dat doet en ze laat liggen, eten paarden ze meestal sowieso op, dus dat is ook een mogelijkheid .

Misschien gaat de "brand" uit brandnetels als er een keer de vorst overheen geweest is?

Nou mijn paarden eten de brandnetels niet zolang ze nog met wortel en al in de grond zitten hoor! Ik moet ze afknippen, een aantal uren laten liggen en dán pas willen ze het eten. Dus ik loop elke dag met een schaar in het rond om brandnetels te verzamelen voor ze.
Overiges vinden de konijnen ze ook heerlijk!

Ik moet eerlijk bekennen dat ik me daar allemaal weinig zorgen over maak... gedeeltelijk omdat ik al die bomen niet uit mekaar ken, anderzijds omdat ik vermoed dat een paard zo ongeveer wel zal weten wat goed voor hem is. In de natuur moet dat toch ook uit hen zelf komen? Of is dat anders de 'natuurlijke selectie' : jij dommie hebt een verkeerde tak gegeten dus moet je maar dood?

Er staan alleszins walnoten in hun weide, appelbomen ook trouwens (zou ook niet mogen omwille van teveel suiker), eiken, acacia en nog een heleboel andere.
Ze lopen er rustig in en tussen...

http://nieuws.vtm.be/binnenland/66333-paarden-sterven-door-bladeren-wei?ref=Facebook

Toch blijkbaar een aantal paarden die hierdoor sterven.

Op het einde zeggen ze: dierenartsen raden aan de paarden 's avonds op stal te zetten en bij te voederen zo hoeven ze overdag niet op zoek naar eten...

Ik zou dan eerder zeggen: zorg dat er altijd extra hooi aanwezig is zodat de paarden dag en nacht daarvan kunnen eten ipv te moeten gaan zoeken naar afgevallen bladeren om hun buik te vullen ?
 

het verhaal van paarden weten zelf wel wat goed voor ze is gaat niet meer op. Tenminste op de manier waarop wij ze houden.
Wij laten veulen bij moeder lopen tot ong 4 maanden. Ze eten dan net aan een beetje gras. Pas dan beginnen ze te ontdekken dat er meer eetbaars is maar krijgen de kans niet om dat te leren omdat ze weg worden gehaald.
Daarbij krijgen ze in onze weides weinig variatie dan enkel gras. Dus wederom geen kansen om iets te leren van moeders.
Ook de grassoorten en kruiden hebben weinig variatie in de wei dus wederom geen ontdekkings mogelijkheden.

Pas als je paarden lang bij moeders mogen blijven dus minimaal 9 maanden dan hebben ze een kans om dingen bij te leren indien de eigenaar ook de kans geeft dit te ontdekken. Dus op voedseltocht in het bos met moeders er naast.
Of in de wei allerlei nieuwe dingen geven. Dan maak je het nog een beetje natuurlijk.

Paarden die in soort van beperkte vrijheid leven zoals bijv. de Dartmoor pony's in engeland, om maar even een nu regelmatig in het nieuws zijnd soortje te noemen. Die leven in kleine familie groepen voor langere periodes. In de moors heb je redelijke keuzes in kruiden, grassen, bomen, struiken enz. Zij leren dus spelenderwijs wat zij in DIE omgeving wel en niet kunnen eten. Dat leren zij van moeders die dat weer van hun moeders hebben geleerd en zo wordt het over gedragen en is de kans kleiner dat het fout gaat.

In onze manier van paarden houden zou ik er niet vanuit gaan dat zij weten wat wel en niet goed is.
En of zij nu een schimmeltje/stofje kunnen ontdekken die in bepaalde periodes van het jaar vervelend kunnen zijn....hmmmm.....kweet niet....

Toevallig deze week op het Paard Natuurlijk-forum nog een berichtje van Muriël (hier volgens mij ook actief) over vergiftiging bij paarden in een groot natuurgebied: http://www.paardnatuurlijk.nl/index_js.htm?http://www.paardnatuurlijk.nl/fcgi/pnforum.fcgi?s=262200-13-17940#msg262200

Ja die van ons lopen overdag in de wei, meer dan genoeg aanbod van gras. 's nachts lopen ze in de paddock met inloopstal en het 'bos' is ook open. Daar loopt een soort track en we hangen de hooinetten daar in de bomen. momenteel krijgen ze 6 plakken met zijn 2en en nog 3 plakken stro. In de ochtend zitten er meestal nog wat restjes in en/of staan ze nog wat te eten. Dus dan hebben ze genoeg hooi, en hoeven ze inderdaad geen blaadjes te eten. of takken. of noten. Doen ze ook niet, we zitten op vette klei en alles wat valt is gelijk 'vies'. Ik ben dus ook niet heel bang voor vergiftiging daardoor. Wel heb ik dus het stuk met de grote esdoorns afgezet.

Wieteke dank voor de link.
Heb het vluchtig doorgelezen en ook daar komen ze met een vergelijkbare opmerking die ik al gaf.
Dat "onze" paarden te weinig kennis mee krijgen van moeders om goed en fout te herkennen. Te weinig keuzes kunnen maken in de weides waarin ze staan om het ook echt te leren.

Ik blijf er daarom nog steeds bij van zorg dat je zelf op de hoogte bent van giftig en niet giftig. Bij twijfel zorgen dat er geen toegang is op die plek totdat je meer weet. Onze paarden zoals wij ze houden kunnen zoals je in diverse andere verhalen kunt lezen toch niet meer de juiste keuzes maken. Wij mogen er niet meer op vertrouwen dat het goed gaat. Daar ben ik al jaren van overtuigd.