Hoeveel en wat doen jullie met de pony's/paarden?

Ik heb wel gemerkt dat veel mensen minder actief iets doen met hun paarden als deze meer op natuurlijke manier gehouden worden. Natuurlijk is dat niet altijd zo.
Maar ik ben wel benieuwd hoe vaak en wat jullie doen met de pony's/paarden?

Zelf doe ik met mijn merrie momenteel dagelijks grondwerk en eenmaal per week fiets ik met haar. Dit heb ik gedaan om haar goed te houden qua gezondheid. Ze lijkt het nodig te hebben. Toch wil ik proberen dit weer wat terug te brengen. Want ik vind dagelijks wel veel, dan gaat het plezier eraf. Fietsen vind ik heerlijk met haar.
Door omstandigheden is ze niet meer ohz.

Mijn jonge (3-jarige) pony ben ik sinds enkele weken 1-3x per week mee bezig. We wandelen eens een rondje, of ik stuur hem een stukje voor me uit. Voorlopig vind ik dit een prima frequentie. En dan hebben we mooi de tijd om hem te beleren.

Bij mij wisselt het enorm. Afhankelijk van mij en hoeveel zin en tijd ik heb. Afhankelijk van het weer. Ik ben echt wel een mooi weer rijder.
Tenminste ik moet droog vertrekken. Als het onderweg begint te regenen dan is het jammer dan.
En het aller belangrijkste hoe veel zin hebben de pony's.

Bij mij mogen ze zelf aangeven of ze wel of geen zin hebben. Binnen redelijke grenzen dan. Soms zijn er momenten dat ze toch echt moeten maar die zijn denk ik op 1 hand te tellen. Mijn senior is niet altijd even fit, en geeft zelf aan of hij weg wil of gewoon spelen. In de maand aug. is het meestal wandelen want dan zit hij in een dipje. Dit heeft te maken met zijn gezondheid Cushing en IR zijn hormoonspiegel gaat dan erg schommelen en daar heeft hij veel last van. Beetje futloos en zo.
Dan ga ik echt niet dwingen dan is voor mij de lol van zo'n ritje er snel af. ik ga weg voor mijn plezier en niet om een paard te dwingen iets te doen.
Het moet van beide kanten komen. Ik hoef geen wedstrijden te rijden van mijzelf of te scoren in weet ik niet wat.
Ik ga echt puur voor ons plezier.

Mijn jonkie is nu ruim 4 loopt tussen de 1 a 3 keer per week voor de kar en soms sla ik een week of 2 weken over. Ik doe rustig aan geen haast. Als hij in de herfst een rondje door het bos heeft gelopen heb ik mijn missie volbracht. hij heeft nu een keer of 10 voor de kar gestaan (januari begonnen met beleren)
Mijn andere jonkie is ruim 2 die mag lekker pony blijven, spelen op de wei haal ik er denk ik eens per 2 a 3 wken uit om te gaan wandelen in het bos. Lekker laten voetballen en wat kleine spelletjes zoals lopen over de parachutte, langs pionnetjes wat een ernorme chaos wordt ;-)
Je ziet ze nog zo erg groeien in die leeftijd dat ik toch echt niet echte dingen ga ondernemen met hem. Daar is het lichaam veel te gevoelig voor.

Die van vier begint er nu zelfs om te vragen of hij aan de gang mag. Dan staat hij soms bij het hek en kijkt je vragend aan van gaan we wat doen?? please...
Zo lief en dat wil ik graag behouden, plezier in iets doen en geen verplichting. Ik merk dat je hierdoor een hele sterke band krijgt.
Dit werd laatst nog benadrukt.

ik liep over de weg met hond en pony, een beetje verkeerstraining. Heel rustig weggetje met weinig verkeer maar genoeg voor de eerste keren. We kwamen langs een huis met 4 honden achter een hek. Die vreselijk te keer gingen. ons woefje is vrij gevoelig voor dit soort typjes en ging ook te keer.
pony raakte ook gestressed en beide trokken aan de lijnen. Ik moest los laten. Dus hond vloog naar het hek ri andere honden. Pony schoot rechtdoor.
En daar stond ik dan midden op de weg. En dacht als dat maar goed gaat. Bleef relatief rustig, niet schreeuwen e.d. Liep rustig door negeerde de hond en hoopte dat pony niet te ver zou gaan. Hij stopte keek om en kennelijk dacht hij dit is niet echt handig. En kwam heel hard terug rennen. Kroop tegen mij aan van help me...
Nou ik natuurlijk beloont met mega veel koekjes.
En dit zijn nu de dingen die ik zoek. Dit wil je toch gewoon? Dat ze zich veilig voelen bij jouw en daardoor met je samen willen werken?
Later voegde de hond zich ook weer bij ons en de rust was weder gekeerd.
En mijn hartslag kon ook weer omlaag

Wat ik wel dagelijks doe zijn wat oefeningen uit de WHR. Maar dit zit in mijn normale omgangs vormen inmiddels. Wie weet is dit wel de stevige basis die daardoor gelegd is. Who knows???

ps hij loopt bitloos en oogkleploos voor de kar.

Wat is WHR?

Ik vind het wel leuk om te lezen, want ik heb eigenlijk net zo'n instelling, een pony moet er plezier in hebben.
Ik verdenk mijn merrie van IR en merk als ze veel beweging krijgt dat ze verbeterd, toch wil ik terug naar iets minder en meer plezier inderdaad.
Al komt ze eigenlijk altijd wel aanlopen.

Wel gaaf bitloos en oogkleploos. Oogkleploos wil ik zeker proberen, bitloos weet ik nog niet. Hier helaas geen bos om te rijden, alles is weg en druk verkeer.

Mogelijk komt er hier een pony bij en iemand vroeg gelijk of ik daar wel tijd voor had. Dus ik gaf al aan dat ik niet de ambitie heb dagelijks allemaal te entertainen. Ze kunnen zich prima zelf vermaken. En 4 van de 7 dagen heb ik eigenlijk wel tijd voor allemaal en dat zou ik al teveel vinden voor bijvoorbeeld mijn jonkie.
Alleen ik merk dat de instelling bij veel mensen heel anders ligt. Die vinden dagelijks trainen noodzakelijk. Voor mij is plezier het belangrijkste.

hier redelijk vergelijkbaar. als er een demo oid er aan zit te komen, rijd ik wat meer. Maar ben ook een mooi weer ruiter en heb jaren moeten rijden en longeren, in weer en wind, nu het hobby is, wil ik het heel graag leuk houden.
dus soms 3 keer per week, soms paar weken niet.
En ga veel op mijn gevoel af.

Leuke vraag Dyonne !
Het lijkt erop dat het hebben van een PP een soort relaxtheid met zich meebrengt in het werken/spelen met onze paarden, in die zin dat we niet zo nodig meer iedere dag ons paard hoeven te entertainen; dat kunnen ze nu immers prima zelf in hun PP! En het is ook heerlijk om dat gewoon te observeren en eens simpelweg alleen maar met de paarden mee te lopen, alsof je deel uitmaakt van hun kudde.

Oh trouwens, 'WHR' staat voor WaterHole Rituals, de methode van Carolyn Resnick om een geweldige relatie met je paard op te bouwen, waar ook ik helemaal aan verslingerd ben .

De frequentie van mijn activiteiten met mijn paarden is, net als bij de meesten hier, ook heel wisselend. Op nummer één staat voor mij tegenwoordig dat het GOED moet voelen, voor de paarden en voor mij. Onze onderlinge band vind ik heel belangrijk, en vaak ga ik eerst gewoon bij de paarden zitten of een beetje bij ze rondhangen. Soms komt daar dan spontaan een activiteit met één van hen uit voort, dat voelt dan echt als een soort 'flow'. De paarden komen ook steeds vaker zelf naar mij toe met zo'n 'tekstballonnetje' boven hun hoofd: "gaan we vandaag samen iets leuks doen?"

'Vroegâh' voelde ik me vaak schuldig als ik niet heel regelmatig met de paarden werkte. Daar heb ik gelukkig (vrijwel ) geen last meer van en wat ik gemerkt heb is dat de vooruitgang in een trainingsproces met de paarden vaak juist sneller gaat als ik niet 'verplicht' zoveel keer per week iets met ze doe. Ik ben bv. de laatste tijd weer wat aan het rijden op mijn merrie Saegola. Zij is inmiddels 9 jaar maar omdat ik de afgelopen jaren vrij weinig met haar heb gedaan is ze eigenlijk nog steeds een 'groentje' onder het zadel. Een paar weken geleden was ik bezig met draven in de bak; dat vindt ze nog best moeilijk, om daarin haar balans en ritme te vinden, maar door de rechtrichtoefeningen aan de hand heeft ze geleerd om via voorwaarts/neerwaarts naar balans te zoeken. Na die keer in de bak had ik weer een paar weken niet op haar gereden en wat denk je? De keer daarna dat ik weer reed, ging het ineens veel beter! Ik ben ervan overtuigd dat zo'n pauze er juist voor zorgt dat de 'puzzelstukjes' tijd hebben om vanzelf hun plek te vinden. Het gaat tegenwoordig tussen mij en de paarden dus veel meer om 'zijn' dan om 'doen'. We zijn niet meer 'hard aan het werk' maar ik vraag iets en geef ze de gelegenheid om daarop te antwoorden met dat wat ze op dat moment kunnen. Door ze die ruimte te geven worden ze steeds leergieriger en meewerkender en dat is zo geweldig!

Soms speel ik gewoon wat met een paard in vrijheid, d.m.v. de WHR, en afgelopen week heb ik weer eens de grote bal te voorschijn gehaald en heb met vier paarden heerlijk 'gevoetbald'. Ook ben ik aan het proberen Kría te leren liggen (zie filmpje in deze rubriek) en probeer dat regelmatig tussendoor te doen, als ik zie dat ze zelf wil gaan liggen. Dan pak ik gauw ergens een pluk gras, ga met mijn voet over de grond schrapen als signaal voor het gaan liggen, en als ze het dan doet stop ik gauw het gras in haar mond. Lekker spelenderwijs allemaal .

Is het niet heerlijk dat het Paddockparadijs ons veel vrijer en ontspannener maakt in het omgaan met onze paarden ?

ehm, had ik al voordat het een PP was
doordat ik met paarden heb gewerkt, wist ik hoe ik het niet wilde, die druk en het moeten, nee, niet mijn ding. Was eigenlijk als kind al zo, ik had een eigen pony van mijn 14 tot 18, reed ook wedstrijden, maar kon op zaterdag voor een wedstrijd, ook gewoon een bosrit maken, wat toen der tijd, echt vloeken in de kerk was, ik had daar dan gewoon zin in. En zag dan wel de volgende dag of ik al dan niet in de prijzen kon vallen. Ben nooit zo competitief geweest, nog steeds niet.
Hoe ik wel graag met mijn paarden om wilde gaan, ben ik in de loop der tijd achter gekomen, en blijf her ondekken.
Als ik veel inspanning van een paard ga vragen, omdat ik me heb ingeschreven voor een lange rit, dan train ik dit dier ruim van te voren, ook niet dagelijks, maar dan wel paar keer per week een ritje oid maken.
Maar dan nog kan ik mijn plannen wijzigen.
Ik wil dus geen onmogelijke dingen van mijn paarden vragen. Dus zal ze op sommige dingen, in ieder geval, conditioneel (en er zijn nog veel meer belangrijke dingen) moeten voorbereiden vind ik.
Verder idd nemen zoals het komt, ik plan wel eens een ritje met een vriendin, maar de rest van het ritje, laten we ons dan ook min of meer verrassen. Kan een stapritje worden of juist een keer wat meer tempo.
Voelt goed zoals het nu gaat.
maar een PP instelling, is echt fijn, lekker relaxt. Ik geniet ook onwijs van het verzorgen van mijn dieren, zien dat ze het naar hun zin hebben, soms is mijn man me savonds een tijd kwijt, dan ben ik voeren en blijf langer dan gebruikelijk weg, dan zit ik gewoon te zitten op een stoel bij de paarden en observeer ze dan. Gewoon lekkerrrr

Fijn om dit te lezen.

Aha, daar staat WHR voor.
Ik Parelli zelf vooral.

Hier alleen in de zomer een pad, in de winter hebben ze minder ruimte, maar nog wel een rijbakformaat om zichzelf te bewegen. En natuurlijk nog ruim 75 vierkante meter waar de stal op staat en stuk verharding. Ze hebben veel te zien en vermaken zich nog prima.
Maar ik merk dat deze instelling zoveel fijner is. Weinig mensen in mijn omgeving kennen deze instelling en hebben daardoor toch wel een heel ander idee.

Ik voer en mest uit en loop dan veel tussen de pony's. Blijf dan ook soms graag even hangen bij ze.

Ik doe nog wel vrij veel met de paarden maar dat komt ook omdat ze aangeven dat ze het zelf willen. Maar ik ben wel heel afwisselend in wat ik doe. Ik rijd denk ik 3 hooguit 4 keer in de week. Dat is dan meestal zelf 1 keer in de bak, een meisje uit de buurt rijd 1 avond (soms in de bak soms gaan we naar buiten) en in het weekend ga ik één of twee keer naar buiten toe (polder, bos, hei of strand). Bij het rijden (soms ook in de bak) gaat Trix de shetland mee als handpaard want die moet echt bewegen om niet te dik te worden.

Meestal 2 dagen in de week laat ik de paarden gewoon wat lopen (stappen, draven, galoperen) in de bak. Dit doe ik voor de beweging die Trix nodig heeft en ik merk bij Siets dat ze door wel elke dag alle gangen te lopen, ze soepeler in haar lijf blijft en minder moeite heeft met opstarten. Daarnaast vinden ze het vaak ook leuk en lopen dan lekker te showen en te bokken (en dat scheelt rennen in de wei zodat die in natte periodes als deze ook heel blijft )

Daarnaast ga ik nog wel eens een stuk gewoon met ze wandelen of neem ze mee naast de fiets. Soms longeer ik serieus of laat ik ze wat balkjes lopen in de bak.

Bij mij staat ook het plezier van de paarden voorop. Als ik merk dat ze een dag minder zin hebben, ben ik ook gauw klaar met wat we doen, dan is er morgen weer een dag. Maar ik heb gemerkt dat als ik een paar dagen niets met ze doe, dat ze zich dan toch wel wat gaan vervelen en echt komen vragen om op stap te gaan of iets leuks te gaan doen.

Ik kan het helemaal goed merken aan Ella de jaarling. In principe doe ik daar nog niet echt iets mee, maar als ze mij met Siets en Trix bezig ziet, komt ze altijd erbij staan en wil ze ook "meedoen". Met haar ga ik dan af en toe een stukje wandelen of laat haar eens kennis maken met een stukje zeil of een heuveltje. Is ze altijd erg enthousiast over.

Kortom eigenlijk elke dag wel wat maar wel veel afwisseling en we moeten er samen plezier aan beleven.

afwisseling maak ik ook gebruik van. Fietsen met ze, op het ene paard zitten en ander paard als handpaard, grondwerk, niet volgens 1 methode, maar zoals het als het ware, uitkomt. of gewoon ff lekker tutten.
ergens ben ik de fase van pennymeisje nooit helemaal ontgroeit haha.

Ik ben ook niet erg intensief bezig met rijden e.d., ik geniet er ook erg van om ze gewoon zelf hun gang te zien gaan als ik bijv. aan het uitmesten of snoeien ben. Normaal gesproken deed ik met Dibble wel altijd 'iets', maar dat kon variëren van rijden tot vrijheidsdressuur. De laatste weken blijft het bij poetsen, omdat het simpelweg veel te nat is om iets anders in de wei te doen. Doordat ik geen bak heb, ben ik erg afhankelijk van het weer dus dat is nu wel erg jammer. M'n zadel is al weken niet mee naar de wei geweest...

Ik ging wel eens met Dibble naar buiten, aan de hand of onder het zadel, maar ik heb vorige maand besloten daar voorlopig mee te stoppen. Ze is erg onzeker buiten, en ik moest haar echt continu aansporen/dwingen om verder te gaan. Dat is niet de manier waarop ik met haar wil omgaan, dus buitenritjes zijn even in de ijskast gezet. Ik heb zelf altijd veel plezier gehad in buitenritjes, maar bij Dibble was al snel duidelijk dat zij erg van het bekende houdt, en zij doet dan ook liever oefeningetjes in de wei. Thyler (haar zoon) is net 4 geworden, en met hem doe ik nu nog erg weinig. We gaan soms buiten wandelen (hij vindt dat wel erg leuk) en voordat de regenperiode begon was ik net gestart om hem te leren als handpaard mee te lopen met Dibble (ideaal om dat op de track te oefenen!). Heb dat welgeteld 1x gedaan, en daarna werd het te nat . Maar hij deed het super! De eerste keer ging zelfs draven, stoppen en achterwaarts gelijk erg goed. Toch heel fijn dat we vroeger veel grondwerk hebben gedaan, dat maakt het nu een stuk gemakkelijker!

Ik hoop dat het 'handpaarden' snel zo goed gaat dat we het ook op straat kunnen proberen. Ik hoop namelijk dat Dibble het dan ook leuker gaat vinden om naar buiten te gaan: ze heeft dan steun aan de enthousiaste Thyler en hoeft zich geen zorgen te maken dat hij achterblijft in de wei terwijl zij met mij mee 'moet'. En als het toch tegenvalt zullen de buitenritjes met Dibble moeten wachten tot Thyler onder het zadel is (hij is nog erg iel, dus ik vraag me af of ik hem volgend jaar al zal gaan inrijden of toch nog langer wacht). Ik heb al een vriendin gestrikt die wel op Thyler mee naar buiten zou willen. En tot die tijd vermaken we ons wel gewoon 'thuis' in de wei .

Heey Dyonne,

Zie ik het goed? Nog een pony erbij?

Ja het wordt ook altijd gezegd je moet je paard dagelijks trainen zodat hij beter wordt. Nu las ik laatst dat zelfs minder trainen meer oplevert.
inzichten veranderen in de loop der jaren, meer onderzoeken levert meer kennis op en dus veranderingen bij de mens. Thans degene die er voor open staan.
Er zijn ook vele die vast blijven houden aan oude gewoontes. De een hoeft niet altijd slechter te zijn dan de ander. Maar je gevoel volgen is denk ik toch wel het beste.
Daar moet je op vertrouwen

Nu is het wel zo dat als je relatief weinig doet je geen lange afstanden kan permiteren. Dan maak je het voor het paard/pony wel zwaar. Met als gevolg blessures e.d
Ik maak dus bewuste keuzes.

Ja, je moet idd bewuste keuzes maken. Vroeger was ik ooit ook ambitieus en wilde dagelijks trainen. Ik heb ook een pony ohz gehad die het nodig had om hem soepel te houden. Maar ja, dat was ook een stalpony.

Afwisseling is inderdaad heel belangrijk om het leuk te houden.

Wieteke, hier een 3-jarige waar velen zich al over verbazen dat die nog niet beleerd is. Maar ik vind hem ook nog veel te jong, lekker rustig aan.

Marit, uhm, nog niet zeker, maar er zijn wel plannen. Eigenlijk niet omdat ik er een pony bij zoek hoor, haha. Maar goed, soms lopen dingen anders.

Spannend! Ik ben benieuwd.

qua beweging van Wonder tja. Ik probeer elke dat te bewegen door circling game aan lasso, rijden, fietsen, wandelen , veel overgangen etc

Mijn ijslander wordt heel snel te zwaar en hij heeft IR. Dus hij moet heel veel bewegen. Helaas geen PP hier en ook in de paddock of wei wordt weinig gespeeld. Dus ik probeer wel veel te doen, dit kan gewoon lekker buiten rijden zijn (dus puur km's maken), buiten trainen (dan rijd in vnl tölt) of aan het werk in de bak. Dat laatste kan rijdend zijn maar ook kaptoomwerk aan de hand en ook wel eens longeren of los laten rennen. Omdat ik er niet dagelijks aan toe kom om km's te maken heb ik een bijrijdster, een meisje van 16 uit het dorp die komt 2 á 3 keer per week, zij rijd buiten of in de bak en soms longeert ze hem. Zo is mijn ruin in elk geval 5 maar meestal 6 dagen per week in beweging. Want uit zichzelf beweegt hij bijzonder weinig Hij heeft nog nooit zo goed in zijn vel gezeten als nu, omdat hij slank is en een goede conditie heeft. Als ik het idee heb dat hij het zat is geef ik hem een paar dagen rust, maar dan moet ik wel opletten met het rantsoen. En ik heb liever dat hij meer beweegt en dus meer mag eten, dan dat hij niets doet én honger heeft (dubbele verveling). Wel heeft hij een paar keer een hele winter vrij gekregen in een kudde in een natuurgebied, wat hem ook erg goed beviel. Echt even helemaal back to nature. En daar worden ze ook mooi slank van trouwens