magnesiumtekort en insulineresistentie

Zoals de meeste misschien hebben gelezen jeukt mijn Dahab gewoon vrolijk verder. Ondanks dat hij dag en nacht met een eczeem deken opstaat heeft hij nog steeds last van jeuk, vooral in zijn manenkam. Dus ben ik maar weer eens internet opgedoken. Heb zitten lezen over magnesium tekort en insuline resistentie. Symptomen kunnen zijn: verdikte manenkam, dit heeft Dahab maar ook andere paarden bij ons op stal. Vetopslag, bij dahab alleen in zijn nek maar andere paarden ook elders. En huidproblemen...
Zou misschien een verklaring kunnen zijn waarom hij ondanks deken toch door jeukt? En dat hangt ook weer samen met de consumptie van suikers.
Iemand ervaring met magnesium tekort? Wat gegeven en wat waren de resultaten?
Ben erg benieuwd

Ik heb er (gelukkig) geen ervaring mee... Maar je kunt je paard laten testen op insulineresistentie, misschien zou dat niet verkeerd zijn? Als het niet zo blijkt te zijn, kun je dat in ieder geval uitsluiten.
Over magnesium weet ik niets, maar ik heb wel een keer gehoord dat je dat toch ook niet zomaar moet gaan geven als je niet zeker weet of het nodig is. Ik denk dat alles wat je onnodig of te veel geeft weer voor de een of andere disbalans kan zorgen.
Ik denk dat het biologische weidebeheer waar je mee bezig bent op de lange duur misschien nog wel de beste resultaten zal geven om stofwisselingsproblemen op te lossen of te voorkomen, maar dat zal waarschijnlijk wel een kwestie van lange adem zijn vermoed ik.
Heel vervelend altijd om niet precies te weten wat er aan de hand is als een dier ergens last van heeft!

Balen dat Dahab nog steeds jeuk heeft. Kan hij ook een allergie hebben?

Verder geen ervaring mee, maar wat Marja al aangeeft, je kan insulineresistentie testen. Je kan dan aan de dierenarts vragen of hij het glucose- en insuline-gehalte wil meten.
Ik zou zeker niet zomaar magnesium bij gaan geven als je nog niet weet wat Dahab mankeert.
Wat geef je hem eigenlijk zoal aan voer op een dag?

Dahab heeft de afgelopen winter hooi gehad en daarnaast wat wiesencobs van Marstall. Dit is laag in fructaan en vrij van melasse e.d. nu krijgt hij alleen hooi en staat hij overdag op zijn track. Helaas staat hier wel gras anders had ik hem alleen hooi kunnen geven. Verder krijgt hij geen voer of ander lekkers. Hij draagt dag en nacht een eczeem deken dus mugjes kunnen eigenlijk ook niet echt het probleem zijn. Enige wat ik kan bedenken is dat hij overdreven reageert op dat beetje gras wat hij krijgt.
Wel heeft hij een verdikte manenkam... iemand ervaring met testen op insuline resistentie? Wat was de uitslag en wat was het bijbehorende advies? De moed begint een beetje in m'n schoenen te zakken...

Afgelopen winter had hij helemaal geen jeuk? Is dit precies begonnen toen hij weer wat gras kreeg? Dan zou dat toch de oorzaak moeten zijn.
Is hij ook gevoelig voor hoefbevangenheid (ivm verband met insulineresistentie)?

Ik kan me voorstellen dat je het niet bepaald leuk vindt, merk je ook dat Dahab er echt last van heeft?

Afgelopen winter heeft hij niet aan zijn manen geschuurd. Wel heeft hij de hele winter wat last van jeuk en korstjes op zijn lijf gehad. Vooral op zijn schouders zeg maar. Niet zo erg dat hij er echt veel aan stond te schuren maar als ik aan de korstjes / schilfers krabbelde vond hij het wel heeeeerlijk.
In Januari begon hij al zijn winterhaar te verliezen en heeft er toen een hele tijd 'mottig' uit gezien. In maart / april zag hij er glanzend uit en had nog geen jeuk in zijn manen.
Wel heeft hij al die tijd een dikke 'suikernek' gehad. Wij dachten dat het van het hooi kwam. Maar achteraf gezien eet hij het minste hooi van alle paarden hier op stal. Hij is een beetje een kieskouw. Het zou natuurlijk wel kunnen maar het blijft vreemd dat een paard op alleen hooi en een heel klein beetje suikerarm voer toch zo'n nek had.
Hij is overigens niet echt vet. Maar komt misschien ook omdat hij in de groei is en hengst. Verbranden over het algemeen toch iets meer met merries in de buurt.
Verder heb ik niets gemerkt van hoefbevangenheid tot nog toe. Maar denk eigenlijk ook zodra je daar iets van merkt het eigen al 'te laat' is?! Hij loopt niet gevoelig, ook niet op het harde. Ik rijd nog niet met hem natuurlijk dus subtiele dingen merk ik dan misschien minder snel omdat hij vooral veel op paddock en weide verblijft.
Of hij er last van heeft.... nou ja hij jeukt, maar verder is hij de vrolijkheid zelve. Krijg niet de indruk dat hij heel rot in zijn vel zit ofzo.
Misschien idd gewoon laten testen, feit is alleen dat ik niet zo veel vertrouwen heb in de reguliere diergeneeskunde als het op zulke dingen aan komt. Ben beetje huiverig dat ik als advies krijg: geef hem maar wat cortico's dan stopt hij wel met jeuken.
Goede verhalen gehoord over Erik Laarakker. Holistisch dierenarts. Misschien daar eens informeren. Hoe meer je zoekt hoe groter het doolhof wordt....

Fijn dat jullie een beetje mee en Irene en Marja

Je zou het in ieder geval kunnen laten testen, dan weet je in ieder geval zeker of het insulineresistentie is. De behandeling kan je dan ook via een andere weg doen.

Wat ik zou doen is Dahab nu helemaal van het gras af te houden en dan eens kijken hoe het gaat. Jij schreef laatst namelijk ergens dat je nu pensionpaarden op de track hebt lopen om het vele gras weg te eten. Daar heb je dan wel weer meer risico voor Dahab omdat kort gras een groter risicofactor is.

Wat voor soort hooi heb je eigenlijk?

Ja erg kort gegraasd gras is idd meer risico maar ik dnek dat het niet zooo kort is maar misschien is dat idd zo..
Probleem is dat ik maar een heel beperkte ruimte heb zonder gras. of zn box van zo'n 3.5 x 4.5 of zijn paddock van 4 x 6 denk ik ongeveer... en dan staat hij alleen...
Kortom niet erg een paardwaardig verblijf voor lange tijd.

Het hooi dat ik voer is laat in het seizoen gemaaid, grofstengelig hooi. Heb het laten analyseren, het is niet enorm laag in suiker maar ook niet schrikbarend hoog. Hij krijgt tijdens de nacht ik dnek ongeveer 3 kilo. In een 'hucks' netje zodat hij lekker kan peuteren. Meestal heeft hij het niet eens op smorgens.

Hey Nina, vervelend allemaal zeg. Helaas weet ik hoe het voelt om met een paard aan het tobben te zijn. Het lijkt mij een heel goed idee om eens met Dahab naar Eric Laarakker te gaan. Anderhalf jaar geleden wilde ik met Omar ook graag naar hem toe, maar Omar was toen zo ziek, dat ik de reis naar hem toe niet aandurfde. Toch maar gebeld om te overleggen, en toen adviseerden ze me een andere holistisch dierenarts, die door hem opgeleid is, die dicht bij ons in de buurt zit. Met Omar ben ik toen 2x bij Mariette Kelfkens geweest, en als laatste nog een keer onderzoek via opgestuurde mest. Hij is daar ontzettend van opgeknapd!
Ze meten ook al het voer door bij het paard. Je moet alles wat je hem geeft meenemen. Ze meten dat dan per stuk door, en dan weet je gelijk van welk item hij nu echt last heeft, en van welke niet.
Dus wat mij betreft, als je er maar half aan denkt om met Dahab eens naar Eric Laarakker te gaan: heel doen!
Heel veel sterkte met hem.

Nina schreef:

Ja erg kort gegraasd gras is idd meer risico maar ik dnek dat het niet zooo kort is maar misschien is dat idd zo..
Probleem is dat ik maar een heel beperkte ruimte heb zonder gras. of zn box van zo'n 3.5 x 4.5 of zijn paddock van 4 x 6 denk ik ongeveer... en dan staat hij alleen...
Kortom niet erg een paardwaardig verblijf voor lange tijd.

Misschien is die ruimte niet echt paardwaardig, maar je kan eens kijken de komende dagen of dan de jeuk vermindert of zelfs weggaat. Wellicht kan je dan daarna eens kijken naar mogelijkheden om zijn ruimte uit te breiden zonder gras.

Wat Monique zegt, je kan het altijd eens proberen bij Eric Laarakker. Ik heb zelf geen ervaring met hem.

beetje laten reactie.
Maar over dit onderwerp bestaat ook een heel goed boek.
Ben de titel even kwijt maar het is nicolette hebbing.
Zij heeft onderzocht dat voeding een hele grote invloed heeft op zomereczeem.
Echt de moeite waard.

Ha Marleen,

Beter een late reactie dan geen reactie he!
Ik sta altijd open voor nieuwe ideeen als het om zemereczeem gaat.
Het boekej van Nicolette heb ik idd. Een erg duidelijk boekje. Ik meen er niet zoveel over magnesium in te hebben gelezen maar ik zal het nog eens doornemen. Even opfrissen, is al weer even geleden dat ik het heb gelezen.

In overleg met mijn therapeut besloten om Dahab op de glucobalance te zetten zonder verder bloedonderzoek. Zij vond de tekenen zo duidelijk dat ze wel aannam dat insulineresistentie een rol speelt. Verder geef ik hem nu ook probiotics. Beide zijn van Phytonics, of te wel Erik Laarakker. Ben er afgelopen week mee begonnen dus ben erg benieuwd naar het resultaat. Dahab staat nu zonder eczeem deken maar schuurt nog wel behoorlijk. Zag vandaag dat er best heel wat manen afgeschuurd zijn. Gelukkig heeft hij een dikke bos. En het is nog niet kapot. Morgen eens met Derfen smeren. Goede verhalen over gehoord.

Bedankt voor het mee denken allemaal hoor!

mijn merrie heeft waarschijnlijk ook last van insulineresistentie.
Ze heeft een hele dikke manenkam.
En is erg gevoelig voor hoefbevangenheid.
Ook heeft zij steeds jeuk terwijl zij geen zomereczeem heeft....
Nu kwam ik op de website van paardnatuurlijk terecht:

http://www.paardnatuurlijk.nl/onderzoek/index.htm

Hier staat een heel artikel over wat het is en hoe je het kan behandelen.

Ik ga mijn merrie ook een magnesiumkuurtje geven van een paar weken.
Ik ben heel benieuwd of het dan beter wordt.
Ik ben nu al zo'n 5 jaar aan het modderen.
Ook al staat ze helemaal op het zand en krijgt ze maar 3 sprietjes dan is het al gebeurd.
Het is echt een nachtmerrie....

Ik weet trouwens niet of je nog meer informatie in het boek van nicolette hebbing kan vinden.
Deze ontdekkingen zijn redelijk nieuw en volgens mij is het boekje al weer wat ouder.
Ik heb een pony met zomereczeem overgenomen van de stichting van nicolette.
Een shetlander van 14 die ook zomereczeem heeft.
Tot mijn grote vreugde heeft hij hier op texel nergens last van. Tenminste nog niet.
Bij ons op de wadden komt dat vliegje niet voor...

Heb ook overwogen om magnesium te gaan geven. Het rare vond ik alleen dat ik deze info alleen op paard natuurlijk kan vinden. Heb op goggle gezocht maar kan wat magnesium betreft niet echt wat vinden ivm insulineresitentie. Magnesium tekort hangt ook weer samen met een teveel aan calcium in de voeding heb ik begrepen?
Als iemand een site weet over magnesium en insulineresitentie anders dan PN houd ik me aanbevolen...

Nina schreef:

Heb ook overwogen om magnesium te gaan geven. Het rare vond ik alleen dat ik deze info alleen op paard natuurlijk kan vinden. Heb op goggle gezocht maar kan wat magnesium betreft niet echt wat vinden ivm insulineresitentie.

Dan zou ik zeker nog even verder onderzoek gaan doen... Ik vind dat er op PN op zich heel nuttige informatie staat, maar dat het soms wordt gebracht met een stelligheid die me verbaast . Alsof hun waarheid de enige waarheid is. Dat gevoel heb ik ook bij hun boeken; veel praktische info en kennis, maar sommige gedachtegangen en onderbouwing zijn helemaal 'selfmade' en kloppen m.i. soms van geen kant.
Mijn man is (parttime) hoefsmid, met een gedegen opleiding. We hebben destijds het boek over 'Natuurlijk bekappen' gekocht om te weten waar dat allemaal over gaat en of er nu echt zulke grote verschillen met 'traditioneel' zijn als door PN beweerd wordt. In dat boek worden uitspraken gedaan over 'traditioneel' bekappen (wat is dat überhaupt?) die kant noch wal raken. Over hoefsmeden die paarden altijd veel te hoog op de hielen (die trouwens 'verzenen' heten ) zouden zetten, en andere beweringen over de foute dingen die hoefsmeden geleerd hebben. Daar klopt dus echt niets van, de dingen die zij beweren heeft mijn man op zijn opleiding nooit geleerd.
Ik denk dat PN heel nuttig werk doet, maar oooooh, wat is het jammer dat ze dat zo vaak doen door zich af te zetten tegen andere stromingen, i.p.v. de handen ineen te slaan en het goede van alle stromingen te combineren...

Sorry voor deze off-topic, maar soms moet het er effe uit, haha ...

hier heb ik een website gevonden die onderzoek heeft gedaan naar het te kort magnesium.
En het is niet van paard natuurlijk afkomstig!

http://www.gddeventer.com/templates/dispatcher.asp?opage_id=5184094&location=525655500270730,10022700&page_id=25222685

Deze website geeft dus aan dat je meer magnesium kan geven door middel van het goede krachtvoer geven.
Nu ben ik zelf niet voor krachtvoer.
Zou dat niet de reden zijn dat je het in poedervorm kan kopen bij paard natuurlijk zodat als je geen krachtvoer geeft je het even goed op peil kan houden.

In het boek paard en voer staat ook dat er nog geen bijwerking bekend zijn voor een afdosis magnesium.
Bij de andere andere mineralen wel.
Dus zo als ik het nu kan beoordelen kan het geen kwaad om het te proberen.
Als je het maar met mate geeft en natuurlijk niet te lang.
Maar dat geldt voor alles.
Te is nooit goed.

nog een stukje:

Magnesium alarmbellen


--------------------------------------------------------------------------------

Drie jaar geleden luidde de Gezondheiddienst voor Dieren de magnesium alarmbellen. 25% van de gezonde paarden had een aangetoond magnesiumtekort, van de zieke paarden was dit zelfs 55%. Magnesium is een belangrijk mineraal en betrokken bij 300 enzymfuncties. Paarden met een klinisch tekort zijn vaak erg gespannen en nerveus, omdat spieren zich niet meer goed kunnen ontspannen. Ook worden ze blessuregevoeliger, omdat de spanning op pezen en banden toeneemt bij een verminderde ontspanning in de spieren. Kun je dit voorkomen door extra magnesium bij te voeren?

Hoe toon je aan dat een paard een magnesiumtekort heeft? Magnesium is actief in de cellen, verminderde enzymfuncties treden hier dus ook op. Bij een tekort wordt magnesium elders uit het lichaam vrijgemaakt en door de bloedbaan vervoerd naar de plaatsen waar het nodig is (bijv. spier- en zenuwweefsel). Als men dan een monster analyseert kan het zijn dat men in het bloed een normale of verhoogde magnesiumwaarde meet, maar er wel sprake is van een tekort op dat moment, omdat het lichaam het tekort zelf aanvult (meestal uit botweefsel).

Wil je echt weten of je paard een magnesiumtekort heeft dan zou je een monster van het spierweefsel (spierbiopt) moeten nemen maar dan nog kun je discussiëren over referentiewaarden. Dit geldt voor alle bloeduitslagen. Daarom zou je minimaal 1 x per jaar een bloedmonster van je paard moeten laten nemen als je paard helemaal gezond is, zodat je referentiewaarden van het paard zelf hebt. Dit kan door middel van het GD Horse Care pakket.

We weten dat paarden, zeker met verhoogde behoeften door extra spierarbeid vaak een tekort hebben aan magnesium, omdat het simpelweg te weinig in het normale voer aanwezig is. Of de opname wordt verdrongen door de aanwezigheid van andere stoffen in het voer (bijv. calcium).
Naar mijn mening kan je gezien de zeer geringe kans op overdosering bij bovenstaande klinische symptomen gerust enkele weken magnesium als supplement bijvoeren en kijken hoe het paard daarop reageert voordat je allerlei ingrijpende spierbiopten gaat nemen. Een enkelvoudig supplement geeft het duidelijkst een antwoord op een bepaald tekort. Let op: Paarden die minder gaan presteren/ niet lekker in hun vel zitten hebben meestal meerdere tekorten. Het bijvoeren van een enkele mineraal/vitamine geeft dan niet gewenste resultaat.

De motor van het paard zit in de darmen en draait op een gezonde darmflora. Als de zuurtegraad (pH) hier goed is zal het paard in de blinde darm en dikke darm nog aanzienlijke hoeveelheden mineralen opnemen. Als de darmen verzuurd zijn dan worden extra voedingsstoffen slecht opgenomen en kun je supplementen voeren wat je wilt zonder effect. Helaas hebben bijna alle paarden in meer of mindere mate last van verzuurde darmen. Dit omdat krachtvoer een verzurend effect heeft op de darmen, ook kuil- en het meeste weide gras is niet het natuurlijke ruwvoer van een paard.

Dus vermoed je voedingstekorten bij je paard, kijk dan eerst eens goed naar het rantsoen. Hooi en matige beweiding, met minimale hoeveelheden krachtvoer is het best. Eventueel kan je met een probiotica de darmflora herstellen. Pas als deze weer goed functioneert, is het zinvol om eens goed te kijken welke stoffen het paard nog meer nodig heeft voor het optimaal functioneren van zijn lichaam


grappig deze site is juist weer tegen krachtvoer

http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=3&t=977467

hier een paar ervaringen van mensen

marleen schreef:

http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=3&t=977467

hier een paar ervaringen van mensen

http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=3&t=556520&
en nog een paar.

Ik weet dat er veel discussies in paardenwereld zijn over paard natuurlijk.
Ze weten veel maar kunnen niet alwetend zijn.
Probeer gewoon je eigen weg te gaan.

Het artikel van de gd had ik idd gelezen. Hier komt met name naar voren dat magnesium tekort spierspanning geeft e.d. maar niet echt de overduidelijke link naar IR zoals op PN.
Soort gelijke artikelen kon ik namelijk wel vinden maar mijn paard heeft deze sympthomen juist weer niet. Ik voer liefst ook zo min mogelijk krachtvoer maar voor paarden in de sport vind het soms wel iets toevoegen mits je basis rantsoen van ruwvoer goed is. Mijn paarden krijgen alleen wat voer voor hun poedertje en dan liefst nog iets van wiesencobs of Vito. Produkten zonder graan en zonder melasse en fructaan arm.
Een magnesium tekort aanvullen met krachtvoer lijkt me geen goede optie omdat je met een suplement veel gerichter iets toe kan voegen. Maar in het geval van magnesium moet je weer wel naar het hele rantsoen kijken want als er veel calcium in zit kan je magnesium voeren tot je een ons weegt maar wordt het niet opgenomen.
Weet niet of ik het helemaal goed uitleg maar ik heb begrepen dat calcium en magnesium afhankelijk van elkaar opgenomen worden. Is de calciumgrens bereikt dan stopt ook de magnesium opname, ook al is hier nog niet voldoende van.
Kortom een erg complex verhaal, zucht.
Hoe meer je je in voeding verdiept hoe moeilijker het wordt.
Goed naar je paard kijken en voeren met gevoel blijft voor mij nog steeds een goede optie.
Fijn dat er zoveel reacties komen. Ga ook nog even die ervaringen en andere links bekijken

marleen schreef:

Dus vermoed je voedingstekorten bij je paard, kijk dan eerst eens goed naar het rantsoen. Hooi en matige beweiding, met minimale hoeveelheden krachtvoer is het best. Eventueel kan je met een probiotica de darmflora herstellen. Pas als deze weer goed functioneert, is het zinvol om eens goed te kijken welke stoffen het paard nog meer nodig heeft voor het optimaal functioneren van zijn lichaam

Dit stukje geeft m.i. nog het beste advies. Ik ben zelf altijd een beetje huiverig om een enkele stof als supplement te geven. In de stofwisseling is alles een samenhangend geheel, dus toevoeging van één stofje beïnvloedt altijd het hele systeem (en kan op zich dus ook weer een andere onbalans veroorzaken). We weten als mensen eigenlijk nog maar zo weinig van dat grote geheel, dat we al snel de mist in gaan. Ik geloof ook niet in stoffen/supplementen die je onbeperkt en zonder bijwerkingen kunt geven, volgens mij zijn die er niet. Zoals Marleen al schrijft:

marleen schreef:

Als je het maar met mate geeft en natuurlijk niet te lang.
Maar dat geldt voor alles.
Te is nooit goed.

Maar ja, wie weet wat 'te lang' is? Dat is altijd het moeilijke punt...

Marja schreef:

marleen schreef:

Als je het maar met mate geeft en natuurlijk niet te lang.
Maar dat geldt voor alles.
Te is nooit goed.

Maar ja, wie weet wat 'te lang' is? Dat is altijd het moeilijke punt...

ik denk 1 a 2 weken.
Als je dan geen verschil merkt dan zou ik er mee stoppen.
Mocht je na 1 a 2 dagen een negatieve verandering in je paard merken dan zou ik onmiddelijk stoppen.

Ik heb laats ook wat lijnzaadolie bijgegeven 2 dagen.
De paarden werden hier erg winderig van toen ben ik ermee gestopt.
Nu is alles weer zoals bij het oude.

marleen schreef:

Ik heb laats ook wat lijnzaadolie bijgegeven 2 dagen.
De paarden werden hier erg winderig van toen ben ik ermee gestopt.
Nu is alles weer zoals bij het oude.

Hee wat apart. Onze paarden krijgen al heel lang dagelijks lijnzaadolie maar ik heb nog nooit iets gemerkt van winderigheid.

Marja schreef:

marleen schreef:

Ik heb laats ook wat lijnzaadolie bijgegeven 2 dagen.
De paarden werden hier erg winderig van toen ben ik ermee gestopt.
Nu is alles weer zoals bij het oude.

Hee wat apart. Onze paarden krijgen al heel lang dagelijks lijnzaadolie maar ik heb nog nooit iets gemerkt van winderigheid.

ik snapte er ook niks van
Maar nu gestopt en het is over...
Ga het over een tijdje nog eens proberen.
Kijken of ze er dan weer winderig van worden.
Het kan natuurlijk ook altijd wat anders zijn....
Maar kan eigenlijk niks bedenken

Al ruim 2 jaar ben ik aan het tobben met mijn paard... we hebben hem werkelijk binnestebuiten gekeerd!
4 osteopaten, 3 artsen, magneet therapie, massages en er is zelfs uit pure wanhoop een paragnost bij geweest etc...etc...
Het paard bleek na al deze onderzoeken insulineresistentie te hebben.
Hij is van zeer goede afkomst en had hoge verwachtingen van hem (ons)...er is even een tijd geweest dat ik dacht....ik stop ermee
Hij was erg ongelukkig en lusteloos, liep als een oud paard van 25, stijf en sleepte met zijn achterbenen. kreupel op 4 benen.
Enkele maanden geleden ben ik begonnen met het voeren van Marstall/vito dit gaf verbetering en hij ging weer glimmen maar normaal zijn benen optillen dat niet.
14 dagen geleden kreeg ik een link opgestuurd van iemand via de mail over magnesiumtekort en insulineresistente (van paardnatuurlijk), mijn vriendin de massagetherapeut had nog een halve pot staan en gaf het mij om te proberen.... ik heb het nu 10 dagen gegeven (2x daags 15 gram), na 2 dagen kwam hij al beter zijn box uit en stapte flink door (normaal moet ik hem achter me aan slepen). Na 5 dagen ging hij beter onder het zadel (actiever dan anders), sinds eergisteren gaat hij super!! en moet hem zelfs terugrijden, hij blijft maar rennen in de wei.
Voor hem doet het schijnbaar veel goed.... ik ben heel erg blij!!