Voerdilemma

Nou, de titel zegt het al, ik zit met een voer dilemma....

De kudde is inmiddels compleet, alleen is Sjonnie even "uit logeren" voor het laatste stukje zadelmak maken.
Maar goed, de kudde bestaat dus uit 3 paarden en een A-welsh pony.

Ze krijgen 2x daags voordroogkuil en de "werkende" paarden 2x daags 1,5-2kg biks, Sjonnie krijgt 2x een halve kilo nu hij aan het werk is gegaan.
Per dag staat t draadje naar de wei zo'n 4 uur open.

- Diesel is (EINDELIJK) keurig op gewicht, maar heeft het idee dat al het eten voor hem is (altijd al zo geweest) en de rest laat zich ook door hem wegjagen bij hun voerbak.
- Sjonnie was iets te dik, maar nu hij in training is, is hij keurig op gewicht. Hij is een normale eter.
- Abby is momenteel te dik (een enorme straf, want ik heb echt een chronische hekel aan te dikke dieren....). Ze staat nu pas 2 weken bij huis, dus we zijn nog in de overgangsfase. Het is een langzame, RELAX! eter, hapje brokjes, paar minuten kauwen/staren/soezen, naar de slowfeeder, daar wat knabbelen, en dan oh ja, toch maar weer terug naar de voerbak voor wat brokjes. Toen ze nog op stal stond lag aan het eind van de ochtend haar voerbak regelmatig nog half vol brokjes. Heb het idee dat ze kuil lekkerder vind dan haar brokjes, maar ja, van kuil worden ze juist dik....
- Het "pension-paard" was altijd een enorm onrustig paard toen ze 's nachts nog op stal stond, maar ze staat pas 3 dagen hier en de eigenaar gaf aan al een compleet ander paard te hebben. Nu kan ze haar energie kwijt door zich buiten vrij te bewegen, waardoor ze in haar hoofd relaxter is. Dus nu ze meer kán bewegen, hoeft het niet meer zo dwangmatig, en zit ze beter in r vel.. Ze is errug groot en verbruikt veel energie. Ze is wat aan de schrale kant en net zo'n aggresieve eter als Diesel, qua rang staat ze net onder Diesel, dus die jaagt haar weg bij haar voerbak, waarna zij weer Abby wegjaagt bij de voerbak.

Maar goed, is ben zo blij dat Diesel (met zijn slechte benen) nu keurig op gewicht is! Maar hoe zorg ik nu dat hij niet de 1,5kg brok van Abby én de 2kg brok van het pensionpaard op eet?
Want Diesel moet op gewicht blijven, Abby moet afvallen en het pensionpaard moet juist aankomen.....
Waarschijnlijk moet ik gewoon geduld hebben, omdat de kudde pas sinds 3 dagen in deze samenstelling compleet is, maar geduld is niet mijn sterkste kant....

Hoe doen jullie dit? Hebben jullie mogelijkheid om ze apart te zetten, hoe functioneert dit? Of hebben jullie andere tips?
Ik kijk uit naar jullie reacties!

Mijn pony's krijgen niet zo veel krachtvoer als die van jou, maar ik geef het ze in een emmer die ik om hun hoofd hang. Het hengsel haal ik er van af, 2 gaten erin boren, touw erdoor heen en afstellen op de goede lengte. Zo kan er geen ander paard induiken en als ze weggejaagd worden, nemen ze hun voer altijd mee.
Maar over 1,5 - 2 kg doen ze wel een stuk langer natuurlijk, ik weet niet of het prettig is om zo lang een emmer om je hoofd te hebben.
Anders zou ik toch aparte kleine paddockjes maken en ze daarin zetten.

Wat een goed idee Marion, eigenlijk net zoiets als vroeger werd gebruikt voor de paarden die op het land werkten.
Toch vind ik het wel een beetje een eng, kan niet zo goed zeggen waarom precies, geeft me een naar gevoel, het beeld van een paard met een emmer om z'n snuit.

Ik ben nu al aan het kijken hoe het gaat met apart zetten, alleen komt dan het volgende probleem...
Zodra Diesel word gescheiden van "zijn" dames, gaat hij voor het hek van de paddock staan weven (en niet zo'n beetje ook!), iets wat ik hem nog nooit eerder heb zien doen. Ook weer niet zo bevorderlijk voor zijn enorme arthrose pootjes.

Die Diesel, dat is me er eentje, hij is met vervroegd pensioen, maar zorgt voor het meeste werk.
Alles wordt rondom meneertje aangepast, want ik wil m nog zo lang mogelijk pijnvrij, happy en dus op deze wereld houden.

Ik doe hetzelfde als Marion, emmers met touwen die ik om de hoofden van de paarden hang. Werkt super! Ik blijf wel altijd in de buurt zodat het ook veilig blijft. Paarden blijven paarden en het komt heel af en toe wel eens voor dat er eentje probeert of er misschien ook nog een been naast het hoofd in de emmer past :<. Maar dat gebeurt echt zelden hoor!
Onze paarden hebben totaal geen moeite met die emmers om hun hoofden, hoewel een paard dat het nog niet kent er wel even aan moet wennen natuurlijk. Gewoon stap voor stap, in alle rust laten wennen aan het touw achter hun oren. Ik ben benieuwd of je toch zou kunnen omschrijven waarom het je een naar gevoel geeft, want dat is natuurlijk niet zomaar .

Als je toch zou besluiten ze apart te zetten, kun je denk ik het weven van Diesel gemakkelijk voorkomen, nl. door hem meteen zijn voer te geven zodra je hem apart hebt gezet. Zou hij dan het voer niet belangrijker vinden dan het weven omdat hij zich druk maakt om zijn dames? Bovendien zou je aan elkaar grenzende paddockjes o.i.d. kunnen maken, waardoor ze zich niet echt 'gescheiden' voelen. Zomaar wat ideeën .

Wij voeren hier ook met voeremmers en -zakken, maar we hebben het niet met touw om hun hoofd hangen, maar met een wat bredere band. Ik vind het ideaal. Ieder krijgt z'n eigen voer, je kunt er medicijnen of suplementen bij doen voor wie dat nodig heeft.

Top, thanks voor jullie reacties en ideeen Marja en Monique!

Tja, dat gevoel...waarschijnlijk zag ik idd al benen in emmers verdwijnen :< Marja.
Misschien moet ik het toch maar gaan proberen met de voeremmers, had er geen idee van dat dit blijkbaar nog zo veel gebruikt wordt.
Ondanks dat eten heeeeeeeel belangrijk is voor Diesel, zijn zijn dames nog net ietsje belangrijker. Nu zijn beide merries ook hengstig momenteel, dus dat helpt ook niet mee natuurlijk. Bij het proberen ze apart te zetten zat er niet meer dan een draadje tussen, dus dichterbij kan je ze niet bij elkaar laten blijven.

Monique, wat je zegt over eigen voer en dan met name medicijnen/supplementen vind ik ook nog eens een groot voordeel. In de winter krijgt Diesel namelijk glucosamine, en dat heeft het jonge spul van 3, 5 en 6 (gelukkig!) niet nodig.

Hebben jullie toevallig een paar plaatjes paraat van hoe die van jullie eruit zien?

Heb gezocht, maar heb er geen plaatjes van. Kan ze wel maken als anderen ook niet hebben.

Nu weet ik niet meer hoe ik een foto uit Mijn Album hier kan plaatsen. Ik heb even een album aangemaakt met alleen een foto van Dean en Nilam met een voerzak. Kijken of het werkt om een link naar dat album hier te plaatsen: http://www.mijnalbum.nl/Album=FM3QCAXE
Als zo'n voerzak gesloopt is hebben we die banden steeds bewaard, en die nu aan emmers vast gemaakt. Een deel van de paarden heeft voorkeur voor een voerzak, een ander deel heeft voorkeur voor een voeremmer. En soms komt de voorkeur van ons. Met een stift schrijven we de naam erop, zodat we altijd weten welke van wie is, en in welke we wat moeten doen.

zo doe je dat knippen en plakken

word echt eens tijd dat ik dat ook ga doen, heb het nu al zovaak gezien en met succes. dat het suf ik dat ik ze zelf niet heb. ik zet hier nog geregeld paarden eventjes apart, die ik wil bijvoeren.
met zo'n voerzak is het een stuk gemakkelijker.

Wordt zo'n voerzak niet snel heel smerig? Het lijkt me dat je een zak moeilijker kunt schoonhouden dan een emmer, of valt dat mee Monique?

Diegene die bij mij op de wei stond deed het ook met emmers en touw om hun hoofd.
Echter kreeg mijn pony het altijd voor elkaar om flink aan de emmer te gaan lopen sjouwen. En niet te zuinig ook.

Mijne eten nu gelukkig tegelijker tijd

De zakken kun je eventueel in de wasmachine doen om ze schoon te maken. Maar voordat dat nodig is, zijn ze hier al kapot. Dat is dus wat ons betreft een groter nadeel. Maar er is hier in ieder geval eentje, die absoluut geen emmer wil, daar raakt hij helemaal van in paniek, maar een zak vind hij helemaal oke. Alleen schraapt hij zo erg met de bodem van de zak over de grond heen en weer, dat dat nogal snel doorslijt. Gelukkig vinden de beide andere grote slopers een emmer helemaal goed. Die staan tijdens het eten zo met hun voorbeen te zwaaien, en gaan dan soms met de punt van hun hoef op het randje van de zak staan. Als ze dan vervolgens met hun hoofd omhoog gaan, terwijl ze nog op de zak staan, dan scheurt zo'n zak wel heel snel. Als het een beetje tegen zit is die dan dag 1 al overleden.

Hier hebben onze paarden ook zo allemaal hun eigen trucjes met hun emmers. Sommige kunnen hem afdoen als-ie leeg is, en Frosti gaat dan altijd op de rand van de emmer kauwen. Hij heeft dus de meest misvormde emmer van allemaal. Sefja heeft een extra 'kaaktouwtje' aan de emmer, want zonder dat touwtje schudt ze een keer met haar hoofd en haakt vervolgens haar ondertanden over de achterrand van de emmer en kiept hem dan zo over haar eigen hoofd leeg. Vond ik op den duur niet zo geslaagd meer :<. Ánaegja krijgt meestal slobber, maar zij doet de emmer vaak al af als ze nog maar net begonnen is met eten, schopt er dan een keer flink tegenaan zodat alle slobber in het zand beland, ook héél gezellig >)! En dan hebben we nog Kría, die graag de bodem uit haar emmers knaagt omdat 'op' voor haar blijkbaar niet 'op' is. Ze denkt dat er onder die bodem nog meer eten zit .
Ach.... het blijft boeiend, zo'n kudde ...... Maar dan is zo'n zak inderdaad wel snel aan zijn eindje, met zulke vandalen....

De voerzakken die we hadden, konden we niet meer krijgen. Er was nog een ander model wat ik niet zo zag zitten, maar die hadden we nu toch maar besteld.

Als nieuwkomer is Joy deze nu aan het 'testen', en deze bevalt ons toch beter dan verwacht. Hij is makkelijk schoon te maken, doordat het van die gladde 'tentstof' is. En hij heeft een stevige bodem, wat het voor een paard makkelijker maakt hem helemaal leeg te likken. Misschien is dit ook wel een oplossing voor Omar, want deze bodem zal beter bestand zijn tegen het schuren over de grond.

Verder proberen wij allerlei oplossingen te verzinnen tegen het afhalen of leeggooien van de eigen emmer. Wat dat betreft daagt Nilam ons het meeste uit. Dit is zijn huidige voeremmer.

Tegen het afhalen hebben we aan de rechterkant van de band een strotouwtje geknoopt. Zodra hij de emmer omkrijgt, doen we die onder zijn kaak door (net als de kaakriem van een hoofdstel) en knopen hem aan de linkerkant even vast aan de band.
Tegen het leeggooien hebben we een stuk rubber over de emmer heengemaakt, met een gat erin ter grootte van z'n snoet. Nu kan hij schudden zoveel hij wil, en vooral achterover gooien, maar nu blijft zijn eten erin. Om wel te kunnen blijven ademen hebben we er een paar luchtgaten aan de voorkant geboord.

Haha, creatief idee Monique ! Ja, die paarden laten ons niet zomaar indutten .......

hahahaa marja echt geniaal hoe je dat verteld.

nicky en sophie eten gewoon met de emmer po de grond.

nicky loopt bij elke hap achteruit en sophie blijft netjes staan en die likte hem helemaal schoon tot aan de bodem.
hun krijgen praktisch hetzelfde te eten en hebben het tegelijker tijd op in verleden met de andere kudde erbij haalde ik hun er altijd uit en zette ze daarna terug