Wel of niet bemesten, en waarmee dan?

Nou, mijn leven als boerin is begonnen nu ik eindelijk mijn paarden aan huis heb! Ik mag me eindelijk gaan bezighouden met het onderhoud van mijn eigen land.

Vandaag zag ik dat er bij de buren paardenmest over het weiland was uitgereden. En ik dacht: oh ja, bemesten, moet ik dat ook niet doen? Ik ben van plan de mest van de paarden te composteren en die uit te rijden over het land. Maar ja, dat zal dan volgend jaar voor het eerst zijn (en ik vraag me ook af of die 2 paarden wel genoeg produceren om mijn hele wei mee te voorzien??? De wei is zo'n 6000 m2).

Is het erg onverstandig om dit jaar niet te bemesten en eerst maar eens te zien wat er zo vanzelf gebeurd met mijn wei? Of loop ik dan wel een erg groot risico dat er niks wil groeien en dat ik halverwege het seizoen al hooi moet gaan voeren? En als ik dan toch maar beter wel kan bemesten, waarmee dan? Geen kunstmest in elk geval, en geen varkensmest. Koeienmest dan maar? Of ergens anders paardenmest vandaan zien te halen?
Kalk erop, dat is toch sowieso goed, of niet?

Ik zit op zandgrond en heb geen idee hoe het de voorgaande jaren bemest is. Het enige wat ik weet is dat hier in elk geval de laatste paar jaren paarden hebben gelopen...

Zijn er hier deskundologen die hier iets zinnigs over kunnen adviseren?

Zandgrond is vaak kalkarm, dus dat is sowieso 1x in de drie jaar wel verstandig. Ik heb vorig jaar voor het eerst schelpenkalk gebruikt, daarvoor 'landbouwkalk'. Het kan geen kwaad om eerst eens een jaartje aan te kijken, het feit dat er voor jou ook paardenmensen hebben gewoond, wil bepaald niet zeggen dat ze het land goed onderhouden hebben. Kunst mest zou ik inderdaad zeker niet doen, is voor paarden veel te heftig, en voor het bodemleven ook niet bepaald goed. Drijfmest heb ik wel een paar jaar gebruikt, maar dan qua hoeveelheid de helft van wat er op productiegras gaat. Ben ik nu ook mee gestopt, wil mijn land 'biologischer' beheren. Op de site van Bio-ron kun je heel veel informatie vinden. Een bodemonderzoek om te kijken hoe de beginsituatie nu is, is ook handig. Kan je meteen gericht gaan bemesten/bekalken etc. Als je dat snel doet, ben je nog mooi op tijd om in het voorjaar te starten met het e.e.a.
Ik ga nu voor het eerst alleen mijn eigen gecomposteerde paardenmest opbrengen, en SEA-90 voor de mineralenhuishouding (kwam uit bodemonderzoek dat ik vorig jaar heb laten doen). Is een compromis, het eigenlijke advies werd me veel te duur. Misschien nog wel kijken of ik nog wat ruige koeienstalmest kan krijgen.
Dit is wel een onderwerp waar heel veel in de leren valt, en afhankelijk van je portemonnaie zijn er veel verschillende toepassingen. Succes met uitzoeken.

Ja, er komt heel wat op je af als je eenmaal 'boerin' bent !

Toen wij hier net woonden hebben we de wei het eerste jaar helemaal niet bemest. We dachten dat dat niet nodig zou zijn, maar daar zijn we gauw van teruggekomen, want de grasopbrengst was wel héél karig dat eerste jaar (wij zitten ook op schrale zandgrond). De eerste jaren hebben we nog wat geëxperimenteerd met kunstmest, maar dat gebruiken we al jaren niet meer. Jeukgevoelige paarden kunnen daar trouwens ook eczeemklachten van krijgen!
Tegenwoordig laten we meestal injecteren (soms ook wel eens een jaartje niet), maar dan met de helft van de hoeveelheid die gebruikelijk is. Ook vragen we altijd om rundermest, want voor varkensmest kunnen paarden ook gevoelig zijn (kunnen bv. ook weer jeukklachten door ontstaan).
Verder rijden we ieder voorjaar met onze eigen mestspreider de gecomposteerde paardenmest uit over de wei (m.b.t. een loonwerker met loader, die de mest op de spreider laadt). We hebben altijd twee mesthopen, een oude en een 'gebruikshoop'. Ieder jaar gaat de oude hoop over de wei; die heeft dan minstens een jaar gecomposteerd en is dan mooi korrelig. Vervolgens wordt de gebruikshoop gebombardeerd tot oude hoop en beginnen we weer een nieuwe gebruikshoop naast de oude (die dan weer een jaar blijft liggen).

We laten eens in de 2 à 3 jaar kalk strooien. Volgens de loonwerker heeft vaker geen zin, omdat kalk heel langzaam wordt opgenomen.

Deze pagina van mijn site heb je vast ook al gelezen?

Dank jullie wel voor de reacties!
Ik heb de site gelezen (Marja) en ook Bio-Ron is mij bekend.
Het is echter zóveel informatie, dat ik even niet weet waar te beginnen...
Even zo wat reacties van mijn kant:

Een bodemonderzoek dat klinkt wel nuttig, maar ik wil mijn wei graag biologisch gaan beheren. Dus ik zit dan niet op een advies te wachten dat bestaat uit: bemesten met kunstmest soort X of Y. Zijn er ook bodemonderzoekbedrijven die je een biologisch advies geven? En wat kost zo'n onderzoek?

Veernr 1, wat is het verschil tussen schelpenkalk en landbouwkalk? Merk je ook iets aan je gras, als je kalk gestrooid hebt? Gaat het er harder van groeien (stomme vraag misschien)??? Of wat is dan precies het effect van het minder zuur worden van je grond?
Ik begrijp dat het dus wel zinnig is om een onderzoek te laten doen, want ik heb dus geen flauw idee of er hier wel eens kalk gestrooid is, en zo ja, wanneer dan voor het laatst...

Volgens de site van Bioron is drijfmest (ook van koeien) geen goede optie voor een biololgisch beheerde wei, omdat het de vorming van humus niet stimuleert. Dus dat lijkt me dan toch ook niet zo'n goed plan???

Mijn paarden zijn trouwens op hun oude plek gewend aan gras dat minstens 3 keer per jaar geinjecteerd werd met varkensmest, dus ze gaan er hier allicht op vooruit want varkensmest, dat komt er hier dus zéker niet.

Er zitten hier trouwens superveel kiezelstenen in de grond. Ik weet niet of dat nog enige betekenis heeft?

Zo, dat waren weer even wat hersenspinsels!
Wel een een boeiend onderwerp dit.

grappig, toevallig hebben wij afgelopen woensdag, bodemmonster genomen en naar de loonwerker gebracht voor onderzoek.
Kalk hebben we een paar jaar terug gedaan, koeiendrijfmest kunnen we ook aan komen, en eigen mest (van de paarden dan he ) hebben we nu 1 keer gedaan.
hier word het doorgezaait over ongeveer een maandje, en we wachten even de uitslag af van het onderzoek, ben benieuwd wat er uitkomt.
De opbrengst was afgelopen jaar behoorlijk triest, hopelijk komende zomer een betere weide.

Natural Horsetrainer schreef:

Het is echter zóveel informatie, dat ik even niet weet waar te beginnen...

Oooh, ik ken dat gevoel maar al te goed! Zeker als je net je eigen stuk grond hebt duizelt al die informatie je omdat je het graag allemaal zo goed mogelijk wilt aanpakken. Ik ben in principe ook voor zoveel mogelijk biologisch, maar met nadruk zoveel als mogelijk want het moet wel werkbaar blijven qua investering van tijd en geld en bovendien moeten investering en uitkomst ook met elkaar in balans blijven. 100% Biologisch is m.i. op een relatief klein stuk grond dan ook niet praktisch en ook niet haalbaar. Als je 20 of 30 ha grond zou hebben en slechts een paar paarden, dan kun je het je bv. veroorloven dat een bepaald gedeelte van je perceel overwoekerd is door onkruid of dat het gras hier en daar nauwelijks groeit, omdat er nog genoeg grond voor de paarden overblijft om te kunnen grazen. Maar als je 0,5 of 1 ha hebt met enkele paarden erop kun je je dat niet veroorloven. Ook is het dan vaak niet te doen om onkruid dat massaal aanwezig is handmatig te verwijderen. Dan gaat er in bepaalde gevallen bij ons toch echt onkruidbestrijdingsmiddel overheen, hoezeer me dat ook tegenstaat. Zo hadden we een paar jaar geleden een enorme overlast aan klaver, terwijl dat niet in het graszaadmengsel zat waarmee de wei was ingezaaid. Als het volgens de natuur 'past' komt het er toch in, of je wilt of niet. Het was een soort 'reuzenklaver', bijna 0,5 m hoog! Dat zag er op een bepaald moment zo uit:





We zijn (met ons biologisch idealisme in het achterhoofd) wekenlang met de bosmaaier en zeis in de weer geweest om alles af te maaien vóór de bloei, maar het was allemaal tevergeefs, want de klaver bleef terugkomen. Tja sorry, maar dan gaat op een bepaald moment de spuit met bestrijdingsmiddel erover, want klaver is voor paarden veel te eiwitrijk en een van onze merries had er al twee jaar achtereen uierontsteking van gekregen.
Het afgelopen jaar hebben we op ons perceel achter het bos juist weer een overmaat aan boterbloemen, die het gras massaal beginnen te verdringen. Bij onkruid zoals klaver wordt er nogal eens gezegd dat je goed moet bemesten, zodat het gras sneller groeit dan de klaver en de klaver dan bij gebrek aan licht het loodje legt. Maar ja, met alleen gebruik van gecomposteerde paardenmest groeit het gras echt niet hard genoeg om dat te bewerkstelligen.
Om even aan te geven dat idealisme leuk is, maar het moet ook nog uitvoerbaar zijn. Ik denk dat een relatief klein stukje grond in principe al onnatuurlijk is om als leefgebied voor paarden te fungeren, dus dan zullen we een balans moeten vinden tussen wat kan en wat moet, onder het motto: 'als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan' .
Een voordeel is dat ik inmiddels héél wat soorten onkruid bij naam weet, omdat ik altijd op internet opzoek wat ik nu weer in de wei heb gevonden .

De vraag wat 'biologisch' is, is op zich ook wel interessant. Schelpenkalk, gesteentemeel e.d. worden beschouwd als biologische bemesting, maar als ze van nature in die betreffende grond niet aanwezig zijn, in hoeverre is het dan biologisch? Alleen maar omdat het stoffen zijn die uit de natuur komen? Dat kun je ver doorvoeren, want uiteindelijk komt tenslotte alles uit de natuur, waar zouden we stoffen anders vandaan moeten halen?

Voor mij is 'balans' een beter uitgangspunt gebleken dan '100% biologisch'. Als je met enorm veel tijds- en geldinvestering je land 100% biologisch zou onderhouden, maar je gaat zelf gebukt onder de zorgen, de financiële last en het fysieke werk, dan blijft er geen tijd, geld en energie meer over om van je hobby te kunnen genieten en span je uiteindelijk het paard achter de wagen.

Je zal zien dat het zich vanzelf zal uitkristalliseren hoe jij in jouw specifieke situatie het beste met jouw land kan omgaan. In mijn geval is daar de vorm uit ontstaan waarin ik:
- wel laat injecteren, maar alleen met rundermest en de halve hoeveelheid (en soms een jaartje niet),
- bemest met de gecomposteerde paardenmest van onze eigen paarden
- eens in de twee à drie jaar kalk laat strooien
- zoveel mogelijk het onkruid handmatig verwijder, maar als dit niet te doen is,
- af en toe, zo plaatselijk mogelijk, ook bestrijdingsmiddelen gebruik.

Citaat :

Een bodemonderzoek dat klinkt wel nuttig, maar ik wil mijn wei graag biologisch gaan beheren. Dus ik zit dan niet op een advies te wachten dat bestaat uit: bemesten met kunstmest soort X of Y. Zijn er ook bodemonderzoekbedrijven die je een biologisch advies geven? En wat kost zo'n onderzoek?

Dit is een adres dat ik ooit heb bewaard: www.gaiabodem.nl, waar je bodemmonsters naartoe kunt sturen voor onderzoek. Ze adviseren o.a. op gebied van biologische landbouw. Kosten staan ook op hun site en vallen redelijk mee vind ik.

Citaat :

wat is het verschil tussen schelpenkalk en landbouwkalk? Merk je ook iets aan je gras, als je kalk gestrooid hebt? Gaat het er harder van groeien (stomme vraag misschien)??? Of wat is dan precies het effect van het minder zuur worden van je grond?

Schelpenkalk is een organisch veel 'completere' kalksoort omdat het bestaat uit de complete schelp, die gemalen of gebroken is. Deze kalk komt veel geleidelijker vrij dan de 'gewone' landbouwkalk. Hier is een interessant stukje van de site van Agriton (sowieso misschien wel een interessante site voor je?).
Onze loonwerker heeft ons ooit verteld dat je kalk bij voorkeur moet (laten) strooien als het gras kort is en bij droog weer. De kalk kan door het korte gras dan het beste de bodem bereiken en blijft niet aan natte grashalmen plakken. Gras kan ook niet zo goed tegen kalk, dus als kalk er te lang aan zou plakken wordt het gras er behoorlijk door aangetast. Je ziet het gras ook vaak even wat slapper worden als er net kalk overheen is gegaan. Of dit ook zo is bij schelpenkalk weet ik eigenlijk niet, ik heb het nu over de gebruikelijke landbouwkalk in (fijne) poedervorm (stuift enorm, dus bij winderig weer kan het ook niet gestrooid worden!).

En nog een stuk van Agriton:

Hoe komt het nu eigenlijk, dat planten niet willen groeien als de pH niet geschikt is? Het antwoord heeft alles te maken met de voeding van de plant.

Zoals we al zagen bepaalt de pH voor een groot deel hoe de voedingselementen die in de grond zitten zich zullen gedragen. Bij een bepaalde zuurgraad vormen sommige elementen andere verbindingen, die niet opneembaar zijn voor de plantenwortels.
De elementen zitten dus nog wel in de grond, maar zijn niet meer beschikbaar voor de planten. Dat leidt dan tot gebrekverschijnselen, die het eerst tot uiting komen bij die elementen waar de planten het minst van nodig hebben. Een voorbeeld: bloemkolen geteeld op te zure grond, vanaf pH lager dan 6, hebben vaak last van molybdeengebrek en krijgen dan draaihartigheid: de jongste blaadjes zijn gedraaid en gebobbeld en er vormt zich geen bloem. Hoewel de plant dus slechts zeer weinig molybdeen nodig heeft en er voldoende van dat element in de grond zit, lijdt de plant gebrek.
Een overzicht van de meest voorkomende problemen:

bij te lage pH

gebrek aan fosfor (P), wat de jeugdgroei remt.
gebrek aan magnesium (Mg).
gebrek aan molybdeen (Mo), vooral in potgrond.
overmaat aan mangaan (Mn), aluminium (Al), ijzer (Fe), waardoor vergiftiging van de plant door te grote opname van deze elementen mogelijk is.
meer uitspoeling van kalium (K) en magnesium (Mg).
op kleigrond veroorzaakt het lage calciumgehalte een slechte struktuur.
algemene remming van het bodemleven.
N.B. De gewassen ondervinden minder schade van een te lage pH, naarmate het humusgehalte hoger is.

bij te hoge pH

alle gebreksziekten mogelijk: ijzer (Fe), mangaan (Mn), borium (, koper (Cu), zink (Zn).
de afbraak van organische stof neemt sterk toe, ook de humus wordt dan in versneld tempo afgebroken; vooral in zandgrond doet dit zich voor.

(N.B.: de zuurgraad wordt aangeduid door de pH-graad, maar denk erom dat hoe lager de pH is, hoe zuurder de grond, en hoe hoger de pH, hoe basischer de grond. Ze zouden dus beter kunnen zeggen dat de pH-waarde de 'base-graad' aanduidt i.p.v. de zuurgraad. 't Is maar dat je het weet .)

Citaat :

Volgens de site van Bioron is drijfmest (ook van koeien) geen goede optie voor een biololgisch beheerde wei, omdat het de vorming van humus niet stimuleert. Dus dat lijkt me dan toch ook niet zo'n goed plan???

Zoals ik hierboven al schreef, is het dus ook een kwestie van de balans vinden: wil je een wei waar bijna niets groeit of wil je een compromis sluiten, waardoor zowel jij als je paarden tevreden blijven? Ik denk dat ik dat compromis heb gevonden in een combinatie van het beperkt gebruiken van vloeibare (geïnjecteerde) mest én gecomposteerde paardenmest, die wél structuur in de bodem brengt en dus bijdraagt aan een goede humuslaag.

Citaat :

Er zitten hier trouwens superveel kiezelstenen in de grond. Ik weet niet of dat nog enige betekenis heeft?

Bedoel je betekenis in die zin dat je eraan af kunt lezen hoe het met bepaalde stoffen in de bodem is? Ik zou het eerlijk gezegd niet weten. Ik weet alleen dat het heel lastig kan zijn als je palen wilt zetten en er zit van alles in de bodem qua puin, stenen e.d. .

Natural Horsetrainer schreef:

Een bodemonderzoek dat klinkt wel nuttig, maar ik wil mijn wei graag biologisch gaan beheren. Dus ik zit dan niet op een advies te wachten dat bestaat uit: bemesten met kunstmest soort X of Y. Zijn er ook bodemonderzoekbedrijven die je een biologisch advies geven? En wat kost zo'n onderzoek?

Ik heb een redelijk uitgebreid (dus ook duur) bodemonderzoek laten doen door het bedrijf dat ook op de site van Bio-ron staat. Het 'mestadvies' dat eruit rolde, was geheel gebaseerd op compost met de benodigde minerale toevoegingen die in mijn situatie van toepassing zijn. Zou bij mij neerkomen op ruim E 4.000,-, vooral omdat het uit brabant moest komen en enorm veel transportkosten met zich meebracht. Heb ik dus niet gedaan, wil wel mijn best doen met biologisch beheer, maar om voor 10.000 gulden 'stront' te strooien, dat ging me iets te ver. Maar die medewerker van het onderzoeksbureau heeft heel fijn meegedacht in andere financieel aantrekkelijker varianten, ben uiteindelijk op lokale compost en een 'algemene' mineralenmengsel (SEA-90) van dat bedrijf uitgekomen. Die lokale compost doe ik alleen niet meer, zat veel te veel 'restafval' tussen, heb zelfs op het punt gestaan om daarom mijn wei helemaal om te laten ploegen en opnieuw in te laten zaaien. Ga nu maar voor de eigen paardemest, en evt. nog wat ruige koeienstalmest. Ben er dus ook nog niet helemaal uit wat nou de beste optie is, kwestie van uitproberen, je neus stoten en weer wat anders proberen. Ach ja, alles voor de paardjes, hè. Doel is vooral humusverbetering en een zo gezond mogelijke voedingsbodem voor het gras en dus voor de paardjes (eczemer en gevoelig voor hoefbevangenheid).
Wees niet bang om je inzichten in de loop van de tijd weer bij te stellen, idealen zijn mooi, maar zoals Marja zegt: soms moet het maar zoals het kan (fysiek en financieel).

En verschil schelpenkalk met landbouwkalk: schelpenkalk lost langzamer op, wordt dus geleidelijker vrijgegeven aan de bodem, stoft ook niet zo. Maar ook ik heb het afgelopen jaar pas voor het eerst schelpenkalk gebruikt, daarvoor altijd landbouwkalk (toen wist ik ook nog niet van schelpenkalk). Had ik al 2 kuub laten komen, bleek daarna uit mijn bodemonderzoek dat de kalkgehaltes prima waren. Nou ja, laatste keer was 3 jaar geleden, dus ik had nu al 1 kuub uitgereden, de andere laat ik nu maar staan voor over 3 jaar. Beetje dure grap, maar ja.

En veel kiezels, geen idee waar dat op duidt, hier hebben we veel zwerfkeien/keitjes en vuursteen uit de ijstijd. Bleek vooral toen we de bak lieten aanleggen, kwamen een paar joekels van zwerfkeien naar boven.

Dank jullie wel voor de uitgebreide reacties!

Om met het laatste te beginnen: ik dacht dat veel kiezels/gesteente in de grond erop wijst dat de grond arm aan voedingsstoffen is, maar ik weet het niet zeker. Het zorgt in elk geval voor een betere doorlaatbaarheid van de bodem dus dat lijkt me wel gunstig.

Verder is het natuurlijk wel zo wat jullie zeggen: idealen zijn mooi, maar het moet wel haalbaar zijn.
Geen idee of mijn idealen hier haalbaar gaan zijn. ;-)
Ik kan ook niet goed inschatten hoeveel gras ik voor mijn 2 paarden nodig heb. Het valt me in elk geval al op dat ze véél minder hooi eten dan ik had gedacht. Er staat ook nog wel wat gras natuurlijk, kennelijk vullen ze daar hun buik meer mee dan ik denk. Dus dan eten ze van de zomer misschien ook wel niet zo gek veel gras, waardoor het minder erg is als mijn land een jaartje wat minder opbrengt...??? Ze komen uit een kudde van 5 en op hun oude plek kon ik redelijk inschatten wat de groep nodig had, maar nu vind ik dat nog best lastig... En dan heb ik ook nog eens een merrie die snel te dik is, en een ruin die snel te mager is. Oké, maar ik dwaal af...

Ik voel er toch wel voor om dit jaar maar eens niks te doen en te kijken wat er zo vanzelf groeit. En dan kan ik volgend jaar in elk geval mijn eigen mest erover gooien. En mssn eens een onderzoek laten doen, 55 euro is nog goed te doen.
Maar vervolgens voor 4000 euro bemesten??? Dat is wel héél erg duur! Hoe groot is jouw weiland Veernr1?
En wat bedoel je met ruige koeienmest, is dat wat anders dan koeienmest die geinjecteerd wordt?
En wat kost het jullie, om koemest op je land aan te laten brengen?

Door Veronique's antwoord schieten me ineens ook nog een paar dingen te binnen.
We hebben in 2000 (toen zaten we hier 2 jaar) één keer compost laten bezorgen van snoeiafval uit plantsoenen (vergane takjes e.d.), dat was toen 70 m³ voor f 150,-- dus de prijs viel mee. Maar... toen we het hadden verspreid zagen we pas dat het helemaal vol zat met snoeppapiertjes, kroonkurken, flessendoppen, stukjes glas, plastic, metaal etc. etc. Dat was echt een ramp, ik heb weken met een plastic tas door de wei gelopen om alle rotzooi eruit te halen....
Ook hebben we in 2000 schelpenkalk, thomasslakkenmeel en basaltmeel (valt allemaal onder biologische meststoffen) gestrooid (jaja, we waren toen nog erg biologisch ingesteld ). Hartstikke duur, en we zagen er eerlijk gezegd geen enkel positief resultaat van.

Bij ons kost het trouwens helemaal niets om rundermest (of varkensmest, maakt niet uit) te laten injecteren. De boeren betalen de loonwerkers omdat ze natuurlijk hun mest graag kwijt willen.
'Ruige' koemest is trouwens vaste mest, ws. ook nog met stro erdoor, i.t.t. de vloeibare mest uit de gierkelders (waar ook urine bij zit).

Misschien wel een goed uitgangspunt Marja, om het eerste jaar gewoon maar eens aan te kijken, dan krijg je vanzelf 'gevoel' voor je eigen land. Wij hebben dat ook gedaan, om er vervolgens achter te komen dat we er echt wel iets aan moesten doen, maar goed, dat weet je dan. Het is altijd goed om te weten wat je land doet als je het zijn eigen gang laat gaan, dan kan je later ook vergelijken als je er wel iets opbrengt (en merken dat het verschil heel groot kan zijn ).

Oh gedver, dat is balen zeg, dat er zo'n rotzooi met de compost meekwam! Bedankt voor de waarschuwing.

Gratis rundermest, dat klinkt al beter (dan 4000 euro...). Geen idee of dat hier in Duitsland ook zo is maar ik kan allicht eens informeren, voor het geval ik het toch wil hebben!

Ik denk dat het ik het inderdaad het eerste jaar maar eens ga aanzien. Of als ik aan gratis koeienmest kan komen, kan ik dat misschien nog proberen .;-) En ach in het ergste geval moet ik gewoon meer hooi bijvoeren, zo'n ramp is dat niet want hooi voeren was ik toch al van plan.

heel wijs besluit Marja. Kijk eerst eens wat er gebeurd. Je kunt altijd hooi bijvoeren. Maar ik denk dat het best mee valt hoor.
De boer waar ik sta rekent vlg het standaard model van 4 paarden per ha. Als je dit hebt dan kan je bijna het hele jaar door gras voeren als je een PP maakt.
Ik ben in april begonnen en heb kunnen voeren tot half november, ze kregen alleen gras en niets anders. Dus geen brok hooi en andere dingen.
Wel beloningskoekjes maar dat is iets anders. Daar leven ze niet van. Dat vervangt de extra's zoals brok wat andere mensen weer geven.
Ik werk dan met strookbegrazing. Zodra er een stuk op was meteen afsluiten zodat het weer kan bijgroeien zo kan je steeds weer opnieuw beginnen.

Zo kan je evt ook nog de paardjes splitsen voor even zodat de een in bijv hoog gras staat end e ander in laag zodat je dik en dun goed kunt voeren.
Doe ik hier ook en werkt goed.

Dat standaardmodel van 4 paarden per ha gaat er niet vanuit dat je ook hooit van je land, toch?
Ik dacht eigenlijk dat je 2 paarden per ha kon houden en dan je paarden volledig van je land kunt voeren (dus ook hooien).
Nou ben ik niet van plan te hooien, dus ik moet hoe dan ook wel ruimschoots uitkomen met mijn 6000 m2 voor mijn 2 IJslanders. Mooi.

Inderdaad kan ik voor Atli een stukje met lang gras apart houden, zodat hij lekker bij kan tanken terwijl Menglöd op gewicht blijft op een kaler stukje. Heerlijk, om alles zelf te kunnen regelen!
Ik ben er nog steeds eurofisch van.

Natural Horsetrainer schreef:

Dat standaardmodel van 4 paarden per ha gaat er niet vanuit dat je ook hooit van je land, toch?
Ik dacht eigenlijk dat je 2 paarden per ha kon houden en dan je paarden volledig van je land kunt voeren (dus ook hooien).
Nou ben ik niet van plan te hooien, dus ik moet hoe dan ook wel ruimschoots uitkomen met mijn 6000 m2 voor mijn 2 IJslanders. Mooi.

Dat moet je zéker gaan lukken Marja, en dan ben ik benieuwd hoe snel je wél zult gaan overwegen om je land ook te (laten) hooien .
Wij hebben aan wei ca. 1,5 ha en daar hebben we dit jaar onze 7 paarden compleet van kunnen voeren qua gras en hooi. Eerdere jaren kwamen we meestal net iets tekort en moesten we wat hooi bijkopen, maar dit jaar hadden we een enorme hooioogst - i.t.t. de schamele opbrengst bij de meeste andere mensen. Moet ik er wel bij zeggen dat we in het gortdroge voorjaar wekenlang hebben beregend (lang leve het door mijn man bedachte en aangelegde sproeisysteem !)

Citaat :

Heerlijk, om alles zelf te kunnen regelen! Ik ben er nog steeds eurofisch van.

Dat ben ik na 22 jaar paarden in eigen beheer, waarvan 13 jaar aan huis, nog steeds. Het blijft een heerlijk gevoel om het allemaal zelf in de hand te hebben en de paarden ervan te zien genieten!

Ja een sproeisysteem, daar liep ik ook al over te denken!
Hoe hebben jullie dat gemaakt?

Nou ja als ik het land niet bemest, verwacht ik ook geen superopbrengst en dan lijkt het me sterk dat ik er ook nog van zou kunnen hooien. Maar we zullen zien. ;-)
Wel heel cool dat je van je eigen land al je paarden voldoende kunt voeren! Hmmm als jij uitkomt met 1,5 ha voor 7 paarden, dan moet 6000 m2 voor 2 paarden idd ruim voldoende zijn...

Wat kost het eigenlijk om het land te laten hooien? Ik neem tenminste niet aan dat je dat zelf doet?

Veel blije mensen hier met de luxe van paarden bij huis en/of op eigen land!! Ik ben er ook zo een, die er na 10 jaar ook nog dagelijks van geniet.
Kosten voor het hooien hangen van een heleboel dingen af: moet je een loonwerker inhuren voor echt alles (maaien, schudden, zwelen, persen), of heb je bijv. een buurman die het schudden voor een kleine vergoeding wil doen als hij zelf toch ook bezig is. De ene loonwerker rekent per hectare, de ander in tijd. Wil je kleine baaltjes droog hooi, dan moet er vaker geschud worden, het persen is wel weer goedkoop (bij ons E 0,50 per stuk). Laat je grote pakken voordroog maken, dan hoeft het minder vaak geschud. Persen + wikkelen + op zijn plek leggen kost bij ons E16,- per stuk. Kan in je totaalprijs behoorlijk verschillend uitpakken. Heb je een loonwerker die rekent per hectare (maaien en schudden) en haal je er veel pakken af, dan zijn ze per stuk gerekend goedkoper dan als je er maar weinig pakken afhaalt. Je ziet het, het kan veel kanten op.
En kan je een deal maken met een buurman die alle apparatuur heeft en het werk wil doen voor een deel van de opbrengst, dan wordt het plaatje ook weer anders.
Ik heb trouwens 2,5 hectare wei, (moet ik nog wel de oppervlakte van het pad afhalen).

Dank voor je info Veernr1! Hoeveel paarden heb jij op je 2,5 ha lopen? En ben jij volledig zelfvoorzienend qua gras en hooi?

Ik heb 2,5 paard (qua eten dan), dat kleine monster telt in ego wel minstens voor een hele. En ik heb (tot afgelopen zomer) altijd veel meer gras/hooi dan ik zelf nodig heb, vandaar dat een dealtje met een buurman nog wel eens gunstig kan uitpakken. Moet alleen wel elk jaar iemand zien te vinden, lukt niet altijd. En afgelopen zomer had ik wel een deal, maar niet genoeg hooi om hem ook mee te kunnen geven, dus dan moet ik hem achteraf toch nog anders betalen. En net nu ik mijn eczemer voor een jaar helemaal van het gras afhoud, heb ik uitgerekend zoń lage hooiopbrengst. Ik hoop dat ik er toch mee uitkom, is nog even afwachten. Nadeel van hooi bijkopen is dat je niet weet wat erin zit, en ik ben bij haar juist heel erg voorzichtig met wanneer ik hooi, om het fructaangehalte zo laag mogelijk te houden. Ben maar wel stro gaan bijvoeren, is duurder dan het hooi, maar wel belangrijk voor extra structuur. Ook omdat het gras vorige zomer zo slap was.
Heb in een topzomer een keer 35 grote pakken en 100 kleine baaltjes eraf gehaald. Gelukkig konden de buren toen wel een grote voorraad gebruiken, kan zoveel lang niet zelf kwijt op het erf, en wilde het ook niet in de wei laten liggen. Zo is er elk jaar weer wat anders om rekening mee te houden. Het leven van een doe-het-zelfboerinnetje gaat niet over rozen

Natural Horsetrainer schreef:

Ja een sproeisysteem, daar liep ik ook al over te denken!
Hoe hebben jullie dat gemaakt?

Om te beginnen hebben we een grondwaterput laten spuiten. Richard wist aan een tweedehands (elektrische) pomp te komen, die hij in de schuur heeft geplaatst en via een gat in de muur aangesloten op die put. Vervolgens heeft hij een leiding van dikke tyleen slang voor een deel langs de rand van de paddock ingegraven en langs het pad (waar de slang bovengronds aan de zijkant ligt) naar achteren gelegd. Aan die dikke slang zitten op verschillende punten koppelingsstukken waaraan weer een dunnere slang gekoppeld kan worden die dan vanaf het pad de wei inloopt. Die dunnere slang heeft ook weer op regelmatige afstanden koppelingsstukken waar vijf sproeiers (die op een soort 'prikpaal' zijn gelast) op gemonteerd worden. Die slang met vijf sproeiers bereikt de hele breedte van de wei. Iedere dag wordt dan de slang met sproeiers weer naar een volgend koppelpunt op de dikke slang verplaatst, zodat-ie opschuift door de wei en we na ongeveer een week de hele wei hebben beregend, waarna we weer van voren af aan beginnen. Afgelopen voorjaar met die ontzettende droogte heeft de pomp wekenlang dag en nacht gedraaid. Dit sproeisysteem hebben we alleen op ons huisperceel en niet op het perceel achter het bos, want daar hebben we geen stroom en geen pomp. Maar die wei ligt een stuk lager en is dus minder snel verdroogd.
Op deze foto zie je de dikke tyleen slang langs het pad helemaal naar achteren lopen:

Citaat :

Wat kost het eigenlijk om het land te laten hooien? Ik neem tenminste niet aan dat je dat zelf doet?

Wij (uhm... Richard ) doen alles zelf behalve het persen en wikkelen. We hebben een tractor (oud en niet al te groot), een cyclomaaier en een schudder, dus we kunnen zelf maaien, dagelijks schudden en het hooi uiteindelijk op dijken rijden voor de loonwerker, die het dan perst, inwikkelt en de pakken netjes bij huis neerlegt. Dat persen en wikkelen vind ik altijd weer een mooi gezicht: filmpje van het persen/wikkelen van de eerste snee 2011.
Voor het persen en wikkelen van de grote pakken rekent onze loonwerker € 16 à € 19 per pak (afhankelijk van het totaal aantal pakken, hoe meer hoe goedkoper) en het bij huis neerleggen varieert van ca. € 30 tot € 60 totaal, afhankelijk van hoe lang het duurt. Dit jaar hadden we van drie keer hooien in totaal 40 grote pakken (ter vergelijking: vorig jaar hadden we er 26, maar het zijn er ook wel eens 18 geweest, zo sterk kan het dus wisselen).

Dank je wel voor je info!
Ik zie het al: als ik dat allemaal zelf wil doen, heb ik groot materieel nodig (tractor) en ook een grote schuur, om dat alles in te parkeren! ;-)
Nou ja eerst maar eens zien of er überhaupt gras gaat groeien op mijn land, hihi.

Handig systeem voor de beregening zeg! Laat je die tyleen slang gewoon het heel jaar liggen? Ik vermoed van wel, omdat je hem deels hebt ingegraven? Geeft dat geen problemen met vorst? En mollen de paarden hem niet?

Natural Horsetrainer schreef:

Handig systeem voor de beregening zeg! Laat je die tyleen slang gewoon het heel jaar liggen? Ik vermoed van wel, omdat je hem deels hebt ingegraven? Geeft dat geen problemen met vorst? En mollen de paarden hem niet?

Ja, de slang ligt er altijd. De wand van de slang is heel dik, hard en sterk en omdat de slang rond is kan hij ook niet gemakkelijk stuk. Als er per ongeluk een paard met een hoef op staat, glijdt die er gewoon weer af, de slang breekt dus niet. De paarden kijken er totaal niet naar om en ook aan de koppelstukken (met kraanhendels) is nog nooit iets kapot gegaan. Blijkbaar ligt alles ver genoeg aan de kant .
Als het sproeisysteem niet gebruikt wordt zit er ook geen water in de slang (is dan aan het eind gewoon open, dus loopt leeg), dus vorst is geen probleem.

Hier zie je Saegola heel vreedzaam vlakbij het eindkoppelstuk van de slang liggen :

Leuke foto!
Ik vraag speciaal naar het sloopgedrag van de paarden, omdat ik daar dus ervaring mee heb...
Waar mijn paarden eerst stonden, lag een sproeisysteem met harde buizen (één of ander metaal). Onze paarden hebben daar verschillende keren met hun hoeven op staan stampen, tot er een deuk in kwam en de boer besloot dat de paarden dus NIET meer tesamen met het sproeisysteem in de wei aanwezig mochten zijn. ;-)
Ik vraag me ook af of Atli zo'n eindkoppelstuk, waar jouw Saegola zo vredig naast ligt, wel heel zou laten. Hij neemt altijd alles in zijn mond en knaagt er lustig op los... ;-)

met 4 paarden per ha bedoel ik geen ijsjes maar gewone paarden. ijsjes kunnen / moeten met minder doen.
Dan kan je er meer houden per ha. Vandaar dat Marja het makkelijk red met 7 ijsjes op hun land. Dit ook natuurlijk omdat het een PP is wat ook heel goed werkt om gras rust te geven en je paarden niet te over voeren.

Mijn buufje heeft 2 arabjes die hebben echt een stuk meer nodig aan hooi dan die van mij. Die zijn ook veel actiever. Je merkt dat ponys tijdens de kou in vergelijking met hun een stuk rustiger aan doen met hun energie. Misschien daardoor ook minder nodig hebben. Dit weer in combi met hun veel dikkere vacht.
Dat wat zij hebben is nauwelijks wat, dat is wat die van mij in augustus/september hebben. Als je je hand in hun vacht legt kan je je vingers nog steeds heel goed zien.
Bij mij verdwijnen ze in de vacht.

Nu met de sneeuw hadden die van mij het wit op hun rug liggen. Haar paarden waren "schoon" zij staan dus meer warmte af. En deze warmte moet wel aangevuld worden. Die 4 ha is idd zonder hooien.

Ik moet eerlijk zeggen dat wij wel op goede grond wonen qua groei.
Maar ik kan de hele zomer voeren van nog geen 3000 vierkante meter aan drie pony's.
Wel staan ze op strookbegrazingdieet.
In de winter kunnen ze er niet op omdat de ondergrond dan te drassig is.

Hier wordt wel bemest met kunstmest soms. Vooral omdat zo'n 'klein' stukje niet lonend is voor boeren en we die hier in de dichte buurt niet hebben. Daarnaast kan het groot materieel er pas heel laat op (vanwege veengrond) en nadat de mest erop is moet ik weken wachten voor de pony's er weer op kunnen, dat wil ik niet.
Dus nu als ze van een stukje afkomen gooien we er weleens mest op. Maar ik bemest niet heel veel.

Kalken is trouwens ook belangrijk om mos tegen te gaan.

Dyonne schreef:

Kalken is trouwens ook belangrijk om mos tegen te gaan.

Ja klopt, maar daarvoor moet je wel een lange adem hebben, het is niet zo dat als je een keer kalk strooit dat dan meteen het mos weg is (tenminste, bij ons niet ).

Marja, ik ben heel benieuwd hoe je wei zich zal gaan 'gedragen', altijd weer interessant om dat te observeren, en ook hoeveel gras je in de zomer zult hebben en of je paarden dat bij kunnen houden met eten. Vaak moet je uiteindelijk toch beslissen om te hooien of te bloten, omdat je anders met een enorme hoeveelheid doorgeschoten gras kan komen te zitten, dat de paarden niet meer op krijgen voor het najaar. Dan denk je misschien 'nou fijn toch, dan kunnen ze er nog een hele poos mee toe', maar het vervelende is dat dat lange gras in het najaar vaak omvalt door wind en regen en je dan meestal een heel vies zooitje krijgt. Het platliggende gras gaat dan liggen rotten en verstikt de bodem, waardoor uiteindelijk grote kale plekken kunnen ontstaan. De paarden vinden het dan ook echt niet meer te pruimen en het lijkt me ook erg ongezond als ze dat nog zouden eten.
Met gras is het meestal alles of niets: of je hebt veel te veel ('s zomers), of helemaal niets meer ('s winters) .

Ik ben ook heel benieuwd naar hoe mijn wei zich gaat gedragen, en of ik teveel of juist te weinig gras heb en hoe het groeit enzo! Ik kan niet wachten tot het lente wordt!