breedte van het pad?

Ik heb gisteren een begin gemaakt met het aanleggen van het pad rondom de wei. Ik heb het nu 3 meter breed gemaakt, maar vraag me af of dit ook de ideale breedte gaat zijn. Ik wil de paden graag zo smal mogelijk om zoveel mogelijk gras over te houden, maar wel zodanig breed dat de paarden (2 IJslanders) er samen gemakkelijk overheen kunnen, én dat het nog uitnodigt om ook daadwerkelijk van hier naar daar te gaan.

Hoe breed zijn jullie paden, en hoe bevalt dat?
Hoeveel paarden maken daar gebruik van, en van welk ras?

Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen!

gemiddeld hier 2 en halve meter, we hebben dit toen een soort van op de gok gedaan, paddockparadijs bestond toen nog niet in nederland officieel .
soms is het zelfs wat smaller vanwege een boom die in de weg staat, maar dit gaat hier al jaren goed zo.
We hebben geen pad rondom de wei, alleen een pad van de paddock naar het bosje, het is ongeveer 150 a 200 meter lang.

En hoeveel paarden heb jij Joyce, en van welk ras?

Breedte varieert van 3 meter tot sommige stukken van ruim 5 meter. Ik heb 1 kwpn'er, een tankhaflinger en een dartmoortje. Breedte bevalt me goed zo.

Bij mij varieert het van 1 meter tot zo'n 2,5 meter. Ik heb er 3 paarden (fries, shet en schwarzwalder) op lopen. Belangrijkste is dat het op de smalle stukke niet doodloopt en dan gaat het goed. Bij mij is trouwens een groot gedeelte van het pad gras dus het kost mij niet zoveel gras. Nadeel is dat ik dat een deel van het jaar moet afsluiten omdat ik kleigrond heb en de paden dan veel te drassig zijn en de paarden er tot hun kogels in wegzakken.

Bedankt voor alle reacties!
Er zijn best hele verschillen dus...

Blijft jouw pad gras dan Berith, lopen/eten ze dat niet kapot?
Hoe lang is jouw track?

Natural Horsetrainer schreef:

Bedankt voor alle reacties!
Er zijn best hele verschillen dus...

Blijft jouw pad gras dan Berith, lopen/eten ze dat niet kapot?
Hoe lang is jouw track?

Ja mijn pad blijft gras, maar dat is dus omdat het een gedeelte van het jaar is afgesloten. Daardoor krijgt het gras ook een kans. In het voorjaar als de grond droog genoeg is gaan ze eerst op het pad om het gras kort te eten. Als het kort is, krijgen ze via strookbegrazing toegang tot de wei.

Ik weet niet precies hoe lang mijn track is, verschilt steeds van de omstandigheden. Nu is het vooral paddock en een stuk pad om de stal heen. Ik kan het op meerdere plekken open zetten en afsluiten.

Natural Horsetrainer schreef:

Ik heb het nu 3 meter breed gemaakt, maar vraag me af of dit ook de ideale breedte gaat zijn. Ik wil de paden graag zo smal mogelijk om zoveel mogelijk gras over te houden, maar wel zodanig breed dat de paarden (2 IJslanders) er samen gemakkelijk overheen kunnen, én dat het nog uitnodigt om ook daadwerkelijk van hier naar daar te gaan.

De meeste van mijn paden zijn 2 à 2,5 m breed, maar ik heb ook een stuk pad van 3 à 3,5 m breed (ooit verbreed omdat het eerst maar zo'n 1,5 m breed was) en die breedte bevalt me eigenlijk het best. Net als jij wilde ik bij de aanleg van de paden zoveel mogelijk gras overhouden, vandaar de smalle paden, maar als ik nu nog eens opnieuw zou moeten beginnen zou ik al mijn paden minstens 3 m breed maken; dat is niet té breed, maar wel breed genoeg voor de paarden om ook eens comfortabel en ruim dwars in het pad te kunnen gaan staan als ze dat willen. En het ziet er ook net wat minder 'benauwd' uit. Omdat mijn paarden meer tijd doorbrengen in de paden en paddocks dan in de wei, vind ik inmiddels wat ruimere paden belangrijker dan wellicht dat ene metertje minder gras.

Zoals je weet heb ik ijslanders , 7 om precies te zijn (momenteel tijdelijk 8 i.v.m. logee).

Dank jullie wel allemaal!
Ik denk dat ik het maar even bij die 3 meter laat voorlopig, en eens kijken hoe dat gaat.

hi, hier lopen op dit moment 6 paardjes, 4 mangalarga marchadores (braziliaans gangenpaard) 1 tennesee walking horse en 1 kruising van 1.46. De mm's zijn, bijna 2 bijna 5, 12 en 19 jaar, de TWH bijna 3, de kruising 11.
Ik heb een vaste groep en de veulens worden in de groep geboren, ze staan de eerste dagen apart met hun moeder,wanneer ze de stroomdraad snappen en alles goed gaat, gaan moeder en kind, weer de groep in. Ik bouw dit op.
Meestal loopt t veulen binnen een week ook volledig in de groep mee.

Hier hebben we een smal pad ivm het gras idd.
Als ik veel wisselingen zou hebben, dan zou ik het pad breder maken,doordat het als het ware, uitmond in of de paddock, of in het bos, vind ik dit prima, als het rond zou lopen, dan zou ik het zeker breder maken.

Hier 2,5 meter breed betegeld pad naar hooibak achter. Daar wel weer een groter terras om de hooibak heen.
Heb maar heel weinig grond en mijn 2 dames (Haffies moeder en dochter) hebben alleen maar rekening te houden met elkaar.
Ze kunnen precies goed keren op het pad en hebben verder ook nooit ruzie ofzo dus hoeven elkaar niet te ontlopen.
Bevalt verder wel goed bij de dames.

oh ik ben wel een uitzondering. Mijn paden zijn rond de 6 meter breed.
Dit heb ik gedaan zodat er nog een trekker overheen kan rijden. Dit is makkelijker met slepen van de molshopen, en mesten.
De boer heeft een grote trekker

Nu kan ik het stuk in tweeen verdelen en het achterste stuk afsluiten. Wat ik ook ga doen zodra het gras gaat groeien. Het voorste stuk waar ze veel lopen is nu al bijna zand geworden. Als ik het volgende week dicht gooi lopen ze het nog meer stuk zeg maar en hou ik een kaal gebied over wat ik wel fijn vind voor het geval dat....
Het achterste stuk laat ik groeien en geef ik gedurende het seizoen dmv strook begrazing weer vrij. De hele winter kunnen ze dan ook de grote ronde lopen.

Zo hou ik en genoeg gras zodat ik weinig hooi hoef te voeren, voldoende bewegingsruimte, en plek voor noodgevallen bij bijvoorbeeld hoefbevangenheid en zo.
Heb een gevalletje Cushing/ IR staan hij kan elk moment van het jaar een dipje krijgen en is lastig te voorspellen. Het gaat nu al een jaar goed zonder problemen denk mede door de medicatie, maar ik blijf elke hap nauwkeurig bekijken.

heb 4 pony's zoals je weet

Ben trouwens wel blij dat ik het zo ruim heb gemaakt die mini's kunnen behoorlijk te keer gaan met zijn tweeen. Die draaien echt overuren in rondjes rennen en ravotten.

Ook mijn pad is 2,5 meter breed. Voor mijn KWPNer is dit echt het minimum om te kunnen keren. Een pad van 6 meter die toegankelijk met tractor lijkt me heerlijk. Bij genoeg ruimte (hier helaas niet het geval...) zou ik dat zeker doen.

Ik weet niet of ik een oud topic nog omhoog mag halen.. Als dat niet zo is, sorry!

Ik ga deze week het pad maken in mijn PP en begin weer te twijfelen over de breedte van het pad..
Waar ze nu staat heeft ze een pad van 3 meter breed, maar ik merk dat ze veel op het pad stil blijft staan en het pad gebruikt als 'paddock' in plaats van loop-route.
Daarom dacht ik eraan om het wat smaller te maken.

Mijn paarden staan met zijn drieën. Één haflinger en twee mini's. De mini's krijgen een klein stuk "pad" waar alleen zij met z'n tweeën op kunnen. Dit ook zodat ik ze daar hun water kan geven, zodat de haf niet de kleine waterbakken eerst leegdrinkt en de mini's alsnog niks hebben..
In de toekomst zou het kunnen dat er nog één paard (KWPN'er) bij zou komen, maar dat weten we nog niet. Het moet alleen al wel gelijk goed zijn voor als het tweede paard erbij zou komen.
Wat raden jullie aan? 

Ik zou het zeker niet smaller maken. Het is toch niet zo'n probleem als een paard ook stilstaat op het pad? Dat doen ze hier tenminste ook erg veel. Ze zoeken altijd de plek op die op dat moment het fijnst is. (bijv wegens schaduw of luwte)

Een probleem als je pad te smal is, is dat ze elkaar klem kunnen lopen of zetten. Voor je mini's zal dat niet zo snel het geval zijn, maar als je Haflinger dwars op het pad gaat staan, heeft die al snel de boel geblokkeerd. En zeker als er misschien nog een KWPN-er bij kan komen, dan kun je tegen dat probleem aan gaan lopen.

Ik ben het eens met wat Monique schreef. Zeker voor een KWPN'er is 3 m een minimum.
Paarden zijn niet alleen maar altijd aan het lopen, ze staan ook vaak gewoon lekker te 'Zijn' (daar zijn paarden héél goed in ) en dat doen ze overal, ook in een pad van 2,5 m breed weet ik uit ervaring. Ik heb verschillende stukken pad van 2,5 m breed en mijn paarden (ijslanders) staan daar heel regelmatig stil. Dus als het stilstaan de reden is dat je een pad van 2,5 m breed wil maken, zal je waarschijnlijk teleurgesteld worden . Ik zou zeker gaan voor een minimum van 3 m.

Ook ik zou het 3 m breed laten, om de redenen die al genoemd zijn.

Ik zou idd ook voor minimaal 3 meter gaan, mijn smalle pad is ook 3 meter, de kant van de dijk natuurlijk veel breder en m'n 'brede' pad werd noodgedwongen (beton in de grond) 4 meter breed en ook dat is prima. Smal of breed maakt voor de doorloop niet uit, daar hebben ze andere motivatie (voer, water) voor nodig, 'staan' doen ze toch wel en dan zie ik liever dat er nog veilig zonder 'gedoe' een paard kan passeren en paarden niet gedwongen worden dicht op elkaar te lopen. Vooral in iets grotere groepen waarin de onderlinge relaties variëren vind ik dat wel belangrijk. Je wilt niet dat een 'bully' een ranglaag paard de weg gaat versperren e.d. en dat risico loop je met smalle paden meer dan met bredere.
Daarnaast is een paard een dier 'van de vlakte' en vind ik te smalle paden juist weer tegenstrijdig met het 'natuurlijke' wat je probeert te creëren, paarden hebben juist een hekel aan smalle doorgangen.

FrancisD schreef:

Smal of breed maakt voor de doorloop niet uit, daar hebben ze andere motivatie (voer, water) voor nodig

Volgens Jaime Jackson schijnt het wel zo te zijn dat hoe breder het pad wordt, hoe minder het uitnodigt tot doorlopen. Smallere paden motiveren dus wel meer tot blijven bewegen dan bredere. Maar het veel meer stil blijven staan begint wel pas te spelen bij echt brede paden, ik weet het niet meer precies, maar zeg maar breder dan pakweg 5 m of zo.

Citaat :

Daarnaast is een paard een dier 'van de vlakte' en vind ik te smalle paden juist weer tegenstrijdig met het 'natuurlijke' wat je probeert te creëren, paarden hebben juist een hekel aan smalle doorgangen.

Dat is enerzijds wel waar, maar anderzijds maken paarden in de grote, natuurlijke vlakte juist wel steeds gebruik van dezelfde, smalle tracks die ze zelf gecreëerd hebben. Het is dus eigenlijk best dubbel: ze willen de vrijheid van de vlakte, maar kiezen daarbinnen tegelijkertijd ook voor de 'veilige vastigheid' van de bekende tracks.

Ja, als de paden écht breed zijn is't ook niet meer echt een 'pad', maar ik denk dat het mede afhankelijk is van de hoeveelheid paarden op de track. Wat natuurlijk wél scheelt is dat een smal pad veel sneller volledig kaal wordt en er dus veel minder te 'scharrelen' valt dan op een breed pad. Een pad van 5 meter breed wordt denk ik nooit volledig kaal en daarom zullen ze er ook meer op stil blijven staan.

Dat ze zelf tracks maken weet ik maar dat is dan wel in een grotere open ruimte, met de mogelijkheid tot vluchten. Een paard tussen twee omheiningen door is dan toch wel wat anders en met een track van bijv. maar 2 meter of minder breed zal een paard zich toch snel 'opgesloten' gaan voelen en ik denk dat ze dan juist weer minder over zo'n track zullen gaan lopen en er voor kiezen op een paddock te blijven staan. Maar ook dat waarschijnlijk wel mede afhankelijk van de hoeveelheid paarden en de onderlinge verhoudingen.
Maar goed, da's mijn 'gevoelsmatige idee' er bij hoor, misschien blijkt de praktijk toch heel anders.

Ja, ben ik allemaal wel met je eens. Wat we doen is toch nooit helemaal hetzelfde als de vrije natuur, maar ik denk dat we met het PP in ieder geval al een aardig compromis hebben gevonden, waar paarden best blij van worden .

Ik zie nu bij mijn paard al wel dat ze elke dag dezelfde route loopt op haar pad.
Er is één "slingerpadje" dat op haar pad helemaal kaal is, je ziet echt dat ze elke dag diezelfde route neemt om van haar waterbak/stukje paddock naar haar hooi te lopen.
Mijn mini's doen dat niet.. Die kiezen de kortste weg, of de weg waar zij toevallig lopen..
Anne is soms heel vast.. Als ik toevallig op háár route loop, dan is ze toch wel eventjes van slag. (Mag niet over de vrouw heen lopen.. Maar wil ook niet van het pad afwijken? SNIP!!!!  )

Het zou leuk zijn, als Helma dit nu even zou lezen. Volgens mij heeft die wel heel brede paden, als ik me niet vergis vanwege een dominante ruin. Ik zou dan graag haar ervaring lezen, over wel of niet bewegen op die brede paden.

Jasia schreef:

Ik zie nu bij mijn paard al wel dat ze elke dag dezelfde route loopt op haar pad.
Er is één "slingerpadje" dat op haar pad helemaal kaal is, je ziet echt dat ze elke dag diezelfde route neemt om van haar waterbak/stukje paddock naar haar hooi te lopen.
Mijn mini's doen dat niet.. Die kiezen de kortste weg, of de weg waar zij toevallig lopen..
Anne is soms heel vast.. Als ik toevallig op háár route loop, dan is ze toch wel eventjes van slag. (Mag niet over de vrouw heen lopen.. Maar wil ook niet van het pad afwijken? SNIP!!!!  )

Grappig is dat hè... Mijn rijbak is in de track opgenomen, dus ze lopen door de rijbak om naar de stal of de poel te gaan. Maar het gekke is dat ze nooit in een rechte lijn door de bak lopen, maar altijd in dezelfde S-slinger. In de winter als het gesneeuwd heeft, kun je mooi dat zwarte spoor in de sneeuw zien.

MoniqueBuu schreef:

Het zou leuk zijn, als Helma dit nu even zou lezen. Volgens mij heeft die wel heel brede paden, als ik me niet vergis vanwege een dominante ruin. Ik zou dan graag haar ervaring lezen, over wel of niet bewegen op die brede paden.

Fred Flintstone zou nu roepen 'Hèèèèèèèèèlmaaaaaaaaa!!!' (oh nee, dat was 'Wíííííííííílmaaaaaaa!'  )
Maar inderdaad, zou leuk zijn om te weten :-) .