Het was inderdaad wel even wennen om de zorg voor mijn paarden uit handen te geven. Maar Angela, de eigenaresse van de stal, is echt helemaal top. Ze weet echt zo'n beetje alles van wat er speelt in de kudde. Is ook vrijwel de hele dag aanwezig, dus ze ziet ook veel. Toen ik dat merkte heb ik het echt losgelaten, en nu geniet ik van het feit dat mijn paarden een heerlijk leven hebben, ook als ik ze niet elke dag zie.
Overigens, Wouter is zo lui, die beweegt bijna niet meer. De wei is ineens niet meer interessant, want het gras groeit niet meer. Hij heeft een favoriet hooistation (er zijn er acht), en daar blijft 'ie gewoon bij in de buurt staan. Elk uur kan hij daar even hooi eten. Met enige regelmaat maakt hij de gang naar het krachtvoerstation om een handje brokjes te eten, en dan nog even langs de waterbak voor een slokje water. En dan gauw weer terug naar het hooistation. Ter vergelijking: Seppie bezoekt ook al die plekken, maar gaat ook heel vaak even de wei in om (niet bestaand) gras te eten. Die krijgt dus wel de beweging die de bedoeling is. Maar goed, ik kan Wouter niet dwingen he? Nu heeft 'ie gevoelige voeten van de hele dag op beton staan. Ik vertel hem dagelijks dat dat alras minder zal worden als hij er op loopt, maar daar is hij niet in geinteresseerd. Het is tenslotte wel een Fries ;-)