Sobere ponies toch (bijna) onbeperkt hooi geven?

Een jaar of 2 geleden heb ik mijn ponies onbeperkt hooi gegeven. Dit konden ze uit een ruif eten, met redelijk grote mazen. Hoge eetsnelheid dus. Dit heb ik zo'n driekwart jaar gedaan, tot ze me echt te dik werden. Ze bleven ook heel veel rond de ruif hangen trouwens.
Weer overgegaan op 3 x daags een afgepaste portie.
Nu ga ik toch weer denken over hoe ik toch onbeperkt kan voeren. Dat zou ik het liefst willen.
Nu voer ik uit netten die in kisten liggen. Mijn idee is, de eetsnelheid te verlagen door twee netten over elkaar heen te doen. Ik heb het wel eens uitgeprobeerd, en dan eten ze ongeveer twee maal zo langzaam. Er staan nu meer ponies dan toen (8), die wel allemaal voergericht zijn. En ik heb nu meer loopruimte voor ze. De hooikisten staan wel bij elkaar in een gedeelte van het PP, met zo'n 10-15 m tussenruimte.
Dus wat vertraagt de eetsnelheid dusdanig, of wat zorgt ervoor dat ze eerder stoppen met eten, dat ik wel onbeperkt kan voeren?
-verkleinen van de mazen ( worden ze niet langzamerhand toch steeds handiger in het eruit pulken van het hooi?)
-verder uit elkaar zetten van de kisten?

Nu eten ze natuurlijk 3 x per dag gelijk al het hooi op. Zou het ook al uitmaken als ik bijv 's avonds de hele dagportie in 1 x geef in dubbele netten? Dan hebben ze wrs de volgende middag een tijdje niet te eten, maar wel de hele nacht door als het zo koud is.
Is het ook zo dat zolang de kuddeleider eet, de anderen ook geneigd zijn te blijven eten?

Is er iemand die hier ervaringen mee heeft?

Ik zou ook het liefst onbeperkt hooi willen kunnen voeren aan mijn sobere IJslanders, maar eigenlijk kom ik daar alleen 's winters enigszins bij in de buurt, omdat ze dan door de kou veel meer nodig hebben. De rest van het jaar kan dat echt niet, dan groeien ze dicht!

Het verkleinen van de mazen zal zeker de eetsnelheid vertragen. Natuurlijk worden ze na verloop van tijd wel weer handiger (en dus wat sneller) maar het zal toch altijd langzamer blijven dan met grotere mazen.
Wat ook veel schijnt te schelen is hooinetten in het vrije ophangen, dus bv. een touw tussen twee bomen spannen en daaraan een of meer hooinetten hangen. Zo laag mogelijk boven de grond maar wel net van de grond. Hoe meer het net wiebelt hoe langer ze erover doen. Dit wil ik zelf een keer gaan proberen.
Mijn ervaring is dat het soort hooi ook veel uitmaakt. Grof, langstengelig hooi is moeilijker uit een net of door een draadmat te eten dus duurt langer dan korter, fijner hooi. Ik zou daarom geen grof, langstengelig hooi in zo'n los wiebelend net doen, waarschijnlijk krijgen ze het dan niet of nauwelijks voor elkaar om het eruit te krijgen.

Het verder uit elkaar zetten van de hooibakken/netten zal denk ik niet de eetsnelheid beïnvloeden. De afstand tussen de bakken of netten kan wel de hoeveelheid beweging beïnvloeden. Er is een bepaalde afstand die veel heen en weer lopen uitlokt. Wat die afstand precies is weet ik niet, maar ik merk in het kleine lusje van mijn eigen PP dat als ik daar in iedere hoek een hooinet neerleg, dat dit veel beweging uitlokt. Daar liggen de hoeken ca. 30 m uit elkaar en gaan de paarden steeds bij een volgend net kijken wat daar te halen is, waarbij de rangorde ervoor zorgt dat de een dan de ander verdrijft en die ander dus ook weer een volgend netje gaat opzoeken (zie dit filmpje). In een ander gedeelte van mijn PP staan de bakken zo'n 50 m uit elkaar en daar wordt ook nog wel tussen de bakken heen en weer gelopen, maar alweer een stuk minder. En als de bakken echt heel ver uit elkaar staan, bv. 100 m, dan is de neiging om tussen de bakken op en neer te blijven lopen er vrijwel niet meer.

Ik heb in onze kudde nooit een verband gezien tussen het blijven eten van de kuddeleider en de andere paarden.

Mijn eerste jaar hier met de paarden achter het huis heb ik ook onbeperkt gevoerd in de winter. Gevolg: kloddervette rolmopsen. Al doende leert men :<
Nu geef ik ze 's ochtends en 's avonds laat goed gevulde hooinetten, en voor de rest van de tijd ligt er haver- of gerstestro om te knabbelen. De eerste paar dagen had ik vragende en sjacherijnige koppen, maar ze wennen er wel aan hoor. Ik hang ook over de track wat netten aan de bomen. Vrijhangende netten zijn een uitdaging voor de krakende hersencellen. Ze hadden ook gauw door dat als je samenwerkt met je maatjes en er met z'n allen omheen gaat staan, dat het dan veel makkelijker eet omdat het net niet meer wiebelt En inderdaad scheelt het hoeveel afstand je creeert tussen de eetplekken, 50 meter uit elkaar is het lopen waard, 100 meter al een stuk minder.

Het vertragen van de eetsnelheid klinkt leuk, maar vaak het gevolg daarvan is dat ze veel minder bewegen.
Ik zou daar dus zelf op die manier niet voor kiezen.

Irene schreef:

Het vertragen van de eetsnelheid klinkt leuk, maar vaak het gevolg daarvan is dat ze veel minder bewegen.

Maar daarvoor kun je dus uitknobbelen welke afstand tussen de hooibakken of -netten ervoor zorgt dat de paarden zoveel mogelijk heen en weer lopen tussen de verschillende voerplekken, zoals in het filmpje waarvan ik een link in mijn eerste reactie had geplaatst.

En wat ik nog vergeten was in mijn eerste reactie: meerdere kleinere hooivoorzieningen - zoals hooinetjes - i.p.v. bv. maar een of twee grote bakken zorgen ook voor meer beweging, omdat er per hooinetje niet voor heel veel paarden plaats is. De paarden verspreiden zich daardoor over meer hooinetjes en als die zich ook nog op strategische afstanden van elkaar bevinden, blijven de paarden een beetje 'boompje verwisselen' omdat ze nieuwsgierig zijn naar de plaatsen waar ze de andere paarden zien eten. Zo werkt het hier in ieder geval .

Als je er dan ook nog voor zorgt dat de afstand tussen hooiplekken en waterbak zo groot mogelijk is, is dat ook weer een factor die tot beweging aanzet, want ze zullen toch echt af en toe willen gaan drinken .

Het strategisch plaatsen van voer is natuurlijk ook precies waar het PP voor bedoeld is: om op allerlei verschillende plekken voervoorzieningen te maken.

Marja schreef:

Wat ook veel schijnt te schelen is hooinetten in het vrije ophangen, dus bv. een touw tussen twee bomen spannen en daaraan een of meer hooinetten hangen. Zo laag mogelijk boven de grond maar wel net van de grond. Hoe meer het net wiebelt hoe langer ze erover doen. Dit wil ik zelf een keer gaan proberen.
Mijn ervaring is dat het soort hooi ook veel uitmaakt. Grof, langstengelig hooi is moeilijker uit een net of door een draadmat te eten dus duurt langer dan korter, fijner hooi. Ik zou daarom geen grof, langstengelig hooi in zo'n los wiebelend net doen, waarschijnlijk krijgen ze het dan niet of nauwelijks voor elkaar om het eruit te krijgen.

mijn tinker eet zelfs zonder problemen stro uit een fijnmazig wiebelnet :<
ik heb de ervaring dat ze juist meer gaan bewegen met die wiebelnetten.
in natte periodes leg ik fijnmazige hooinetten in 2 bakken in de zandpaddock/bak omdat de track te modderig is.
dan gaan ze samen aan één hooibak staan, eten die leeg, en beginnen dan aan een andere hooibak.
als de track goed begaanbaar is hangen dezelfde hooinetten als 5 wiebelnetten verspreid over de 2 kleinere paddock, en lopen de paarden van het ene naar het andere net in de hoop dat er toch ergens een netje is dat stil blijft hangen als je wil eten

Hier krijgen ze gewoon veel gerstestro door alle ruiven/hooinetten heen gemengd.
Twee keer per dag ('s ochtends vroeg en in de late avond) wordt alles gevuld. Hooi voor zover mogelijk wat meer onderop.
Het bevordert wel de beweging, want ze struinen van ene ruif naar andere om eerst vooral maar dat lekkere hooi te kunnen eten, want 'was het nu echt wel op aan de andere kant?'....'toch nog maar even kijken'.....
Er ligt hier dus altijd wel wat te knabbelen, maar op een gegeven moment is dat overal alleen nog maar stro.....dan kiezen ze vanzelf eieren voor hun geld....
's Zomers is het ook wel eens even op, jammer dan, gaan ze maar staan soezen in het zonnetje. 's Winters vind ik het een ander verhaal.

Bedankt voor alle antwoorden!
Ik heb ook idd gedacht over het bijvoeren van stro of graszaadhooi, maar ik heb 2 ponies erbij die snel hoesten van droog ruwvoer. En ik heb geen zin meer om al het ruwvoer nat te maken. Een tijd lang gedaan, maar is te veel werk met zoveel ponies inmiddels, zeker 's winters natuurlijk.
Ik heb nu eigenlijk ook geen hooi, maar kuil dat tegen hooi aanzit.
Ik heb hier nu 1 grote ruif staan en 3 kisten. Zou er nog wel een kist bij kunnen maken en ze meer verspreid neer kunnen zetten.
Ik wil de netten wel in kisten houden. Ze knoeien erg weinig zo, en eten dus niet veel hooi van het zand. Deze zomer heeft Morris zandkoliek gehad, en daar ben ik wel erg van geschrokken, dus ik wil geen netten zo op of boven de grond meer hebben.
Als ik het zo lees is het toch een kwestie van uitproberen wrs. Maar ik wil de kans van slagen natuurlijk zo groot mogelijk houden. Voor de winter kan het misschien toch wel een optie zijn.

fojoe schreef:

ik heb de ervaring dat ze juist meer gaan bewegen met die wiebelnetten.

Ah, dat is mooi ! Ik ben van plan om 'wiebelnetten' op te gaan hangen als we straks de bosstrook erbij hebben. Zat bomen om touwen tussen te spannen, wat zal er dan een hoop gewiebeld worden !

Citaat :

in natte periodes leg ik fijnmazige hooinetten in 2 bakken in de zandpaddock/bak omdat de track te modderig is.
dan gaan ze samen aan één hooibak staan, eten die leeg, en beginnen dan aan een andere hooibak.

Ik denk dat het ook uitmaakt hoeveel paarden je hebt. Als je er twee hebt zullen ze ws. eerder geneigd zijn met zijn tweetjes gezellig bij één bak te blijven hangen. Als er meer paarden zijn moeten ze zich wel verdelen over meer bakken en zie je ze algauw naar elkaar kijken zo van "is dat wat jij daar in jouw bak hebt misschien anders/beter/lekkerder dan wat ik hier in mijn bak heb???" Dat zie ik hier in ieder geval wel gebeuren; ook paarden denken dat het gras bij de buurman altijd groener is !

Hé da's grappig, ik wilde net voorstellen om een topic te maken met 'hoe en hoe vaak en hoeveel voer jij je paarden?'. Dit topic komt aardig in de buurt!

Ik ben nog een beetje aan het uitproberen, 's nachts is het hier -15 nu, er ligt een halve meter sneeuw. Gelukkig is er helemaal geen wind, dus qua vacht kunnen ze het wel goed aan. Maar ik zou dus 't liefst willen dat ze de hele nacht te eten hebben in elk geval, dus nog met een restje de volgende ochtend zodat ik weet dat het genoeg was. Ik heb nu drie hooibakken, in ééntje zit een baaltje hooi dat ze niet superlekker vinden (maar er is niets mee mis) met een vrij grofmazig net erop, in een andere een hooinet met 4x4 mazen met hooi dat ze lekkerder vinden en dan nog zes hooinetten (ook vrij grofmazig), twee in speciekuipen, twee gewoon los en twee in de derde hooibak.

En dan 's ochtends mogen ze uit de grote hooiruif kuilgras eten (eigenlijk bijna hooi, maar iets minder stoffig). Afhankelijk van het weer bepaal ik hoe lang dat mag (tussen één en twee uur). Dan om een uurtje of twee 's middags krijgen ze ieder een hooinet met kuilgras. En om half zes vul ik de boel weer voor de nacht. Dit lijkt een aardige strategie te zijn, zij het dat mijn arabier écht nooit stopt met eten en dus kogeltje rond is en ook niet echt lekker in haar vel zit daardoor. Vorige winter heeft zij apart gestaan van de rest, maar dat vond ik heel vervelend voor haar, dus nu probeer ik haar erbij te houden.

Al met al lopen ze best aardig tijdens het eten omdat ze altijd nieuwsgierig zijn of iemand anders z'n zak niet lekkerder is...

Marja schreef:

fojoe schreef:

in natte periodes leg ik fijnmazige hooinetten in 2 bakken in de zandpaddock/bak omdat de track te modderig is.
dan gaan ze samen aan één hooibak staan, eten die leeg, en beginnen dan aan een andere hooibak.

Ik denk dat het ook uitmaakt hoeveel paarden je hebt. Als je er twee hebt zullen ze ws. eerder geneigd zijn met zijn tweetjes gezellig bij één bak te blijven hangen. Als er meer paarden zijn moeten ze zich wel verdelen over meer bakken en zie je ze algauw naar elkaar kijken zo van "is dat wat jij daar in jouw bak hebt misschien anders/beter/lekkerder dan wat ik hier in mijn bak heb???" Dat zie ik hier in ieder geval wel gebeuren; ook paarden denken dat het gras bij de buurman altijd groener is !

ik heb er 3
de wiebelnetten hangen aan een rekje van 2 palen en een balk erop.
de paarden kunnen ook allemaal samen aan 1 net staan eten, want als mijn dominantje een andere wil wegjagen moet hij rond dat hekje lopen.
bij de bak kan hij de andere eigenlijk gemakkelijker wegjagen, en toch is het net daar dat ze vaak alledrie samen staan eten.
paardenlogica

hier inmiddels ook diverse netten, in de loopstal hangen er 4 en in het stukje bos, 3, daar kunnen ze alleen overdag komen.
ik heb hier 2 paarden die gevoelig zijn voer stof, makkelijk hoesten enzo, omdat vorig jaar winter in ze onbeperkt probeerde te voeren en ze bijna allemaal moddervet werden, ben ik stro gaan bijvoeren, in die netten die we hebben hangen, hangt het vrij laag, hier hebben ze gelukkig geen last van met hun luchtwegen, doordat het laag hangt en in een net, krijgen ze nagenoeg geen stof binnen volgens mij.
wij voeren zo'n 5 a 6 keer per dag, overdag als we gaan werken, zijn alle netten gevuld, bij thuiskomst krijgen ze een beetje, en dat een paar keer per dag.
veel eetmomenten per dag en altijd stro tot hun beschikking.